Category Archives: Seizoen 2024

Bay of Island Marine Port Opua NZ

De Nederlander Abel Tasman was in 1642 de eerste Europeaan die Nieuw-Zeeland aanschouwden. James Cook zette in 1769 voet aan wal.
De Bay of Island Marine is een toegangspoort voor de wateren van Nieuw-Zeeland. Deze jachthaven met volledige service heeft 420 ligplaatsen zowel voor lokale zeilers als cruisers. Sunshine is aangemeerd tussen pleziervissersboten. Er heerst een warme kiwi gastvrijheid. De grote watersportzaken trekken ons aan. Suzuki 6HP haalt het van de vergelijkende buitenboordmotors.
Op dinsdag en donderdag rijdt een busje naar Kirikiri. Hier kopen we slaapzakken en donsdekens. Dit maakt de koude nachten aangenamer.
De vegetatie is subtropisch. Veel planten en bomen zijn ons onbekend. Boomvarens kennen we van Fiji, camperfolie en jasmijn van Europa. Het geeft een ongekend geurenpalet.
De favoriete kleding van de Kiwi’s is een korte broek, een slodder T-shirt, blootvoets of rubberen laarzen.
Om terug gewoon te worden aan landbenen stappen we langs het mooie, op en neergaande, kustpad van 6km naar Pahia.
De kille regenachtige dagen zijn voorbij, het ‘Bay of Islands Cruisers Festival’ begint op maandag 18 november 2024.
Dinsdag om 9h stappen we, samen met andere cruisers op de autoferry naar het dorp Okiato. Dit was de eerste Europese nederzetting. Mark loodst ons door het subtropisch regenwoud, langs het strand en door de mangroven. Aan bomen en struiken hangen er roze lintjes. Achteraf begrijpen we dat dit een plaatsaanduiding is voor rattenvallen. Door deze invasieve dieren zijn veel inheemse vogelsoorten bedreigd.
Na 9km komen we toe in Russel. Gedeelte van de groep blijft in Russel. Wij nemen de ferry tot Paihia. Hier lunchen we met de crew van de Nederlandse catamaran Fenix. Daarna nemen we de bus naar Opua. De meest dapperen stappen terug naar de Marina.

Het traditioneel Maori welkom, Powhiri, is op woensdag. In plaatst van naar de voorstelling van de verschillende bedrijven te gaan, probeert Fons onze Webasto verwarming aan de praat te krijgen. Voor het hapje en drankje om 17h zijn we weer van de partij. Ideaal moment voor kennismaking met andere cruisers.
Donderdag zijn we present op de burgeravond.
Vrijdagmorgen brengt een rondvaartboot ons naar Waitangi, een historische plaats. “Kia ora” is de welkomstgroet in het Maori, het betekent goede gezondheid. De Maori naam voor Nieuw-Zeeland is Aotearoa; land van de lange witte wolk. De Maori gids leidt ons naar een 35m lange oorlogskano, er is plaats voor 144 mannen en weegt 6 ton.
Het Verdragshuis staat op een heuvel en heeft een panoramisch uitzicht op de ‘Bay of Island’.

Op 6 februari 1840 werd hier door de vertegenwoordiger van de Britse kroon en Maori leiders het “Verdrag van Waitangi” ondertekend. De (opzettelijke) misverstanden tussen Engelse en Maori versie geven tot op vandaag nog meningsverschillen.
De “Whare Runanga”, een culturele Maori site, is bebouwd naast het verdragshuis als teken voor de waardering van beide culturen. De Maori sculptuur met wijde open ogen en uitgestrekte tong zijn symboliek die de krijgers gebruikten om hun tegenstanders angst en respect af te dwingen. We krijgen een opvoering van een oorlogsdans te zien.

Aan de ‘Pacific Cruisers Cup’ wagen we ons niet.
Zaterdag morgen proberen we op ‘Treasures of the Bilge’ onze oude Mercury 3,5hp buitenboordmotor te verkopen. Helaas is er weinig belangstelling. ’s Middags trakteert
Opua Store op lekkere pizza’s.

