De inhoud van 3 grote reiszakken hebben een voorlopige plaats gekregen in de beperkte ruimte van de Sunshine.
Regelmatig vaart Yorrit met het klein bootje een toertje. Vlug heeft hij alle knepen onder de knie.
We zwemmen over naar een andere Motu, hier vindt Fons een geschikte boei en zwemt ermee terug. Kort bij de waterkant zijn er mooi begroeide koraalhoofden met kleurrijke vissen. De kwallenbeten vinden we minder leuk.
De windstille zondag laten we voorbijgaan om de genua erin te trekken. Maandag blijft het de hele dag goed doorwaaien met regenvlagen. Dinsdagmorgen is de klus juist op tijd geklaard.

Dinsdag 19 juli 2022; vertrek 10h30 – aankomst 17h
APATAKI Carenage – TOAU Anse Amyot: 36NM

Het anker ophalen is een ander verhaal. Fons wil naar het anker duiken. We komen gevaarlijk kort bij een koraalhoofd, dan is het anker vrij. Alleen op genua zeilen we naar de pas. We hebben stroom mee. Op de oceaan trekken we het grootzeil op. De roze LuLu koekjes bevallen Yorrit niet goed.
Het laatste stuk zeilen we scherp aan de wind. Er liggen veel zeilboten in de valse pas. De laatste gele mooring is nog vrij en die pikken we op. Het is niet de rustigste plaats.

Woensdag 20 juli 2022; vertrek 8h45 – aankomst 16h45
TOAU Anse Amyot – FAKARAVA Rotoava: 39NM

De botsende ankerboei houdt ons uit onze slaap. De weersverwachtingen zijn goed en Fons zet de route uit naar Fakarava noord pas. We tuffen op motorkracht door de vlakke oceaan. De Garuae pas in het noorden is een van de grootste. Yorrit staat op de boeg en ziet een paar kleine dolfijnen. 6NM verder bij het hoofddorp Rotoava worden we verwelkom door een prachtige regenboog gevolg door een mooie zonsondergang met een oranje gloed.
Fakarava is een rechthoekig atol, met 30 x14NM op één na de grootste. Het is een Unesco Biosfeer Reservaat. Het is belangrijk de natuurlijke hulpbronnen en menselijke ontwikkelingen harmonieus te combineren. Fakarava betekent ‘mooi of dingen fantastisch maken’. De Franse schilder Matisse (1889-1954) vond dat de oneindige verscheidenheid aan blauwtinten je doen dromen om jezelf te bevrijden.
We zijn de hemel te rijk dat we inkopen kunnen doen. De manen zijn blij met een steak of een hamburger. Zingend “Ia Orana” zo begroeten de mensen ons. Een koeltechnieker vult gas bij. Het is de eerste keer dat hij op een zeilboot komt. Helaas heeft de frigo maar enkele dagen gekoeld.
Vrijdagnacht horen we het gebrom van een bevoorradingschip dat aan de kade ligt. In het weekend bouwen jongeren een feestje op de kade. Uit hun bomboxen, groter dan die Yorrit mee heeft, klink luide muziek. Voor de kerk staat een gedenkteken voor de 193 Franse kernproeven die tussen 1966 en 1996 zijn gebeurd.
Op een gemoedelijk manier kunnen we een duik regelen voor zaterdagnamiddag. Fons begeleidt Yorrit zijn doopduik op het buitenrif op een diepte van 6m. Hij doet dat voortreffelijk. Ik ben trots dat ik dit met mijn kleinzoon kan doen.
Zondag bij het ophalen van het anker zien we een schildpad. We gaan korter bij Yacht Service Fakarava ankeren en brengen maandagmorgen ons wasgoed er naar toe. Met het bijbootje laveren we tussen de koraalhoofden om op het strand te landen. We kunnen Nederlands praten met Ad en Yolande van SY Windsong. We snorkelen op het rif achter hun boot. Op hun Sup plank peddelt Yorrit enkele rondjes. Een grote schildpad steekt haar kop boven water achter de Sunshine. ’s Avonds is de harde zuidenwind voelbaar.

Woensdag 27 juli 2022; vertrek 8h30 – aankomst 15h
Rotoava – Hirifa: 28NM

De Sunshine danst de hele nacht op de windgolven en maakt ons dikwijls wakker. Na een sportieve start van de zeiltocht wordt het te scherp aan de wind zeilen en staat de motor bij. We zijn niet  de enige zeilers die gaan schuilen voor de zuidenwind, we tellen meer dan 30 masten. Op de grote zandplaat zien we gekleurde kites in de lucht. Het is hier het walhalla voor kitesurfers.  “Dat zou leuk zijn om te doen” zegt Yorrit

