Het archipel, vroeger San Blas genoemd, is meer dan 200km lang, Snug Harbor ligt ongeveer in het midden.
 

Donderdag 23 januari 2020; vertrek 8h30 – aankomst 14h15
Snug Harbor – Coco Bandero Cays oost: 26NM

Er staat een dubbele regenboog als Fons het groot zeil op trekt. Het is een leuke zeiltocht. We strijken de zeilen voor het begin van het rif. Een felle regenbui belemmert het goede zicht op de ondiepte. De eerste achterplaats vertrouwt Fons niet. Juist achter de Sunshine is het helder turkooizen en dus een ondiepe zandvlakte. Zouterik is juist geankerd en dolfijnen zwemmen voorbij. Deze eilanden liggen ver van het vaste land, hier is er geen slib afzetting van de rivieren en het water is kristalhelder. Op een gegeven moment zijn er 12 ARC boten geankerd.
Wij palmen het eilandje kort bij de Sunshine in. Hangen de hangmat, stoken een vuurtje, keuvelen, picknicken, spelen met de klankschalen, doen wat yogaoefeningen, luieren en zwemmen in alle tinten blauw.
Heerlijk om omringd te door helder turkooizen. Linde en Neusa zijn specialisten in het vinden van uitzonderlijk mooie schelpen.
Een prachtig luchtshowspel bij het partydiner op Leva Vento.
We horen niet het gebulder van de brekende golven op het rif. De kleine eilanden liggen beschermd achter een gigantisch buitenste rif. Op dit rif willen de jongens langoesten pakken, de meisjes gaan mee om te snorkelen. Linde en Mariska zien een verpleegsterhaai en springen vlug terug in de bijboot. Neusa en ik snorkelen de volgende dag bij Guarladup eiland. Het blijft lang te ondiep en we zijn ver van het eiland. We keren terug op de rand van het diepere water en wie komen we hier tegen? Een verpleegsterhaai! Ze zwemt rustig onder ons voorbij.
De blauwe tinten verdwijnen als het regen. Met het opgevangen regenwater was ik de lakens, het is een beetje schipperen om ze droog te krijgen. Hemels om in frisse lakens te slapen. De meeste plaatselijk boten hebben hier een buitenboordmotor. Eentje verkoopt andere verse groenten en fruit dan bananen en kokosnoten. Het maken van yoghurt lukt me aardig. Ik slaag erin, om elke dag met de weinig middelen die beschikbaar zijn, volledige maaltijden te bereiden.
 

Donderdag 30 december 2020; vertrek 12h40 – aankomst 15h10
Coco Bandero Cays oost – Holandes Cays oost: 8NM

Met weinig wind heeft de Sunshine alleen op genua een goede vaart. We ankeren kort bij de “swimming pool”. Ik ben boos op Fons omdat ik vermoed dat hij het anker laten vallen heeft op koraalbommen. Gelukkig is het alleen de Sunshine die erboven ligt. Neusa is fier, Leva Vento heeft een pilotfish; zo schattig. De windgolven storen ons en we ankeren achter het eiland Banedup. We wandelen rond het eiland en de dag erna het eiland achterons waar gezinnen wonen.
Het leven op het rif is buitenverwachting mooi. Tussen het mooi koraal zwemmen scholen vissen, hun ogen stralen in het zonlicht. De ogen van een grote kogelvis zijn groot. In een spleet zijn er 3 langoesten. Een ‘Indigo hamlet fish’ zwemt vinnig rond.
Met onze laatste eitjes maken we op zondag een pannenkoekenontbijt om de uitreiking van Berber’s Leva Vento diploma te vieren. In de namiddag drinken we een pintje met de bemanning van de Zweedse zeilboten Hakuna Matata en Moana.
 

Maandag 3 februari 2020; vertrek 10h25– aankomst 13h45
Holandes Cays oost – Chichime Cays: 14NM

Zouterik en Sunshine vertrekken samen. Eindelijk is de poging om een vis te vangen gelukt. Een zeilboot en een grote ferry die gestrand zijn op het rif geven geen bemoedigend indruk. ’s Morgens vroeg vertrek Joy. En na een wandeling op het eiland vertrekt ook Zouterik.
Wij hebben het moeilijk om afscheid te nemen van Guna Yala en de Leva Vento’s.