Category Archives: Uruguay

Herfst in Uruguay – Lente in België

Dinsdag 4 april 2017: vertrek 15h30 – donderdag 6 april 2017: aankomst 15h
Mar del Plata Argentinië – Piriapolis Uruguay: 259NM
 

Eindelijk, na een maand van wachten op gunstige wind, is er een klein weervenster. Na het bezoeken van alle instanties wuiven Joanna, Marcel en Nico ons uit. We zullen de gezellige uren met hun missen.
Het sportief vertrek duurt niet zolang. Met halve wind varen we meer 7kts. Met een windstilte springt de motor bij en het volgende etmaal kunnen we weer zeilen. Heel bizar, we krijgen op de navigatie PC geen GPS informative meer door, murphy?. Het laatste stuk zet de stroming ons een stukje van Piriapolis weg.
Op het secretariat van “DIRECION NACIONAL DE HIDROGRAFIA” proberen we met Walter te bespreken om de boot uit het water te halen. Vrijdag doen we de nodige paparassen bij de Migratie en de Prefectura.In de Paasweek neemt de toeristische drukte toe. Op de kade moeten we ons een weg banen tussen de vislijnen.Tijdens het winkelen in een moderne supermarkt Devoto, hoort Fons Vlaams spreken zo maken we kennis met Anemie en Hendrik met hun lieve dochtertjes Mira(7j.) en Karo(5j.). Ze hebben verschillende jaren Zuid Amerika met hun vrachtwagen doorkruist en willen zich hier nu vestigen om een firma in zonnepanelen op te richten. Bij de zeilers vind je allerlei pluimage. Christian noemt Australië zijn thuis, is van Russische afkomst, zijn tweede vrouw was een Duitse en is nu getrouwd met een Filippijnse. Hij is, in 4 maanden, van Guatemala via  Kaapverdië naar  Uruguay gezeild in een zelf gebouwde boot zonder motor, zonder navigatie middelen, zonder kompas. Begrijpen wie kan. Paaszaterdag zien we een zelfde type boot als de Sunshine de haven binnenvaren, met een Franse vlag. Het is SY Merlin, die we ontmoet hebben in Montevideo. Isabelle en Christophe zijn uitzonderlijke gastvrije mensen. Wij worden diezelfde avond al uitgenodigd, ook al hebben ze hun Argentijnse neef Miguel en zijn zoon aan boord. SY Merlin is een zoete inval want er komen nog vrienden op bezoek. Het klassieke paaseitjes ontbijt is op de Sunshine.
Donderdag is een regendag. Gewoonlijk is het op mijn verjaardag zonnig. Zal dit in het zuidelijk halfrond anders zijn? Maar nee, vrijdag is er zon en er kan een fietstochtje vanaf. Ook mag ik kaarsjes uitblazen voor mijn verjaardag. De vervelende job om de boot te ontmantelen en zo veilig mogelijk, voor enkele maanden achter te laten, is lichter wanneer er andere in het zelfde schuitje zitten en elkaar kunnen helpen. Bij Merlin zit het voorste zeil vast. Aan de handigheid waarmee Christophe in de mast klimt merken we dat dit voor hem niet de eerste keer is. Isabelle spreekt Spaans en opent vele deuren.
Maandagochtend wordt de Sunshine gelift. Maar eerst moeten er nog getekend worden. Fons gaat naar het secretariaat moreel bijgestaan door Isabelle en ik blijf alleen met de Sunshine bengelen in de lift aangemoedigd door Christophe.In het midden van de werf krijgt de Sunshine een plaats, het lijkt erop dat ze fungeert als een rondpunt. Terwijl dat Fons zich over de Sunshine ontfermt, gaan Christophe, Isabelle en ik op zoek naar planken, die zijn nodig voor een stabielere constructie. Met verenigden krachten is de kruisverbinding in minimum van tijd gemaakt.’s Avonds krijgen we weer een eetfestijn op de Merlin.
Dinsdag wordt zoveel mogelijk gedaan om alles veilig op te bergen en de pokkenschroef in azijn te weken.  
Ze hebben veel wind voorspeld en we krijgen 47 kts wind met veel regen. Een serieuze test of de constructie stabiel genoeg is, maar absoluut niet bevorderlijk voor de nachtrust.
We kunnen niet bij de Merlin geraken om deftig afscheid te nemen omdat de steigers onderwater staan.
We bakken pannenkoeken met havermout en nemen deze mee als ontbijt op de bus die ons naar Montevideo brengt. Op de luchthaven schuiven we eerst aan om de in te checken, dan controle, daarna immigratie. Tijdens de bijna 11 uur durende vlucht proberen we zoveel mogelijk uiltjes te vangen. De espresso in de luchthaven van Madrid smaakt. Een kleiner vliegtuig van Air Europe brengt ons naar Zaventem. Hier kunnen we Liesbeth en Leo in ons armen sluiten. Zij zijn zo bereidwillig om ons naar Schulen te brengen.
Zo hartverwarmend om onze kinderen en kleinkinderen te kunnen knuffelen.

