Dinsdag 19 januari 2017: vertrek 09:00 – aankomst 19:30 
Piriapolis – Montevideo Puerto del Buceo YCU: 42,5 NM

De weersvoorspellingen zijn niet stabiel genoeg om de grote sprong naar Mar del Plata te wagen. Buenos Aires is aanlokkelijk, maar het is ver “Rio de la Plata” opvaren. Montevideo, de hoofdstad van het kleinere Uruguay, is een dagtocht varen. Maandag betalen we het liggeld en checken uit bij de Prefectura. Om boodschappen te doen maken we een omweg langs de Heladeria om een lekker ijsje te likken.
De skipper van buurboot “Sailor”, omringt door fijne mooie vrouwen, is zo vriendelijk om met zijn bijbootje onze touwen van de mooring los te knopen.
De zwakke wind varieert uit alle richtingen en de motor staat bij. “Merlin”, een Franse zeilboot, vaart ons voorbij. Aan bakboordzijde zien we de vuurtoren op “Isla De Flores”.
Aarzelend varen we de haven binnen, goed op de dieptemeter lettend. Een marinairo helpt ons met het nemen van een mooring, de skipper van Argentijnse zeilboot ‘Marco Pollo’ neemt de voorste lijnen aan voor de kade. Zijn vrouw is bereidwillig om ons in het perfect Engels wegwijs te maken, dat verstaan we beter dan Spaans.  Aan boord van de Franse zeilboot “Merlin” met Christophe en Isabelle krijgen we niet alleen aperitief maar ook een warme schotel “fruits de mer”. Zondag scoren wij met een papillot van banaan en choco. Zoals dikwijls bij zeilers is het “Weer” de hoofdmoot van de gesprekken. Maandagmorgen vertrekken zij richting Buenos Aires. Hun plan is om de boot op het droge achter te laten en via het land Patagonië te verkennen.
Niet al ons behoeften worden ingewilligd. Er is geen mogelijkheid om onze gasfles te laten vullen. We vinden wel Dell verkopers, maar geen nieuwe batterij voor mijn PC. Een wasserij (Lavadore), witte keroseen, een bankschroefje en een nieuw espresso potje schrabben we van onze lijst.
Dinsdag en woensdag krijgen we veel wind. De golven slaan over de dijken en het water in de haven staat zo hoog dat de steigers onderstaan. Dagelijks checken we het weerbericht en worden verschillende scenario’s bekeken. Dinsdag lijkt voorlopig de beste dag om te vertrekken. We zijn vandaag met de bus  naar de immigratie geweest. Met veel geduld hebben we uiteindelijk de juiste dienst gevonden.

We vieren oud op nieuw in stijl met perfect gezelschap: de Argentijnse buurboot Wayra met Juan Carlos, Carolina en hun mooie dochter Sofia.

Met een perfecte papiot, ook al was het te warm om de Cobb BBQ aan te steken. Met perfecte Argentijnse bubbels, als een engeltje dat op je tong pist. Een perfecte avond; Venus en een sikkeltje maan pronken aan het hemelgewelf. Perfect om 12h, vuurwerk over de halve skyline.

De eerste dag van het jaar begin met regen, ideaal om uit te rusten.
We zijn te spaarzaam geweest met onze satelliet telefoon. Met het overschot aan belminuten verrassen we familie en vrienden. De zoektocht naar internet kost veel tijd en energie, met een pover resultaat. Maar het voornaamste, de nieuwjaarsbrieven is gelukt. We zijn zo fier op onze kleinkinderen.
Eureka! De tweede dag van het jaar kan niet meer stuk. Fons repareert, op een rustiger manier, de dieselpomp. Leo, zou hij dan toch een motorfluisteraar zijn?
Het weer is variabel, als de wind uit het noorden komt is het snikheet, uit het zuiden gaat de temperatuur naar 20°C. Zeker een paar onweren per week met stortregen en windstoten die de thermoskan van het aanrecht doet donderen, het andere moment is het windstil.
Hoe zuidelijker, hoe minder we als blanken opvallen. Uruguayanen zijn gemoedelijk, ingetogen en rustig. De automobilisten stoppen, als ze maar denken dat je de straat gaat oversteken, ook als er geen zebrapad is.
Het is zomervakantie, het strand is kleurrijk gevuld.
Aan een benzinestation, bijna 2km van de haven, halen we zevendagen lang, 20 liter diesel per dag. Bij de supermarkt vlakbij kunnen we onze voorraad aanvullen. We vinden terug betaalbare lekkere wijn, maar mate heeft de koffie verdrongen.
De restaurantprijzen zijn Europees en het eten is niet zo verfijnd. De havenprijs is te hoog voor wat ze te bieden heeft. De yogahoudingen om op of van de boot te stappen zijn niet altijd even elegant. Langere benen zou gemakkelijker zijn. Fons oefent in het koorddansen. Onze kuip is het mooiste terras en het haventheater is gratis. Er is een komen en gaan, vooral van Argentijnse boten. Deze sukkelen ook met het nemen van een mooring. Een grote rode ijzeren Duitse boot, die in 40 dagen van Frans Guyana tot hier is gevaren, gaat uit het water voor onderhoud.
Om een stukje van de giek te lassen moeten we schandalig veel betalen. Al goed dat we de vulopening van de extra ingebouwde dieseltank niet moeten verplaatsen.
De hitte of de regen houden onze activiteiten op een laag pitje. De to do lijst verslankt niet. De ankerlier blijft ezelen. De dikke rode voedingskabel geeft de laatste meter forfait. Iets wat Fons dacht dat nooit kon gebeuren en hij verzint een noodoplossing.

Vrijdag de 13^de, de dag na volle maan, geeft de wind pieken tot 40kts en een stevig onweer.
We twijfelen, naar Buenos Aires of de grote baai van Rio del Plate oversteken om direct naar Mare del Plate te varen.

@Sofia: Thank You for the pictures and movie.