Category Archives: Panama

Cristobal: Shelter Bay Marina

Donderdag 6 februari 2020; vertrek 7h20 – aankomst 16h25
Chichime Cays – Linton Bay: 44NM

We wuiven Wagner en Neusa tot ziens en hijsen de zeilen als we ver van het rif zijn. Met noordoosten wind van 10 kts en koers west halen we een comfortabele snelheid van 6kts. We zeilen over een onverklaarbare scheiding tussen diepblauw en groenblauw water. Tussen Isla Grande en het vastenland is het windstil. We zien verschillende gekleurde huizen en…. een auto rijden. Het is meer dan 7 weken geleden dat we een fiets of een auto gezien hebben. We ankeren voorbij Linton Bay Marina samen met andere zeilboten van allerlei pluimage. Zwaluwachtigen scheren over het water. Heel de avond en de nacht horen we huilende honden.
 

Vrijdag 7 februari 2020; vertrek 10h – aankomst 15h20
Linton Bay – Shelter Bay Marina: 28NM

Niet genoeg wind om te zeilen. Tussen de geankerde grote schepen zien we soms dolfijnen. De kranen om containers te lossen zijn van ver zichtbaar. Voor het havenhoofd van Colon Habor steken we haaks de trafic lane over en volgen de west pier tot aan Shelter Bay Marine. De prijs om voor meer dan 15 dagen in de marine te verblijven is 0,80 $/ft per dag. Tweemaal per dag rijdt het marine busje naar het winkelcentrum “4 Alto” in Colon. Sinds de nieuwe brug open is, amper 4 maand, neemt het maar 1/2h in beslag. Het zwembad zorgt voor afkoeling en speelplezier.
Nadat Fons een mail verstuurd heeft met al onze gegevens, maakt hij een telefonische afspraak voor de meting van de boot. Met zoethoudertjes zoals espresso, een koekje en een chocolaatje, geeft de opmeter duidelijke uitleg en vult een heleboel papieren in. Dank zij Mariska en Tjaart krijgen we voldoende dollars vergaart om onze transit bij de CITI bank te betalen. Dezelfde avond mogen we bellen voor onze transitdatum.
Op 12 februari zijn we line-handelers op SY Liberté van de Nederlandse broers Rob en Peter. Bij de ‘New Flats’ wachten we op de advisor. Het overspringen van de launchboat is een seconden- timing. 3 zeilboten vormen een ‘nest’. Eerst wordt door treintjes een tanker bijna zo breed als sluis zelf, in de sluis getrokken. Van op de hoge kade gooit, vanuit ons oogpunt klein mannekens, een apenvuistje (=klein balletje) met een touw naar de pleziervaartuigen. Het dikke touw wordt er aangeknoopt en op de bolders gelegd. Langzaam sluiten de sluisdeuren. Er is veel turbulentie bij het stijgen. De mannekens op de kade worden steeds groter. De vele lichten in het donker maakt het een beetje mysterieus. Tijdens het wachten steelt Michiel de show.
Onze pilot in opleiding doet uitstekend zijn baan en loods ons deskundig door de drie sluizen. Heel het kanaal/sluizen complex is meer dan 100 jaar oud en steun nog steeds op dezelfde techniek. Aan een grote rode boei overnachten we op het Gatummeer. Rond 8h krijgen we onze tweede adviseur aan boord, weer een aangename man. In het Gatummeer zijn er vele eilandjes en het ligt in een groene oase. Voor de 3 sluizen aan de Pacific zijden moeten de pleziervaartuigen voorop. We moeten afmeren langs een toeristenboot. We voelen ons klein voor een dergelijk grote mastodont. Een massa toeristen kijkt toe vanuit het bezoekerscentrum aan de Miraflores sluizen. Na de brug ‘Los Americas’ begint de stille oceaan. Moe, maar een ervaring rijker brengt een taxi ons terug naar de Sunshine.
Donderdag gaat Fons mee op SY Zouterik

De transit van de Sunshine is voorzien voor zondag 23 februari. Jullie kunnen ons volgen op de website van het Panama Canal. https://www.pancanal.com/eng/photo/camera-java.html
Waarschijnlijk zondag rond 19h (+6h voor België) voor de eerste sluizen en maandag rond 16h (+6h) bij Miraflores sluizen.

