Category Archives: Panama

Voorbereiding oversteek

We zijn er dan toch. Op dinsdag 9 maart 2021, na 36 dagen zeilen op de grote oceaan, droppen we het anker in de grote baai van Nuka Hiva. Gelukkig en vermoeit. Dank je wel voor de bemoedigende berichten.
Eerst nog het relaas van de voorbereidingen.
Sunshine heeft een schattig lief en schuw huisdiertje: ’n gekko.
“Vanwaar zou die benzine geur komen?” De in Santa Marta aangekochte dure rode ton lekt. Sneu. Door al dat feesten is onze voorraad goed geslonken. We hopen deze te kunnen aanvullen op Isla Contadora. We maken het bijbootje klaar, motortje start van de eerste trek, maar het hendel om in vooruit te schaleken zit vast. Fons demonteert heel het startstuk van het motortje en is vele uren zoet om er terug beweging in te krijgen.
Maandag wagen we terug een poging. Halfweg stopt plots het motortje. We roeien verder. Met de wieltjes onder het bijbootje gaat het gemakkelijker om het op het strand te trekken. Onze missie: een plaats te vinden om ons wasgoed te wassen en verse groenten en fruit te kopen. Het hotel en het supermarktje kunnen ons niet helpen.
“Do you find your way on the Island?” vraagt een Amerikaan op zijn quat. Hij vertelt het dramatisch verhaal hoe, bij een plotse zeer sterke zuiden wind, zijn Hunter zeilboot van de moorring is losgekomen en op de rotsen is stuk geslagen. De loden kiel ligt nog achter het boothuisje. “You may use my washer” zegt hij. Met een kapot motortje kunnen we niet vlug op en af varen. Met volle moed begin Fons terug te roeien. Gelukkig sleept een powerboot met 3x300pk ons terug naar de Sunshine. Met nog meer moed begint Fons terug aan het motortje te sleutelen. Maakt carburator proper en vervangt de bougie. Omdat Terry Petit, de vriendelijke Amerikaan, niet antwoord op de WhatsApp berichten gaan we hem woensdag opzoeken om af te spreken. Donderdagmorgen sleuren we met 2 grote waszakken naar zijn huis. Ontgoochelt zegt hij dat er een elektriciteit panne is op het eiland. We keren onverricht terug en varen naar Pedro Gonzales. Roggen springen hoog uit het water, enkele maken een salto. Grote zwarte dolfijnachtige met stompe neus, piloot walvissen volgens Fons, verwelkomen ons. Raphaello, die ons kan verder helpen, komt niet opdagen. Ik begin maar met een handwas, met onze watermaker van 5 l/h zal het dagen duren voor er voldoende zoet water is. We kunnen een betere voorbereiding doen in Vista Mar.

 

Zondag 17 januari 2021; vertrek 12h30 – maandag 18 januari 2021; aankomst 10h30
Isla Pedro Gonzales – Isla Casaya – Vista Mar Marina:  63 NM

We varen enkele mijlen noordelijker, van hieruit is het gemakkelijker om in het donker te vertrekken. Middernacht hijsen we het grootzeil en halen het anker op. De koers is west en zeilen scherp aan de wind met venijnige golven. Niet comfortabel, maar goede vaart.
Een uurtje na onze aankomst steek de was al in de wasmachine. Met veel wind lakens op de wasdraad hangen is niet gemakkelijk. Ze zijn binnen enkele uurtjes wel droog.
In Panama zijn de vrouwen en mannen dagen weer ingevoerd. Op maandag, woensdag en vrijdag ga ik en op dinsdag en donderdag gaat Fons naar de supermarkten in Coronado. Fons koopt een nieuw rode ton voor benzine en een blauwe voor water. Op het marktje in San Carlos halen we een grote tros groene bananen, platanen en yucca’s. Geen enkel plaatsje blijkt onbenut.
Dankzij Dennis is onze gasfles terug gevuld. We halen de naaimachine uit de bak om de naden van de buiskap te verstevigen. De verstaging controleren, lang uitgesteld, of wel te veel wind, ofwel te veel zon, ofwel te veel deining, ofwel te weinig zin. Vrijdag, vroeg in de morgen, verzamel Fons het klimmateriaal en klim rustig in de mast alsof hij het wekelijks doet. Op de top vervangt hij een blok voor de spinakkerval en vervangt het deklicht met een led lamp.
Het onderwaterschip wordt aangroeivrij gemaakt. Windows10 en Fons zijn geen goed maten. De dataverbinding met de iridiumtelefoon of met de SSB radio is niet optimaal.
Gribfiles voorspellen voor woensdag te veel wind, we stellen ons vertrek uit en gaan naar de potluck. Op het helikopterplatform in fijn gezelschap houden we een Caipirinha sunset en zien we de volle maan uit de oceaan opstijgen.
Zondag, de laatste dag van januari, na de zoveelste keer afscheidsbubbels met Juan en Dennis, knip ik Fons zijn haar. Ondanks de alcohol en de bewegende steiger valt zijn coupe mee.

