Het staartje van de winter is venijnig. Wekelijks onweer van een etmaal, bakken regen en wind tot 50kts (een record door onze windmeter gemeten).
Antel viert feest en geeft 20GB voor 200 Peso (+/- 6 euro). Zo kunnen wij ons met internet en Skype uitleven
Het duurt een week voor dat Fons geheeld is van een keelontsteking.
….. daar is de zon….
Elke dag dat de zon schijnt, bloeien er meer bloemen en vliegen er meer zwaluwen. De honden voelen zich relaxt. …..bijna…..
Maartse grillen in september zijn niet ver weg, de ene dag is het 27°C de volgende dag is de temperatuur nog amper 13°C
……maar ik denk dat ze weldra zal komen -, de fallus impudicus staat al in bloei……..
De zeeleeuwen “lobos” hebben een zeilboot gekraakt, proper zijn ze niet en geven een walgelijke geur. Soms zwemmen deze kolossen rond de Sunshine, al goed dat ze er niet op geraken. Ze leggen zich te rusten op de steiger en dan is het voor ons nog moeilijker om van de boot te geraken.
In de bilge blijft water komen. Heel het interieur wordt overhoop gehaald. Gelukkig blijken de afsluiters niet te lekken en kan Fons de lekkende zoetwaterpomp repareren. Voor het warm water is het voldoende om een nieuwe darm te kopen. We zijn tot de conclusie gekomen dat we alert moeten zijn voor condensatie.
De ene Franse solozeiler gaat naar het zuiden, de andere naar het noorden. De Schotse zeiler Robert Fox laat hier zijn boot “Silver Harmony” op het droge zetten, om terug naar zijn vriendin in Rio de Janeiro te gaan.
Een dapper gezin: Nathalie, Alfonso en Adrien uit Chamonix met hun boot “CRESCENDO” zullen eerst naar Buenos Aires varen om een verwarming te instaleren. Hun plaats wordt de volgende dag ingenomen door een Amerikaans Koppel. De Fransman Alain is moedeloos. Na 1 jaar zijn al de technische problemen van “Rafaela”, een 30 jaar oude Swan 53, nog niet opgelost.
Als het mooie weer is plaatsen we de zeilen. Fons moet 3 maal in de mast om alles in orde te maken. Zondag zijn de weervoorspelling gunstig om verder te zeilen. Op zaterdag betalen we het liggeld en melden ons vertrek bij de Prefectura. Op de markt kopen we biologische groenten en bij de bakker lekkere brownies en kokos cake. Samen met Annemie en Hendrik dineren we in restaurant “La Corniche”. Leuk om te zien hoe hun kinderen Mira en Karo genieten van de Livemuziek.
Zondag 24 september 2017: vertrek 8h45 – aankomst 16h30
Pirapolis – Puerto Buceo Montivideo: 42,4NM
De knopen in het touw van de mooring zijn niet gemakkelijk los te krijgen. In de zon vaart de Sunshine de haven uit. Het eerste gedeelte tuffen we over het vlakke water. Dan komt er meer wind en ontrollen we de genua. De Rio de Plate is 200 km breed en ondiep, korte golven bouwen er zich snel op. In de marina krijgen we een plaats toegewezen langs de Poolse chaterboot “Isflughen”. Het lukt niet om op te schuiven naar de lagere steiger. De kiel is in de modder vastgevaren.