Je kunt ons ook volgen op Marinetraffic https://www.marinetraffic.com/en/ais/home/centerx:-79.949/centery:9.368/zoom:13
Om ons te vinden vul MMSI nummer 205664900 in.

West Guna Yala

Het archipel, vroeger San Blas genoemd, is meer dan 200km lang, Snug Harbor ligt ongeveer in het midden.
 

Donderdag 23 januari 2020; vertrek 8h30 – aankomst 14h15
Snug Harbor – Coco Bandero Cays oost: 26NM

Er staat een dubbele regenboog als Fons het groot zeil op trekt. Het is een leuke zeiltocht. We strijken de zeilen voor het begin van het rif. Een felle regenbui belemmert het goede zicht op de ondiepte. De eerste achterplaats vertrouwt Fons niet. Juist achter de Sunshine is het helder turkooizen en dus een ondiepe zandvlakte. Zouterik is juist geankerd en dolfijnen zwemmen voorbij. Deze eilanden liggen ver van het vaste land, hier is er geen slib afzetting van de rivieren en het water is kristalhelder. Op een gegeven moment zijn er 12 ARC boten geankerd.
Wij palmen het eilandje kort bij de Sunshine in. Hangen de hangmat, stoken een vuurtje, keuvelen, picknicken, spelen met de klankschalen, doen wat yogaoefeningen, luieren en zwemmen in alle tinten blauw.
Heerlijk om omringd te door helder turkooizen. Linde en Neusa zijn specialisten in het vinden van uitzonderlijk mooie schelpen.
Een prachtig luchtshowspel bij het partydiner op Leva Vento.
We horen niet het gebulder van de brekende golven op het rif. De kleine eilanden liggen beschermd achter een gigantisch buitenste rif. Op dit rif willen de jongens langoesten pakken, de meisjes gaan mee om te snorkelen. Linde en Mariska zien een verpleegsterhaai en springen vlug terug in de bijboot. Neusa en ik snorkelen de volgende dag bij Guarladup eiland. Het blijft lang te ondiep en we zijn ver van het eiland. We keren terug op de rand van het diepere water en wie komen we hier tegen? Een verpleegsterhaai! Ze zwemt rustig onder ons voorbij.
De blauwe tinten verdwijnen als het regen. Met het opgevangen regenwater was ik de lakens, het is een beetje schipperen om ze droog te krijgen. Hemels om in frisse lakens te slapen. De meeste plaatselijk boten hebben hier een buitenboordmotor. Eentje verkoopt andere verse groenten en fruit dan bananen en kokosnoten. Het maken van yoghurt lukt me aardig. Ik slaag erin, om elke dag met de weinig middelen die beschikbaar zijn, volledige maaltijden te bereiden.
 

Donderdag 30 december 2020; vertrek 12h40 – aankomst 15h10
Coco Bandero Cays oost – Holandes Cays oost: 8NM

Met weinig wind heeft de Sunshine alleen op genua een goede vaart. We ankeren kort bij de “swimming pool”. Ik ben boos op Fons omdat ik vermoed dat hij het anker laten vallen heeft op koraalbommen. Gelukkig is het alleen de Sunshine die erboven ligt. Neusa is fier, Leva Vento heeft een pilotfish; zo schattig. De windgolven storen ons en we ankeren achter het eiland Banedup. We wandelen rond het eiland en de dag erna het eiland achterons waar gezinnen wonen.
Het leven op het rif is buitenverwachting mooi. Tussen het mooi koraal zwemmen scholen vissen, hun ogen stralen in het zonlicht. De ogen van een grote kogelvis zijn groot. In een spleet zijn er 3 langoesten. Een ‘Indigo hamlet fish’ zwemt vinnig rond.
Met onze laatste eitjes maken we op zondag een pannenkoekenontbijt om de uitreiking van Berber’s Leva Vento diploma te vieren. In de namiddag drinken we een pintje met de bemanning van de Zweedse zeilboten Hakuna Matata en Moana.
 