Montevideo

Dinsdag 19 januari 2017: vertrek 09:00 – aankomst 19:30 
Piriapolis – Montevideo Puerto del Buceo YCU: 42,5 NM

De weersvoorspellingen zijn niet stabiel genoeg om de grote sprong naar Mar del Plata te wagen. Buenos Aires is aanlokkelijk, maar het is ver “Rio de la Plata” opvaren. Montevideo, de hoofdstad van het kleinere Uruguay, is een dagtocht varen. Maandag betalen we het liggeld en checken uit bij de Prefectura. Om boodschappen te doen maken we een omweg langs de Heladeria om een lekker ijsje te likken.
De skipper van buurboot “Sailor”, omringt door fijne mooie vrouwen, is zo vriendelijk om met zijn bijbootje onze touwen van de mooring los te knopen.
De zwakke wind varieert uit alle richtingen en de motor staat bij. “Merlin”, een Franse zeilboot, vaart ons voorbij. Aan bakboordzijde zien we de vuurtoren op “Isla De Flores”.
Aarzelend varen we de haven binnen, goed op de dieptemeter lettend. Een marinairo helpt ons met het nemen van een mooring, de skipper van Argentijnse zeilboot ‘Marco Pollo’ neemt de voorste lijnen aan voor de kade. Zijn vrouw is bereidwillig om ons in het perfect Engels wegwijs te maken, dat verstaan we beter dan Spaans. ycu zicht-op-pier-a visserbootjes bahia-buceo Aan boord van de Franse zeilboot “Merlin” met Christophe en Isabelle krijgen we niet alleen aperitief maar ook een warme schotel “fruits de mer”. Zondag scoren wij met een papillot van banaan en choco. Zoals dikwijls bij zeilers is het “Weer” de hoofdmoot van de gesprekken. Maandagmorgen vertrekken zij richting Buenos Aires. Hun plan is om de boot op het droge achter te laten en via het land Patagonië te verkennen.
Niet al ons behoeften worden ingewilligd. Er is geen mogelijkheid om onze gasfles te laten vullen. We vinden wel Dell verkopers, maar geen nieuwe batterij voor mijn PC. Een wasserij (Lavadore), witte keroseen, een bankschroefje en een nieuw espresso potje schrabben we van onze lijst.
Dinsdag en woensdag krijgen we veel wind. De golven slaan over de dijken en het water in de haven staat zo hoog dat de steigers onderstaan. water-op-de-steiger-2 water-op-de-steiger-3 water-op-de-steiger normale-toestandDagelijks checken we het weerbericht en worden verschillende scenario’s bekeken. Dinsdag lijkt voorlopig de beste dag om te vertrekken. We zijn vandaag met de bus  naar de immigratie geweest. Met veel geduld hebben we uiteindelijk de juiste dienst gevonden.

panorama-bahia-buceo-uruguay

Piriapolis – NIEUWJAAR

We vieren oud op nieuw in stijl met perfect gezelschap: de Argentijnse buurboot Wayra met Juan Carlos, Carolina en hun mooie dochter Sofia. sofie-carolina

toastMet een perfecte papiot, ook al was het te warm om de Cobb BBQ aan te steken. Met perfecte Argentijnse bubbels, als een engeltje dat op je tong pist. Een perfecte avond; Venus en een sikkeltje maan pronken aan het hemelgewelf. Perfect om 12h, vuurwerk over de halve skyline.


De eerste dag van het jaar begin met regen, ideaal om uit te rusten.
We zijn te spaarzaam geweest met onze satelliet telefoon. Met het overschot aan belminuten verrassen we familie en vrienden. De zoektocht naar internet kost veel tijd en energie, met een pover resultaat. Maar het voornaamste, de nieuwjaarsbrieven is gelukt. We zijn zo fier op onze kleinkinderen.
Eureka! De tweede dag van het jaar kan niet meer stuk. Fons repareert, op een rustiger manier, de dieselpomp. Leo, zou hij dan toch een motorfluisteraar zijn?
Het weer is variabel, als de wind uit het noorden komt is het snikheet, uit het zuiden gaat de temperatuur naar 20°C. Zeker een paar onweren per week met stortregen en windstoten die de thermoskan van het aanrecht doet donderen, het andere moment is het windstil.
Hoe zuidelijker, hoe minder we als blanken opvallen. Uruguayanen zijn gemoedelijk, ingetogen en rustig. De automobilisten stoppen, als ze maar denken dat je de straat gaat oversteken, ook als er geen zebrapad is.
Het is zomervakantie, het strand is kleurrijk gevuld.
Aan een benzinestation, bijna 2km van de haven, halen we zevendagen lang, 20 liter diesel per dag. Bij de supermarkt vlakbij kunnen we onze voorraad aanvullen. We vinden terug betaalbare lekkere wijn, maar mate heeft de koffie verdrongen.
De restaurantprijzen zijn Europees en het eten is niet zo verfijnd. De havenprijs is te hoog voor wat ze te bieden heeft. De yogahoudingen om op of van de boot te stappen zijn niet altijd even elegant. Langere benen zou gemakkelijker zijn. Fons oefent in het koorddansen. Onze kuip is het mooiste terras en het haventheater is gratis. Er is een komen en gaan, vooral van Argentijnse boten. Deze sukkelen ook met het nemen van een mooring. Een grote rode ijzeren Duitse boot, die in 40 dagen van Frans Guyana tot hier is gevaren, gaat uit het water voor onderhoud.
Om een stukje van de giek te lassen moeten we schandalig veel betalen. Al goed dat we de vulopening van de extra ingebouwde dieseltank niet moeten verplaatsen.
De hitte of de regen houden onze activiteiten op een laag pitje. De to do lijst verslankt niet. De ankerlier blijft ezelen. De dikke rode voedingskabel geeft de laatste meter forfait. Iets wat Fons dacht dat nooit kon gebeuren en hij verzint een noodoplossing.

Vrijdag de 13de, de dag na volle maan, geeft de wind pieken tot 40kts en een stevig onweer.
We twijfelen, naar Buenos Aires of de grote baai van Rio del Plate oversteken om direct naar Mare del Plate te varen.

@Sofia: Thank You for the pictures and movie.