Oversteek Fiji – NZ

De frangipane bloemen verspreiden een heerlijke geur. Uitbundig rode bloemen op bladloze bomen kondigen naderende Kerst aan.
Zeilers nemen koortsachtig maatregelen voor het komend cycloon seizoen. Het is bloedheet in de Marine. “Het zal veel motoren worden” zegt de kapitein, “er is weinig wind voorspeld”. In gezelschap van Jocelyne en Roland van SY Croix Sud wachten we geduldig op de Douane.
De toon van het afscheidslied is getemperd.

 

Donderdag 31 oktober 2024; vertrek 7h45 – zaterdag 9 november 2024; aankomst 9h
Fiji Momi Bay– Opua NZ: 1291NM

An uit NZ stuurt in een Whatsapp bericht “Nog niet weg? Ik zag jullie stipje lekker liggen dobberen in een baai vanmorgen.” In plaats van tegen 10kts wind in te varen hebben we de nacht doorgebracht in het rustig water binnen het rif. Driekwartiers heeft de kapitein nodig om al de modder van het anker te spoelen. De eerste dag eten we met veel goesting de voorbereide maaltijden. Om 16 h kan de motor uit. De windsnelheid blijft onder de 20kts en de golven niet hoger dan 2m. Nieuwe maan, bewolking, pikdonkere nacht. De kapitein is het eerste slachtoffer van zeeziekte. Door de aan de windse koers overspoelen golven de Sunshine. Met lede ogen zie ik het zeewater door het luik op mijn bed druppelen. Hoeveel pilletjes ik ook neem, de zeeziekte blijft hangen. Nood gedwongen ga ik in overlevingsmodus. Minuten kruipen voorbij. De voorbereide maaltijd blijven in de frigo. Zelfs de zon kan me niet opbeuren. Zondagmorgen gaan we overstag, we hebben te veel naar het westen gezeild. Middernacht is de koers gecorrigeerd. Regen maakt van maandag een triestige dag. Dinsdag hebben we halve wind, dat geeft de Sunshine vleugels. Volgens de AIS zijn er 3 Chinese vissersboten dichtbij. Woensdag is een overgangsdag. Een cargoschip met de naam SUNSHINE ACE passeert ons.
Regelmatig komt ten noorden van NZ een front van lage druk met veel wind over. De schrik van menige zeilers.
Donderdag is het zonnig en windstil. De kapitein tankt 60 liter diesel over. Ik waag het om enkele pannenkoeken te eten. Vrijdag, vlakke zee. De zeilboot Azemout en de catamaran Sauvage zijn in de buurt. Zaterdag begint met een mooie zonsopgang.
Daarna belemmert mist het zicht over de Bay of Island. Op de lange Q steiger helpen Alex en Noemie van Sauvage ons met het aanmeren. Het pannenkoeken ontbijt doet deugt. ‘s Middags komen de douane langs met veel vragen. De meneer van Bio Security controleert zelfs de banden van de fietsjes.
We hebben het gehaald!!!

Sawa-i-Lau Island; grotten en haaien

Dinsdag 89 oktober 2024; vertrek 15h40 – aankomst 16h30
Yasawa Island; Yasawa-i-Rara – Cocolevu Bay: 3NM

In de Champagne baai liggen 5 boten op anker. Die varen we voorbij. In de mooie baai van Cocolevu met een enorm wit zandstrand ligt de Sunshine alleen.
Wij snorkelen bij de uitlopers van een grote rots. Tussen het uitbundig koraal en vele vissen zwemt een schildpad angstig weg. Een haai is niet onder de indruk van ons. Daarna poetsen we de groene baard aangroei van de Sunshine.