Het grote voorste zeil samen opplooien, zeker op de boot met beperkte plaats, is een relatietest. Met de tweede poging is Fons tevreden.
Niet ver van de trailer waar de Sunshine opstaat, zwemmen 3 verpleegsterhaaien. Naast Pallieter, ook een Belgische boot, krijgt de Sunshine haar steunen. Met de snelle motorboot van Apataki Carenage zijn we na 2 uur op het vliegveldje van Arutua. In de wolken zijn er regenboogjes, de vorm van een atol is zichtbaar.
Na iets meer dan een uur vliegen landen we in Papeete. We kunnen geen bier of wijn kopen in de Carrefour. Goede vrijdag is hier een feestdag en mag er geen alcohol verkocht worden. Vanuit ons raam van Tahiti Airport Motel zien we de volle maan boven de berg.
Om 4uur ’s morgens staan we terug op Fa’a luchthaven. Om 7uur vertrek de vlieger van ‘French bee’. De tussenstop in San Francisco is geen pretje. De ellenlange rij voor de paspoortcontrole en hectische handbagage en persoon scanning neemt meer dat 2uur in beslag. Dan is het spurten, langs de koffie en eettentjes, om in hetzelfde vliegtuig te stappen. Alleen de laatste 6 uurtjes van het 22uur vliegen is de zon op. Met bovengrondse metro van Orly luchthaven zijn we snel in Antonie, hier stappen we over in een overvolle metro naar Paris Nord. Met de Thalys zijn we na 1h20 in Brussel Zuid. Oei, onze verwachte trein naar Diest is er niet. We sporen naar Leuven, na lang wachten hebben we een aansluiting naar Schulen. Het is Pasen iets voor middernacht. Het is aangenaam thuiskomen en wat in de koelkast te vinden om te snoepen.
Het is leuk om na 7 jaar mijn verjaardag te vieren met familie en vrienden. Ik geniet dubbel van de aandacht, ook al zijn we nog niet gewoon aan het west Europees tijdsritme.
De lente is een heerlijk seizoen. Asperges zijn heerlijke groenten. Hiermee word ik verwend. Bij veel gelegenheden, zoals wandelen naar ’t Vloot of naar Het Olmenhof, staan ze op het menu. Wandelingen of fietstochtjes met fijn gezelschap in het brons groeneikenhout van de Zelemse bossen maakt het helemaal af. De wandeling door het rietveld in ’t Vinne is rustig.
Samen met Dennis van SY Mach3 bezoeken we Antwerpen.
Bij de schoolfeesten, de dansvoorstellingen, babysitten en het lentefeest merken we de snelle groei en ontwikkeling van onze kleinkinderen. Ieder groeit uit tot een prachtige persoonlijkheid. De sportieve en creatieve talenten blinken uit. Samen shoppen, zwemmen, wandelen, fietsen of naar de speeltuin gaan is hart verwarmend.
Ook nu is het nodig om veel materiaal voor de boot te bestellen. Ikea hebben we veel bezocht en we zijn begonnen om bergingskasten in de garage te plaatsen. Vele uren besteed Fons om de tuin in Scherpenheuvel weer op orde te krijgen.
Controle bij dokters en tandarts volgen elkaar op.
Te snel is de tijd voorbijgevlogen.
Yorrit (17 jaar), het oudste kleinkind en zeilfanaat, beslist om toch mee op vakantie te komen en zijn operatie aan zijn kruisbanden uitstellen tot eind augustus. Zo staan we op woensdag 6 juli 2022 voor 10uur, gepakt en gezakt klaar aan het stationnetje van Schulen.
Na een koffietje en een boterham in Brussel Zuid stappen we op de Thalys. De 3 metrotickets naar Orly Val kost 36euro. Ruim 3uur hebben nodig om de hectische zelf incheck door te komen. Om 18h30 vertrekt het vliegtuig. Yorrit ziet in de verte de Eiffeltoren.
De tussenstop in San Francisco is nog drukker, we durven zelf geen flesje water kopen. Net voor ons is een Boeing 747 van Air France geland. Tijdens het aanschuiven maakt Yorrit een foto van de zonsopgang.
We nemen een taxi naar Sarah Nui hotel, het is gelegen kort bij de ferryhaven. Yorrit wil zo vlug mogelijk kort bij de waterkant zijn. Bij de marine moet hij erin duiken, zijn iPhone is erin gevallen. Na een douche valt Yorrit in een diepe slaap. We krijgen hem niet wakker om naar de zonsondergang te gaan kijken.
We zijn bij de eerste om in te checken voor de vlucht naar Arutua. In het boekje van Air Tahiti laten ze de uitgestrektheid van Frans Polynesië zien in vergelijking met Europa.
Yorrit vindt het zicht op de eilanden, atollen en de heldere kleur van het water ongelooflijk mooi. Languit liggend op de kist van de motorboot geniet hij van de boottrip naar Apataki.
 De verpleegsterhaaien liggen aan de kade. Zoveel als mogelijk gaat Yorrit zwemmen of snorkelen.
Verschrikkelijk zijn de muggen. Ondanks klamboe, muggennetten, slangenwierook en muggenolie, kunnen ze nog onze rust verstoren.
Zaterdagmorgen begin Fons met de reparatie van het roer en schuren Yorrit en ik het onderwaterschip van de Sunshine.
Gefascineerd kijken Yorrit en ik naar de golven die breken op het buitenrif. Yorrit waagt het met zijn enkels in het water, tot er een grote golf komt en hem helemaal overspoeld. Hij moet zich krap zetten om recht te blijven.
Met het verven van de antifouling jaagt Yorrit de muggen weg met de verfrol, met het gevolg dat hij eruit ziet als een grote smurf. Dinsdagmorgen wordt de Sunshine in de trailer gezet en in de namiddag met hoogwater voorzichtig in het water gereden. Yorrit staat te popelen om met het klein bootje te varen.
Het eerste werk is het RO membraan vervangen zodat we zoet water kunnen maken. De voorfilter voor de diesel vervangen vergt meer tijd dan verwacht. De koelkast weigert dienst. Bijna noodzakelijk item bij temperaturen rond 30°C. Yorrit vindt het niet erg dat hij veel pannenkoeken moet eten.
De meteo voorspelt 3 dagen met wind boven de 20kts uit het ZO. Vooral ’s nachts krijgen we veel wind en regenvlagen over. Met volle maan is er extra hoog water en veel stroming. Zodra de 2 top leuvers aan het grootzeil zijn vervangen en de genua erin getrokken is, kunnen we verder zeilen.