Category Archives: Fiji

Sunshine terug in haar element

De Zweden Ulf en Pia van SY CLARY sturen ons een foto van de Sunshine in een put in Vuda Marine met de vraag: is het normaal dat er nog een venstertje openstaat? Ze doen de moeite om dit dicht te plakken.
Het blauwe dekzeil over de ingang heeft de storm van november niet doorstaan.
Magali en Willi van SY VELA DARE zijn zo vriendelijk om heel deskundig hun dekzeil er over te spannen.
Jakelien en Tony van SY JAKKER geven ons nuttige tips.
Na 10 jaar ervaren we weer hoe de sneeuw het landschap maagdelijk wit maakt.
De regen is dikwijls spelbreker. Het Schulensbroek verandert in een uitgestrekt waterpartij. Wij doen modderwandelingen.
Fons is zijn buikje kwijt. Secuur telt hij de calorieën en fiets hij op de hometrainer. Op controle trapt hij dubbel wattage als voor zijn leeftijd vereist is. Ik kamp met emotionele twijfels.
We nemen de tijd om het kleinste kamerke te renoveren en de garage te verven.
Lente geeft een onstuimige energie. Witte sneeuwklokjes, paarse krokussen, blauwe druifjes, gele narcissen, rode tulpen volgen elkaar snel op, de bomen staan in een mum van tijd in bloei. Voor de perenbloesems zijn we met de wandeling in Wezenmaal en
fietstocht in Herk te laat. In een week is het frisgroene bladerdek van de haag dicht.
We kunnen nu verjaardagen vieren waarvoor we andere jaren niet thuis zijn.
Een nieuwe voordeur vieren met livemuziek, samen met vrienden en familie vind ik een voorrecht. Ik ben heel dankbaar voor de verbinding en liefdevolle aandacht.
De Belgen Liesbeth en Hans van SY DANCEME sturen een bericht dat ze dicht bij de Sunshine liggen. Ze zijn hier aan het wachten op een nieuwe mast.

Vlucht naar Fiji
Op 1 mei komen we juist op tijd in Zaventem toe voor de vlucht naar Heathrow. Door een persoonsaanrijding stopte de rechtstreekse trein in Leuven. Met zware valiezen 2 keer van perron veranderen is niet prettig. In de overvolle trein voelen we ons als sardienen. “Hadden we niet beter een taxi genomen?’’ vragen we ons af. De service bij British Airways is uitstekend. Voor de vlucht naar Hong Kong sporen we met een
ondergronds treintje naar de juiste Gate. We zitten alleen op een rij van 4 zetels, dat is comfortabel voor de 13 uren durende vlucht. De controle en het veranderen van Gate in Hong Kong gaat goed en we kunnen direct inchecken. Na 10 uren landen we in Nadi (Nandi uitgesproken). Het is in Fiji vrijdagmorgen.
Een warm welkom
We zijn heel benieuwd naar de staat van de Sunshine. Een schrobbeurt met veel water geeft al een heel ander zicht. Binnen zien het er behoorlijk uit, zeker om 11 maanden achter gelaten te zijn.
“Bula” zo begroeten ze ons, met een vriendelijke glimlach. Hun behulpzaamheid is top.
Om te zweten hoeft je hier zelf niet te werken. Ik kan klagen over de hoeveelheid muggenspray die ik gebruik en de muggen weten me nog te vinden.
De airco in de cottage helpt om te klimatiseren. Gekko’s verzamelen zich rond het buitlicht van de cottage. Interessant om naar te kijken. We komen te weten dat ze een klikkend geluid maken. Luid voor zo’n kleine beestjes en hun kakjes zijn ook niet in verhouding.

Velen komen Moederdag vieren in restaurant ‘The Boatshed’. Lang wachten we voor ze de ‘Sea Foot Special met Cassave frietjes’ serveren. Lekker, het wachten waard. Maandag 13 mei is een verlofdag, Girmit Day. Het is 150 jaar geleden dat de eerste groep Indische werkers in Fiji toekwamen om de Britse kolonisten te dienen.
Doordat de Sunshine met de kiel in een put steekt hebben we geen stelling nodig om de vrijboord te poetsen. Roestsporen zijn gemakkelijk te verwijderen met oxaalzuur. Na gelcoat reparaties, polijsten en waxen staat ze terug te blinken.
Het anker heeft zijn beste tijd gehad. We kopen een nieuw Rocna anker bij Boabad Marine.
Met de kruiwagen brengen we de zeilen naar Marshall Sails voor reparatie. Ik ben blij met de nieuwe ritssluiting in de matrasovertrekken. We besluiten om er een nieuwe bimini te laten maken.
Vanaf SY LUPINA kunnen we een mooie zonsondergang zien.
Om het onderwaterschip te behandelen staat de Sunshine op stutten. Onder hun middagpauze doen 4 jonge sterke mannen het schuurwerk. Fons is niet helemaal tevreden en schuur na. Hij plaats een nieuwe dieptemeter. Met de vele riffen is dit een belangrijk instrument.
Primicon, de grondlaag is grijs. De dure antifouling ‘Micron AP’ heeft een petrolkleur. Zondagmorgen om 6h verven we de 2de laag. We ondervinden dat het makkelijker verft als het wat koeler is.
Pinkstermaandag verplaatsen ze de stutten en kunnen we de stempel bijverven. Rond 15h hangt de Sunshine in de lift. Langzaam wordt ze in het water gelaten. De motor pruttel wat tegen. Aan de achterkant worden de lijnen aan boeien vastge-
knoopt, voor neemt Lotte de touwen aan. Sunshine dobbert in de ronde marinekom. Om van en op de boot te stappen moeten we het acrobatische toeren uithalen. Vooral met hoog en laag water is dit moeilijk.
Het is een uitdaging om alle rommel op te ruimen en een plek te geven.
We hebben al veel werk gedaan, maar er is nog veel te doen.Gezellig zijn de avonden die we samen met Liesbeth en Hans doorbrengen.