Uitklaren

Uitklaren kan in Panama met een agent voor 150$ of zelf naar Panama City gaan, 90km van Vista Mar. Wij krijgen het geklaard dankzij de charme van Dennis SY Mach3. Hij heeft veel connecties in Panama. De Port Captain is moeilijk te overtuigen.
De nakende strenge lockdown en drukte van de feestdagen bemoeilijken het bunkeren van de Sunshine. Dinsdag, de dag dat alleen mannen mogen winkelen, vindt Fons bijna geen verse groenten en fruit in de supermarkt Rey. Woensdag staan ellenlange rijen aan te schuiven voor de supermarkten daarom scharrel ik in een groenten/fruitkraam langs de weg in Coronado. Debbie brengt voor ons selder en gember mee en Dennis extra wortelen en broccoli. Laat ons hopen dat we de belangrijkste zaken niet vergeten zijn.

 

Donderdag 24 december 2020: vertrek 12h – aankomst 18h
Vista Mar marina – Isla Bono: 23NM

Zeilend scherp aan de wind. Baken zoutwater spoelt over de pas gepoetste Sunshine. In de schemering vallen de ankers van Mach3 en Sunshine in de kleine diepe inham. Bubbels dat hebben we verdiend.
Veel sterren zijn te zien in de balk donkere nacht. Gerust slapen doen we niet, de rotsen zijn te kortbij.

 

Vrijdag 25 december 2020: vertrek 8h15 – aankomst 16h20
Isla Bono – Las Perlas archipel; Isla Contadora: 38,5NM

Fons vloekt, in de ankerketting is een touwtje verstrengeld. Mach3 zeilt om het eiland, Sunshine tussen de eilanden door. Bij de traffic-line moeten we 2 keer in de regen gaan bijliggen om voorrang te verlenen aan de cargoschepen. Na een windstilte krijgen we beter wind. Het anker van de Sunshine ligt terug op de voorkeur plaats van het voorjaar.
Dennis en Juan brengen bubbels en andere lekkernijen. Een super kerstfeest.
Het voorste zeil trekt ons 3NM verder tussen de eilanden Chapera en Mogo-Mogo. In dit helder water kan ik het niet laten om naar het strand te zwemmen. Maandag morgen verkennen we Isla Mogo-Mogo. Met eb zijn er grote zandstranden met aangespoelde schelpen en koraal. Verschillende rotsformatie, grote vlakke okerkleurige stenen met insnijdingen en merkwaardige lavabubbels zijn te zien. De zon staat hoog en schijnt genadeloos.
Zeilend op weg naar Punta Viveros vangen we 2 grote Pacific Sierras. Helaas is er met vloed geen strand voor een BBQ.
Dinsdagmorgen ligt het zandstrandje bij het één palmboom eilandje er uitnodigend bij. Hier nemen we het onderwaterschip onderhanden. De vissalade van Dennis smaakt heerlijk.
Een regenboog valt uit de wolken. Zonsondergang in het westen en een prachtige bijna volle maan in het oosten bij Isla Bolano en Mogo-Mogo. Ze bieden niet voldoende bescherming voor de nacht en we ankeren terug achter Isla Chapera. De jongens kunnen het niet laten om op het strand een vuurtje te maken. Het zou een perfecte avond zijn zonder al die bijtende beestjes.
Woensdagmorgen met weinig wind en veel stroming varen we om het eiland naar Isla Bayonetta. Fons vaart kort naar het eiland toe om de diepte te peilen, te kort naar mijn zin. Nog tijd voor het vuurritueel en vispapiotten op de BBQ. Bijtende vliegjes storen zich niet aan de insectenspray.
SchorpioenVoor het mooie strand Don Bernardo aan de oostzijde van Isla Pedro Gonzales is SY Plucky Lady geankerd, met de Belgen Luc en Debbie aan boord. Op de Sunshine heeft het kraantje van de badkamer het begeven. Fons verzint een noodoplossing.
Oudejaarsavond op een mooi strand, met bubbels, filosoferen rond het vuur en vers gevangen vis op de BBQ. Meer hoeft het niet te zijn. Het nieuwe jaar goed inzetten met Champagne in kristalen glazen op het strand en een beetje vuurwerk. Alleen ik volledig het volle ritueel door in het schijnsel van de maan in de oceaan naakt zwemmen.
Motorboten komen het nieuwe jaar in de baai vieren. Het idyllische is weg. Door het prima internet hebben we een goede connectie met het thuisfront. De origineelste wens komt van Seth: “Voor opa Fons een nieuw scheermachine”. Van Rafaello kopen we een stam bananen. De aansteker van gasfornuis doet het niet meer. De knop van de batterijhouder is gebroken. Fons lijmt het en verstevigt het met een blauwe stop van een waterfles.
Niet lang nadat SY Bad Bunny in de baai geankerd heeft, krijgen we van John en Kay een uitnodiging voor de Sundowner. Kay heeft, na 3 weken cruisen, nood aan gezelschap. Tostitos met gebakken curie kikkererwten is een goede combinatie.
Zondag is er terug rust in de baai. Kay en ik zwemmen naar het strand. Slenteren wat rond en kijken naar de heremietkreeftjes. Langs de waterkant teruglopend zien we een zwarte haai met zijvinnen en lange staart zwemmen. Dennis is onze reddende engel.
De weervoorspelling geven te veel noorden wind om in deze baai comfortabel te liggen. We verkassen naar het zuiden van Viveros, de vele eilandjes houden de deining tegen.
Veel Pelikanen komen hier vissen.
Er staat nog wat op het to-do lijst voor we het grote sop kiezen.
We hopen na 30 tot 40 dagen op zee in de Markiezen te landen.

