In Salvador Pier is er een bankschroef. Fons maakt er gebruik van om het schroefje, dat hij de vorige keer bij de montage van de waterpomp stuk draaiden, er uit te halen. Geen eureka als de pomp terug gemonteerd is, er is nog een lekje bij de sealing van de as. SOS-Nautica helpt ons weer uit de nood.
Oorspronkelijk was Pier Salvador de eerste luchthaven in Salvador, een Hydroairport.
Buiten de jachthaven is er nu een restaurant en bootwinkel met nieuwe en tweedehands spullen, in een afgeleefde stijl. Sandoval is er de baas. Hij nodig ons zaterdagmiddag uit voor een etentje, rijdt met ons langs het strand van Ribeira tot aan de kerk Bonfim met zijn miljoenen lintjes en rond het stadsmeer met Dique do Tororo. Hij woont in een groene goed beveiligde buurt in het noorden van Salvador. Een groot contrast met het Salvordor dat wij tot nu toe gezien hebben. Wat ons het meest verwondert is dat er in Sandoval ook een kunstenaar schuilt. Hij maakt van recyclage materiaal pracht stukken met veel symboliek.
Fons laat zich de gedeelde lamsbout smaken.

 

Maandag 26 september 2016: vertrek 12h50 – aankomst 16h50
Salvador Pier – Aratu: 11NM

Wuivend naar de gekende vriendelijke gezichten verlaten we Salvador Pier naar de iets noordelijke baai met klaar water en veel zeilboten te gaan.
De groene omgeving doet deugd. De motor heeft veel kracht nodig en er is zo weinig vaart. Fons heeft 2 dagen nodig om het hele biotoop, dat er huist op de schroefas en onderwaterschip, er af te schrappen.
De overwegend zonnige dagen maken plaats voor overwegen grijze dagen.

 

Donderdag 29 september 2016: vertrek 10h – aankomst 14h
Aratu – Terminal Nautica: 15NM

Terminal Nautica is de stadshaven en het kort bij de instanties om uit te klaren.

Op vele overheidsgebouwen zijn er prachtige graffities. We missen de rust van Aratu en het goed internet van Pier.
Na de formaliteiten gaan we vrijdagmiddag nog even met de lift naar het Centro Historico met zijn kleurijke straatjes.
Daarna gaan we terug naar SOS-Nautica om de bestelde wisselstukken op te halen, de vriendelijke dame kent ons nog en is blij ons weer te zien.

 

Zaterdag 1 oktober 2016: vertrek 8h50 – aankomst 15h30
Terminal Nautica – Morro de São Paulo: 33NM

Prachtige zeildag, 10kts backstag wind. Milde deining, weinig golven. In de verte spotten we walvissen, hun spuiters, hun rugvinnen en 1 staartvin.
Op dit eiland rijden er geen auto, maar varen er speedboten in overvloed. Zeker in het weekend. Ze komen in volle vaart voorbij en doen de Sunshine evenveel bewegen als op zee.

 

Zondag 2 oktober 2016: vertrek 6h30 – aankomst 15h
Morro de São Paulo – Ilha do Campinho: 39NM

Mooi motor-zeil dag
We ankeren in rustig water nabij 3 zeiljachten. Als de zon ondergaat gaan de hemelsluizen open. Het regenseizoen is duidelijk nog niet voorbij. Het blijft de ganse dag regenen en de volgende nacht tokkelt de zondvloed hard op het dek. We zijn volledig omringd met water.

 

Dinsdag 4 oktober 2016: vertrek 16h – Woensdag 5 oktober 2016: aankomst 6h50
Ilha do Campinho – Ilheus: 60NM

We varen een nachtje door.
Het is niet altijd zoals het in de boekjes staat! Om de wankelende ankerwinch te sparen, willen we een mooring nemen. Maar deze liggen te ondiep voor de Sunshine. Het is hier een enorme klotsbak en het water ziet er dramatisch bruin uit. Zeker van de cacao dit hier verhandelt wordt. In de jachtclub is er niet veel leven te bespeuren. Daar gaat onze bevoorrading en de luxe douche. We zijn beter op zee dan hier. De weersvoorspelling zijn goed en juist als we willen vertrekken roept de marine via de VHF ons op, dat ze onze papieren wil zien. Braaf herankeren we en wachten tot 17h en veronderstellen dat ze geen zin meer hebben om naar ons toe te komen.

 

Woensdag 5 oktober 2016: vertrek 17h30 –   Vrijdag 7 oktober 2016: aankomst 17h
Ilheus – Caravelas: 203NM

Om de zeeziekte voor te zijn nemen we een ½ pilleke. Het eerste traject kunnen we goed zeilen, het tweede gedeelte staat de motor bij.
Lang leve de zoete patatjes! Voor we vertrokken zijn hebben we het Madeira brood met zoete aardappelen gebakken en de tortilla met zoet patatjes smaakt heerlijk tijdens het varen.
Aan de oevers van de wijde rivier staan vele mangroven, we voelen ons terug op de Gambia rivier. Net voor zonsondergang nemen we een mooring bij de jetty. Aan de jetty liggen catamarans met duikflessen aan boord. Misschien is er gelegenheid om te gaan duiken bij de Abrolhos eilanden.
De sympathieke fransman Jean-Pierre ontneemt onze hoop. We vernemen van hem waar de supermarkt is maar dat ze er geen bier verkopen door de vele katholieke gemeenschappen. In het eethuis is er gelukkig wifi. In de straat staan praalwagens. Deze schalden tot laat in de nacht.

 

Zondag 9 oktober 2016: vertrek 8h10   – Dinsdag 11 oktober2016: aankomst 3h30
Caravelas – Vitória: 184NM

Wanneer het bijbootje is opgeborgen en een bidon diesel in de tank gegoten zijn we klaar om te vertrekken. We gaan de staat Bahia verlaten en gaan naar de staat Espirito Santo. Voorbij het rif hebben we halve wind en gaan als een speer vooruit. Het beloofd een voorspoedige tocht te worden. De hemel is gesluierd en de oceaan kleurt turkoois. Alsmaar neemt de windsnelheid toe en wordt het scherper aan de wind varen. De Sunshine stampt in de opgebouwde golven en de snelheid vermindert. De wind komt nog meer zuidelijker en de motor bokst er tegenop. De aankomsttijd verlaat steeds. Putteke nacht varen we de grote haven van Vitoria binnen. Doen een paar rondekes in de jachthaven en ankeren er even buiten. Het is een moderne jachthaven met zwembad en sauna, maar het steigercomfort kan je niet vergelijken met Europa. De boot ligt vooraan aan een boei, een heel gedoe zeker als het touw niet lang genoeg is, zoals bij ons. Van achter ligt de boot vast aan een niet drijvende steiger. Het aan wal te gaan doen we via het bijbootje, dat we van de boot naar de trap trekken. Niet zo sinecuur op een contant bewegende boot, een natte broek heb ik steevast en een volledige onderdompeling heb ik ook gehad.
Onze buurboot Mr.Melo, van een lief Braziliaans koppeltje Fabiola en Pedro, spreken voortreffelijk Engels. Ze zijn zo vriendelijk om ons mee te nemen naar een shopping centre zodat we met hun ID nummer een simkaart voor internet kunnen kopen.