Maandag 3 februari 2020; vertrek 10h25– aankomst 13h45
Holandes Cays oost – Chichime Cays: 14NM

Zouterik en Sunshine vertrekken samen. Eindelijk is de poging om een vis te vangen gelukt. Een zeilboot en een grote ferry die gestrand zijn op het rif geven geen bemoedigend indruk. ’s Morgens vroeg vertrek Joy. En na een wandeling op het eiland vertrekt ook Zouterik.
Wij hebben het moeilijk om afscheid te nemen van Guna Yala en de Leva Vento’s.

Oost Guna Yala

Dinsdag 7 januari 2020; vertrek 8h45 – aankomst 11h30
Isla Pinos – Ustupu: 14NM
 

Door een rommelig golfpatroon varen we met de motor geholpen door een klein stukje genua. Hier is de ankerfee 15$. Op verschillende plaatsen wappert een protestvlag: rood, geel, rood met een swastika (anders draaiend hakenkruis).
Regelmatig komt een ulu langs gevaren om bananen, yuca en kokosnoten te verkopen. Tjaart van SY Zouterik, voelde zich al enkele dagen niet zo goed. In het‘Centro de Salud’ (gezondheidscentrum) wordt hij goed geholpen. Hierdoor integreren we snel in het dorp. Andres is onze gids.
De bakker heeft lekkere kaneelbroodjes. Opvallend veel albino’s worden bij de Kuna bevolking goed in de gemeenschap opgenomen. Maankinderen genoemd, hun tere huid is te gevoelig voor het felle zonlicht en met het licht van volle maan kunnen ze buiten spelen.
Neusa danst en speelt spelletjes met de kinderen. De volwassen zeilers verliezen een volleybalmatch tegen de Kuna kinderen.
Een beetje verder als het dorp is een klein vliegveld, gemiddeld 1keer per dag vliegt een “Cessna 208 Caravan” over. De boten mogen niet uitvaren door de felle wind en hoge golven.
Bij het vrouwenkransje op SY Nepenthe worden heel wat weetjes en recepten uitgewisseld.
In een grote ulu gaan we de rivier opvaren. Met 12 zeilers en 3 Kuna’s ligt de ulu diep in het water. Het evenwicht is labiel, de hele tijd wordt er gehoosd. Boomstammen versperren de rivieringang. We passeren het dodendorp, in de Kuna overtuiging gebruiken de doden de rivier om hun weg naar het hiernamaals te vinden. Op de weelderig groenen oevers staan mango, kokosnoten en bananenbomen. Na wat aarzelen baden we in de heilige rivier.
Met zijn allen mogen we bij de plaatselijke kunstenaar naar een 45 jarige oude film over de Kuna rituelen kijken. Er zou een remake komen met de titel “Dieu est une femme?”

 

Donderdag 16 januari 2020; vertrek 8h30 – aankomst 11h30
Ustupu – San Ignacio de Tupile: 19NM

De ankerplaats is ver van het dorpje maar ze komen vlug hun ankerfee innen. De verse groenten en fruit oost is duur en pover, hetzelfde voor de WiFi. Rollen achter het anker is niet leuk.
 

Vrijdag 17 januari 2020; vertrek 11h30– aankomst 13h30
San Ignacio de Tupile – Snug Harbor: 11,5NM

Na overleg varen we naar Snug Harbor, genoemd naar een Engelse schooner die hier kokosnoten kwam halen. Met ons 5 zeilboten zijn we geankerd tussen 5 onbewoonde eilanden; zo rustig. Arkin, gekend bij veel zeilers, vraagt telkens om zijn beatbox op te laden, we kopen voor 20$ een mola van hem. Bij alle boten verzamelt hij verschillende zaken. Wagner maakt voor zijn ulu een zeil.
We zijn welkom op zijn eiland. Met vuur stoken halen de mannen hun hart op. Voor zoveel mooie schelpen is er geen plaats op onze zeilboten.
Kleine langoesten kopen we niet. De grootste gaan in onze kookpot en deze puzzelen we samen met de Zouterikjes op.
Terwijl wij met het bijbootje naar het dorp varen, knapt Wagner onze bimini op.
Vliegjes, kleiner dan een speldenknop, overdonderen ons. Het is wind stil en dan kunnen ze van de mangroven tot de boot vliegen. Jeukend herankerend we verder van het eiland.