Category Archives: Seizoen 2017

Colonia del Sacramento

De tweede nacht in Puerto Sauce krijgen we onweer en heel veel regen. Als het is overgewaaid keert de heerlijke rust weer. Daar zouden we langer willen van genieten, maar de grote Argentijnse gasfles is leeg en de dikke Uruguayaanse gasflessen passen niet in onze bak. De reserve campinggas zal het moeten uithouden tot we terug in Argentinië zijn. Via Google kijken we naar foto’s van de haven van Colonia en zien dat er aan de steigers veel boten liggen.

 

Dinsdag 11 oktober 2017: vertrek 9h – aankomst 14h
Puerto Sauce – Colonia del Sacramento: 22NM

De OZO wind van 12 tot 18 kts duwt de Sunshine vooruit.
Achter de ferryhaven en de vuurtoren, ligt de jachthaven.
We zijn verwonderd, aan de steigers liggen geen bezoekersboten. De gegeerde hulp bij het aanleggen is er niet.
Hoe hoog of laag dat het water staat, wordt vooral beïnvloed door de wind. Sterke ZO wind doet het water stijgen, hoe krachtiger de wind hoe hoger het water en dan staan de steigers onder water.
Vrijdagavond druppelen de plezierboten van Buenos Aires binnen en zaterdag is er geen enkele mooring meer vrij.
Zwaluwen doen verwoede pogingen om een nest in onze giek te bouwen. Fons steekt er een stokje (vod) voor.

Colonia del Sacramento is de oudste stad van het land, gesticht in 1680 door de Portugezen. Het historische gedeelte is door UNESCO tot Werelderfgoed erkend.
Colonia del Sacramento voelt als een dorp waar de tijd heeft stilgestaan met kleurrijke huisjes en artistieke souvenirwinkeltjes. Er is weinig verkeer in de straten met ruwe hobbelige kasseien.

Oldtimerauto’s dienen als plantenbak.In vijftig minuten vaart de ferry de Río de la Plata over, de breedste rivier ter wereld. Elke dag overspoelen dagjesmensen uit Argentinië het kuststadje.
De Faro, de witte vuurtoren, is gebouwd uit de overgebleven stenen van het voormalige klooster.
Een wenteltrap die niet lijkt te eindigen brengt ons naar de top. Boven zien we het bruine water van de Río de la Plata die de groene oude stad insluit. Aan de overkant bespeuren we de kust van Buenos Aires.
Op het centrale plein Plaza Mayor dansen ze tango. De terrasjes zitten vol.
De ruïnes van het Convento de San Fransisco liggen niet ver van de oudste kerk van Uruguay, Iglesia Matriz, een witte kerk met twee torens.
De stadspoort, Porton de Campo is nog intact met de resten van een dikke stadsmuur.
Samen met vele andere toeristen verzamelen we ons om te genieten van de zonsondergang.

Puerto Sauce

De gunstige weervoorspelling om verder te zeilen verschuift van donderdag naar vrijdag.
De afstand is te lang om in één dagtrip te doen, dus willen we ‘s avonds vertrekken om bij daglicht toe te komen. Wanneer Fons het navigatielicht gemaakt heeft en merkt dat er waarschijnlijk regen komt, is zijn zin om te vertrekken over. De Poolse buurboot krijgt een nieuwe crew. Ze bevoorraden en vertrekken naar het zuiden. In het weekend krijgen we nieuwe buren van een Regatta uit Buenos Aires. De volgende dagen zijn de voorspellingen van windrichting en kracht niet gunstig. Er zijn dagen dat de wind zo sterk blaast dat we amper van boord durven. De Sunshine kreunt en rukt aan haar touwen. Bruine golven breken irritant tegen de spiegel.

Montevideo
Langs de meeste straten in Montevideo staan bomen, de platanen zijn zo groot dat de kruinen elkaar in het midden raken. Het maakt een stad aangenamer om te wandelen. Met een zonnige dag stappen we langs parken naar de avenida 18 Julio.
Het is de hoofdstraat, met kleine parkjes en monumenten. Op een terras, naast een monument met duizenden hangsloten, danst een jong koppeltje elegant tango.
Na ‘Plaza Independencia’ stappen we verder naar de oude stad ‘ Ciudad Vieja’.
In de markthallen koopt Fons enkele T-shirts. In de omgeving van de haven zijn er daklozen, niet zo’n fraai zicht. We hebben 7 km gewandeld, we nemen de bus terug en halen ons wasgoed op.
Woensdags is er warme krachtige noordenwind en voor ons de hoogste tijd om ons benen te strekken. Op de “Rambla Republica de Peru” geeft een reclamebord 29°C aan. Na “Punta Trouville” is het “Rambla Mahatma Gandhi”. Tussen de buildings staat één sprookjes huis.
We lunchen in “El Viejo y el Mar”. Op Punta Brava bezoeken we de kleine vuurtoren.Daarna nemen we de bus terug tot aan het Shopping Centrum.