Extra lang in Belgenland

Vuda Marina Fiji
De dame van de Biosaftey neemt onze dure honing in beslag. De man van immigratie is nerveus en wil een cola.
De marine shop verkoopt SIM kaartjes met een mega surfvolume. De wasmachines zijn druk bezet.
Jarne, een landgenoot, voor het eerst ontmoet in Panama, komen we hier toevallig tegen.
Vuda Marine heeft een uitstekend restaurant. Hiervan kan ik helaas niet genieten. Een of andere micro-organisme heeft me geveld.
Fons neemt de meeste voorbereidingen om de Sunshine achter te laten voor zijn rekeningen. Hij moet in de mast klimmen om het voorste zeil los te maken.
Op vrijdag 9 juni 2023 wordt de Sunshine uit het water getild en met haar kiel in een put gezet.

 

Nadi – Singapore – Schiphol – Schulen
Vanuit Nadi is het 10 uur vliegen tot Singapore. In deze luxueuze luchthaven wachten we 6 uur. De vlucht naar Schiphol duurt ongeveer 12 uur.
Woensdagmiddag stappen we van de trein in Schulen.
Snel kunnen we Huug, ons kersvers 14de kleinkind, in onze armen nemen.
Het is aandoenlijk te zien hoe de tienerkleinkinderen zich ontfermen over Huug.
Bezoekjes en feestjes volgen elkaar op. Het is deugddoende om familie en vrienden te ontmoeten en samen te wandelen en te fietsen in Rotselaar, Lubeek, Denderwindeke, Tervuren, Schulensmeer en de Mechelse heide.

Cardio
Er is een onregelmatigheid in het cardiogram van Fons. De CT scan in Diest brengt geen uitsluitsel. In het UZ Leuven krijgt Fons een stent. Door cardio revalidatie in Hasselt is Fons nu topconditie. De consultatie na een spirometrie test brengt bij Fons gemoedrust. De volgende afspraak is eind februari.

Zeilers
Met Dennis (ex-Mach3) bezoeken we deze keer Maastricht.
Er is veel bij te praten met Jaklien en Tony. Hun boot ‘Jakker’ hebben ze in Indonesië achtergelaten.
In Texel zijn we uitgenodigd op het verrassingsfeest van Mariska. Met de ‘Zouterikjes’ hebben we in Curaçao, Columbia, San Blas, Panama en Les Perlas, lief en leed gedeeld.
Het cycloonseizoen is amper begonnen en er zijn al zware stormen geweest in de omgeving van Nieuw-Zeeland, Vanuatu en Fiji. Dan is het beter het donker grijze, koude regenachtige winter hier te trotseren.

Sending happy thoughts
& a little Sunshine

 

Marautaki na Yabaki Vou vei keda kece

Onverwacht ‘New Potatoes’

In Maupiti zijn de gebouwen en woningen goed verzorgd. In de voortuinen staan bloeiende planten in grote bloembakken of zijn er graven met plastieken bloemen.
De kapitein vervangt bij het buitenboordmotortje de stukken die hij vorig jaar meebracht.
De waarschuwingen voor hoge deining in Frans-Polynesië zijn voorbij. De gevaarlijke, zuidelijk gelegen pas (ingang tussen koraalriffen) van Maupiti is weer bevaarbaar.

 

 

Zondag 7 mei ’23; vertrek 8h30 – dinsdag 23 mei ’23; aankomst 8h
FRANS POLYNESIE Maupiti – TONGA Niuatoputapu: 1348NM

1ste week op zee
Met het rustig weer start de grote uitvaart. Vroeg vertrek SV Vagebond met een jong frans gezin aan boord, daarna de catamaran Pourqoui-pas, gevolg door SV Vela Dare. Sunshine is laatste van de caravaan.
Op een onweer en squall’s na, blijft de windstilte aanhouden. Spiegelglad oceaanoppervlakte. Mooie zonsondergangen. Een sterrenhemel om van te genieten.
Tergend trage voortuitgang. Onze vertrekdatum op 12 juni voor ons vliegtuig in Fiji nadert met rasse schreden. Uitzonderlijk drinken we ons moed in met een gedeeld blikje bier en troosten ons met een kopje koffie.  Te weinig tijd om Suwarrow, een van de noordelijk gelegen Cookeilanden, te bezoeken.