El Valle de Antón: Sendro de La India Dormida

Wandeling naar de slapende indiaan. Voor wie het stappen tot een ver verleden behoort, een uitdaging, voor mij dus. Ik smeer mijn kuiten in. Mijn hoge wandelschoenen zien er nog perfect uit, tot ik halfweg op de steiger ben en de zolen loskomen. Dan maar met mijn versleten lage wandelschoenen.De chauffeur van het tweede busje kent de weg op zijn duimpje, hij scheert door de bochten en mijdt elke put in het wegdek. Wij zwieren van de ene naar de andere kant.
Aan de ingang betalen we 3$/persoon. De bomen en rotsen zorgen voor veel schaduw. Op de steile stukken heeft Fons tijd om foto’s te nemen, want ik moet regelmatig rusten om op adem te komen.

Enthousiaste wandelaars zeggen dat het uitzicht fantastisch is op de bergkam. Kay staat op de top naar ons te zwaaien. Daar, met een panoramisch uitzicht en in de wind eten we ons rozijnenbrood op.

Voor de terugweg moeten we eerst een steile rots afklimmen. Hier zijn weinig bomen die ons beschermen tegen de zonnestralen.

Zijn de contouren van de slapende indiaan te zien?
Na 10km wandelen met 600 hoogtemeters vindt Fons dat hij een biefstuk verdiend heeft.
John en Kay van SY Bad Bunny dank je wel voor het initiatief, het uitstippelen, de begeleiding en het aangenaam gezelschap.

Het is een deugddoende afwisseling op het kabbelend bootleven. Als de oceaandeining hoog is, bewegen de boten veel in de marina. De Sunshine rukt dan aan de touwen, dit geeft geen wiegend gevoel. Archimedes, een cruiseschip van 65 meter, meert aan op dock4. Er zijn 3 tankwagens nodig om brandstof te tanken.Do-it centrum, Cochez en Novey worden meerdere malen uitgekamd. Voor schroeven, lijmen, koppelstukken, verf, aceton, borstels, gasfles, werkhandschoenen……….  Winkelen doen we in de supermarkten Machetazo of Rey en trakteren onszelf op een pizza of in het Peruaans restaurant Nazca 21.Om de superdure voetblok aan bakboordzijde te vervangen moet de binnenbekleding van de kajuit eraf. Hierbij komt er veel meer los. Het neemt meer dan een week in beslag om dit er terug op te lijmen.
Er komt geen water meer uit de kranen. Enerverend! De drukschakelaar is stuk. We schakelen de pomp aan en uit via het bedienpaneel. De pomp is meer dan 30 jaar oud, hoge tijd voor een nieuwe. Via “Mail Boxes etc.” komt het pakket van Miami tot Coronado. De waterpomp heeft een andere vorm en om deze goed te monteren is een steun nodig. “Olie & co” maakt deze.
Fons vervangt de olie van de motor en keerkoppeling, en regelt de kleppen.
Het is hoog tijd om het onderwaterschip te poetsen. Het slechte zicht en de beweging van de boot maakt het niet aangenaam.
Op 8december is het Moederdag in Panama, het Tigo kantoor is gesloten, om het internet te updaten zullen we op een andere dag moeten teruggaan.
Woensdag 9 december is de eerste keer dat we meedoen met de pot-luck.
Regendagen maken plaats voor alleen regen in de namiddag. De verspreide onweersbuien geven mooie wolkenformatie en lichtspektakel. Nu, hebben we overwegend zon. De zuidwestenwinden draaien meer naar noordoost. Dat is de wind die we nodig hebben om verder naar het westen te zeilen.
 

Het is een jaar geweest van onverwachte wendingen en verrassingen. Mogen we dit bijzonder jaar goed afsluiten door goed voor onszelf en de andere te zorgen. Aanvaarden wat komt en lost te laten wat ons niet langer dient. Laat ons met nieuwe vaardigheden en inzichten vol vertrouwen het nieuwe jaar ingaan.

 

 

De slapende indiaan.
De slapende indiaan