 

Vrijdag 6 oktober 2017: vertrek 17h – zaterdag 7 oktober 2017: aankomst 9h30
Puerto del Buceo – Puerto Sauce: 80NM

In de voormiddag betalen we het liggeld en checken uit bij de Prefectura. Zon met een briesje, het beloofd een heerlijk zeiltocht te worden, of niet?
Het eerste rak varen we een eind van de kustlijn weg om de ondieptes te mijden, in een slakkengangetje want we hebben wind en stroming tegen. Eenmaal koers westen gezet halen we een comfortabele snelheid met een lapje genua. Als de zon ondergaat en de windsnelheid toeneemt, wordt het koud om in de kuip te zitten. Er is maar een plaats om in de ingang onder de buiskap te zitten, dus offer ik me op om binnen op de bank te gaan liggen. Deze keer brengt het pilletje tegen zeeziekte voor Fons geen oplossing. Regelmatig hangt hij overboord. Alles in de boot rammelt, een hels lawaai. Fons blijft de ganse nacht op post en ik ben tevreden dat ik niet in de kou moet. Bij aankomst in de haven staat de Fransman van de blauwe zeilboot klaar om onze lijnen aan te nemen.
Puerto Sauze is de haven van het stadje Juan Lacaze. Er was hier textielindustrie en een papierfabriek. Nu is er nog vergane glorie. De marina is goed beschermd, omgeven met bomen bewoond door groene parkieten. Zo rustig, of niet?Er komt een regatta toe van kleinere overbevolkte Argentijnse zeilboten. De Sunhine ligt vlak bij de zeiljachtclub. Hier hebben ze de ganse nacht bonkabonka muziek gespeeld.

Daar is de lente…..

Het staartje van de winter is venijnig. Wekelijks onweer van een etmaal, bakken regen en wind tot 50kts (een record door onze windmeter gemeten).
Antel viert feest en geeft 20GB voor 200 Peso (+/- 6 euro). Zo kunnen wij ons met internet en Skype uitleven
Het duurt een week voor dat Fons geheeld is van een keelontsteking.
….. daar is de zon….
Elke dag dat de zon schijnt, bloeien er meer bloemen en vliegen er meer zwaluwen. De honden voelen zich relaxt. …..bijna…..
Maartse grillen in september zijn niet ver weg, de ene dag is het 27°C de volgende dag is de temperatuur nog amper 13°C
……maar ik denk dat ze weldra zal komen -, de fallus impudicus staat al in bloei……..
De zeeleeuwen “lobos” hebben een zeilboot gekraakt, proper zijn ze niet en geven een walgelijke geur. Soms zwemmen deze kolossen rond de Sunshine, al goed dat ze er niet op geraken. Ze leggen zich te rusten op de steiger en dan is het voor ons nog moeilijker om van de boot te geraken.

In de bilge blijft water komen. Heel het interieur wordt overhoop gehaald. Gelukkig blijken de afsluiters niet te lekken en kan Fons de lekkende zoetwaterpomp repareren. Voor het warm water is het voldoende om een nieuwe darm te kopen. We zijn tot de conclusie gekomen dat we alert moeten zijn voor condensatie.
De ene Franse solozeiler gaat naar het zuiden, de andere naar het noorden. De Schotse zeiler Robert Fox laat hier zijn boot “Silver Harmony” op het droge zetten, om terug naar zijn vriendin in Rio de Janeiro te gaan.
Een dapper gezin: Nathalie, Alfonso en Adrien uit Chamonix met hun boot “CRESCENDO” zullen eerst naar Buenos Aires varen om een verwarming te instaleren. Hun plaats wordt de volgende dag ingenomen door een Amerikaans Koppel. De Fransman Alain is moedeloos. Na 1 jaar zijn al de technische problemen van “Rafaela”, een 30 jaar oude Swan 53, nog niet opgelost.
Als het mooie weer is plaatsen we de zeilen. Fons moet 3 maal in de mast om alles in orde te maken. Zondag zijn de weervoorspelling gunstig om verder te zeilen. Op zaterdag betalen we het liggeld en melden ons vertrek bij de Prefectura. Op de markt kopen we biologische groenten en bij de bakker lekkere brownies en kokos cake. Samen met Annemie en Hendrik dineren we in restaurant “La Corniche”. Leuk om te zien hoe hun kinderen Mira en Karo genieten van de Livemuziek.

 

Zondag 24 september 2017: vertrek 8h45 – aankomst 16h30
Pirapolis – Puerto Buceo Montivideo: 42,4NM

De knopen in het touw van de mooring zijn niet gemakkelijk los te krijgen. In de zon vaart de Sunshine de haven uit. Het eerste gedeelte tuffen we over het vlakke water. Dan komt er meer wind en ontrollen we de genua. De Rio de Plate is 200 km breed en ondiep, korte golven bouwen er zich snel op. In de marina krijgen we een plaats toegewezen langs de Poolse chaterboot “Isflughen”. Het lukt niet om op te schuiven naar de lagere steiger. De kiel is in de modder vastgevaren.