2de week op zee
Een windstille dag, de kapitein tankt de voorraaddiesel over. Gelukkig bemerkt hij dat de pen, die de giek aan de mast bevestigt, er half uitkomt. Hij is een paar uur bezig om dit euvel op te lossen.
Een regenboog, een goed teken!
We krijgen goede wind als we ter hoogte van de Samoa eilanden zijn. We besluiten om niet naar Apia te gaan. Na enkel dagen goed zeilweer krijgen we wisselende winden en een verwarde zee. Weinig leef comfort aan boord, wel een goeie vaart. De computer berekend dat we waarschijnlijk met Pinsteren toekomen in Fiji. In het weekend en op feestdagen is het niet mogelijk om in Vuda Marine in te klaren. Op onze vaarroute ligt een klein eiland Niuatoputapu, wat behoort tot Tonga. We laten ons verleiding om enkele dagen te rusten op dit afgelegen eiland. We zijn nu over de datumgrens. Maandag 22 mei ’23 hebben we overgeslagen.
Met het eerste daglicht varen we het klein, steil, vulkanisch eiland Tafahi voorbij. De pier van Niuatoputapu ligt in de bescherming van een rif.
Een oudere koppel komt met de auto naar de pier. “We wonen hier vlakbij” zeggen ze. “I’am the chief” zegt man met een wikkelrok en een rood geruit hemd. “Welcome to Tonga! You are the first cruisers since 3 years”. Hij verzoek ons vriendelijk om niet van boord te komen tot de immigratie is geweest.
Tonga is een koninkrijk en heeft zijn eigen bestuur behouden. Dit is uniek in deze regio. Van de 177 eilanden zijn er 36 bewoond.
Een dame met een groen uniform van het Ministerie van Landbouw en een dame met traditionele kleren van immigratie stappen uit een pick-up. Gemoedelijk stappen ze aan boord. “The Americans call it: New Patatoes” antwoordt de dame van immigratie op onze vraag hoe we Niuatoputapu moeten uitspreken. Een gouden rand aan een tand is te zien als ze glimlacht. Van het hoofdeiland Tongatapu krijgt ze geen antwoord en ze neemt onze paspoorten mee.
Eén keer per maand komt een bevoorradingsschip. Dat is pas geweest en de Sunshine mag aan de kade blijven liggen.
Bij de tsunami van 2009 waren de 3 dorpen verwoest. Op het eiland is geen elektriciteitsnet. De vissersboten zijn niet in al te beste condities.
Woensdagnamiddag gaan we de immigratie zoeken om onze paspoorten terug te krijgen. Varkens met biggen lopen vrolijk over de straat. Het is eb (getij is hier meer dan 1 meter), een ware ploetert tuin voor hun. Ze komen eruit als moddervarkens.
We stappen 4 km verder naar het hoofddorp Hihifo. Dat is te ver, ‘Government officials’ zijn bij de ‘High School’. De papieren voor ‘Customs’ worden ingevuld. Stempels in ons paspoort gezet. Ze belooft ons om ze morgen voormiddag terug te brengen.
Na onze uitstap krijgen we bezoek van de juf Engels en haar gezin. Ze brengen ons dikke zoete aardappelen, papaja’s en bananen. De gestoomde broodvruchten zijn ideaal tijdens de oversteek.

 

Donderdag 25 mei ’23; vertrek 12h – dinsdag 30 mei ’23; aankomst 13h30
TONGA Niuatoputapu – FIJI Vuda Marina: 604NM

We hebben ons paspoorten terug en kunnen onze reis verderzetten.
We hebben goeie wind en goeie vaart. De windkracht neemt toe, het wordt een helse nacht. De golven bouwen op. Ze staan dwars en overspoelen Sunshine. Ze rolt en stampt. Zondvloed en zeeziekte maken het voor de kapitein extra moeilijk. We gaan in overleving modus. Met 36 kts wind (8 beaufort) gaan we 6 uur bijliggen. De papaja’s worden overboord geslingerd en de bananen tot moes gelagen. In de badkamer staat water.
Ter hoogte van de Lau groep eilanden is het kalm en gaat de motor aan. Een regenboog op pinksterdag.
Op een fractie van een seconde varen we van 180° westerlengte naar 180° oosterlengte
De laatste 30 uren verbruiken we onze dieselvoorraad en ronden het hoofdeiland Viti Levu.
Via de marifoon laat Vuda marina weten dat ze ons verwachten. We krijgen een warm welkom