We raken de tel kwijt. Tijdsbesef is steeds veranderend doordat we west varen. De dagen zijn reeds 3 uur later geworden sinds we Panama verlieten. Omdat we veel rusten is het moeilijk om een goed nachtrust te hebben. Daarbij het wachthouden of stand-by zijn is hier niet bevorderlijk voor. Laatst nacht was er weer zo eentje. Gedurende de dag hebben nog geen enkele boot gezien, ook niet op AIS. Maar s ‘nachts dobberen de Chinese vissersboten op de Grote Oceaan. Eerst was er AIS contact waar we toch wel dicht in de buurt zouden komen (200m). Weinig of geen informatie beschikbaar maar duidelijk was dat ze aan het dobberen waren. Dus koers verlegd om met wat meer afstand voorbij te varen. Geen lichten of teken van leven te zien. Op de radar was ook niets te zien, dus maar extra uitkijken. Daarna een tweede AIS contact, gewoonlijk varen of dobberen ze in konvooi. Dit was schijnbaar de grootse boot, nu wel met lichten en op de radar waarneembaar. Na enkele minuten schakelde ze hun AIS terug uit, bekijk het maar! Iedere dag is er een positie update en het binnenhalen van e-mails, daarbij hebben we ook nog 3 maal per dag radio (SSB) waar we trachten deel te nemen aan de radionetjes. Soms lukt het maar meestal niet omdat we nog te ver weg zijn. Maar zo blijven we bezig. Stilaan nadert het einde, nog 7 tot 8 dagen te gaan, we lezen veel over wat we kunnen verwachten en kijken uit om aan land te gaan en onze benen te strekken. Groetjes van ons op de Grote Oceaan en tot de volgende post.

Het bootje dobberde rustig verder op de Grote Oceaan… We zijn reeds drie weken op zee en het leven gaat rustig zijn gang. Soms komen gedachten naar boven, hoe zou het zijn in de bewoonde wereld, hoe evalueert COVID 19. Allemaal dingen waarop we zullen moeten wachten tot we terug aan land kunnen in Huku Niva. Het weer is licht, zeer licht. Dit betekend geen grote dag afstanden en klapperende zeilen. De wind is gekrompen naar het oosten. Hierbij zouden we vlak voor de wind moeten gaan zeilen maar 8 kts wind geeft dan ook geen vooruitgang. Dan maar afzeilen met een back-stay windje, langzaam naar het zuidwesten. Deze week hadden we een hoogtepunt. Vlak voor zonsondergang, tijdens een windstilte waar we lagen te dobberen op de golven kwam een familie walvissen ons bezoeken. Een fantastische belevenis hoe deze imposante dieren zo gracieus door het water bewegen. Ook wel bangelijk een dier zo groot als je boot langs je te zien zwemmen. Verder is er zeer weinig leven te bespeuren, soms een verdwaald albatros die een kijkje komt nemen of vliegende vissen die opvliegen als we hun naderen. Even na 21:00 UTC plaatsen we onze positie op het internet en halen we nieuwe berichten binnen. Altijd spannend, wie heeft er nu wat gestuurd. Zo gaat die ene dag over in een andere. Tot de volgende post vanop de grote oceaan.

De dagen rijgen zich aan elkaar, toch is er geen verveling. Alle dagen zijn mooi gevuld met navigeren, zeilen, eten maken en opeten, lezen, films bekijken, slapen enz. In deze tweede week zijn we voorbij de Galapagos eilanden gevaren. Het weer was zeer wisselvallig en nat wat extra aandacht en werk meebracht. De weersbestanden (GRIB) gaven niet wat we kregen, dit samen met een sterke stroming uit het zuiden maakte dat we heel anders moesten navigeren als gepland. Op dag 10 waren we ruim voorbij de Galapagos eilanden maar de sterke stroming verhinderde om echt naar het zuiden te varen. Er waren mooie momenten, Champagne zeilen, maar deze duurde nooit langer dan enkele uren. Nu na twee weken hebben we nog fruit voor een paar dagen, groentjes als witte kool, rodekool, Chinees kool, ajuinen, aardappelen, zijn er ook nog Deze nacht zijn we de evenaar overgestoken, Neptunus heeft zich niet laten zien. Deze man zal ook moeten slapen. Wij waren wel wakker en hebben een klein flesje CAVA gedronken als beloning. Ook vandaag merken we verandering in de stroming, een halve knoop mee. Als nu nog de wind wil krimpen naar het oosten dan zitten we op de snelweg naar de Markiezen. Iedereen bedankt voor het sturen van de leuke berichtjes. Zo voelen we dat we niet alleen zijn op deze mooie planeet. Tot de volgende post vanop de grote oceaan.