 

Donderdag 10 oktober 2024; vertrek 9h10 – aankomst 12h
Cocoleu Bay – Sawa-i-Lau Island: 14NM

Nabukeru is een dorp in het zuiden van het Yasawa eiland. Daar doen we de gebruikelijke Sevusevu. Josh en Sam zijn na vele jaren terug naar hun dorp gekomen om de 75ste verjaardag van hun oude school te vieren. Ze nodigen ons uit. In plaats van kinderen die zingen en dansen zijn het ellenlange toespraken in het Fijisch door oude knarren.
De grotten zijn gelegen in het hogere Sawa-i-Lau eiland. Samen met het Belgische gezin; Jan, Inge, Lauren en Liam staan we om 9 h paraat. Boten met toeristen stromen ook toe. Te veel naar ons zin. Bij het snorkelen toont Inge me anemonen met clown visjes. In de namiddag hebben we de grotten voor ons alleen. De eerste grot is zo groot als een kathedraal. De mannen en kinderen duiken even onder naar een tweede donkere grot.

Zaterdag 12 oktober 2024; vertrek 11h – aankomst 13h45
Sawa-i-Lau Island – Nauya Lailai Island: 13NM

Het is voor ons moeilijk om bij ‘Blue Lagoon Beach’ een goede ankerspot te vinden. Bij het resort zijn we niet welkom. In het winkeltje hebben ze geen eieren.

 

Zondag 13 oktober 2024; vertrek 8h30 – aankomst 11h45
Nauya Lailai Island – Naviti Island; Korovou Eco Lodge: 19,5NM

In de nacht verandert de wind van richting. Sunshine ligt dan te dicht bij een lokale boot. De kapitein haalt het anker op. We laveren tussen de verschillende eilanden door.
Grote dolfijnen zwemmen de baai uit als de Sunshine de baai in vaart. De Lodge heeft weinig bezoekers. We bestellen er een lunch.

 

Maandag 14 oktober 2024; vertrek 13h30 – aankomst 16h20
Korovou Eco lodge – Waya Island; Octopus resort: 13NM

De deining komt de baai binnen en laat de Sunshine rollen. Het verstoort onze nachtrust.

 

Dinsdag 15 oktober 2024; vertrek 6h45 – aankomst 13h30
Octopus resort – Yanuya Island Noord: 23,5NM

De kleinere eilanden Vanua Levu en Navadra zijn met een zandstrook verbonden.
Waarschijnlijk een goede plaats om het onderwaterschip verder te poetsen. Bij aankomst cirkelen haaien rond de Sunshine. De haaien wachten op een lekker hapje die cruiseschepen hun geven als attractie voor hun klanten.

Hierop staan we niet te wachten en varen verder.
Druilerige regen verstoort de schoonheid van de baai in het noorden van Yanuya Island.

 

Woensdag 16 oktober 2024; vertrek 8h20 – aankomst 13h
Yanuya Island – MusketCove: 16NM

De zee is vlak. We zijn vroeger dan verwacht in MusketCove en pikken een meerboei op. Donderdag is de zon vroeg op. ’s Middags begin het zacht te regenen. Na de lunch regent het pijpenstelen. Dan maar een dessert nuttigen. De regen blijft aanhouden. In de bijboot staat al 20cm water. Wij komen kletsnat bij de Sunshine toe. Vrijdag duiken we samen onder de Sunshine en poetsen een gedeelte van het onderwaterschip. In het schijnsel van volle maan eten we pizza’s, met het fijne gezelschap van de crew van SV Kia Maru.
Westenwind; hoogst uitzonderlijk in deze regio. De volgende dagen bouwen de windgolven zich op. Het maakt het leven op de Sunshine niet aangenaam. De kapitein maakt de carburator van het buitenboordmotortje schoon. Dit is een routine geworden. Ik maakt pasta met broccoli. Aan een boom hangen groene mango’s binnen handbereik. Hiervan maak ik mangochutney. De wind draait naar zuidwest en dan naar zuidoost. Sunshine ligt stil. De kapitein poets verder het onderwaterschip.

Dinsdag 22 oktober2024; vertrek 8h45 – aankomst 12h45
MusketCove – Vuda Marina: 16NM

Geen wind, vlakke zee, motor aan. Volgens de AIS-signalen zijn er veel boten richting zuid aan het varen.
“Bulaaaaa, welcome back” wordt naar ons geroepen. Leuk dat zoveel mensen ons herkennen. Ik laat de wasmachines draaien. Fons vult de diesel en gas voorraad aan. Aan de paparassen komt er precies geen einde. We voelen vertrekkersstress.
Foto zonsondergang