Dinsdag 31 januari 2017: vertrek 12h00 – donderdag 2 februari 2017: aankomst 19h00.
Montevideo – Mar del Plata: 234 NM
Terwijl we aan het wachten zijn op een stempel van de Prefectura, stuur ik een berichtje naar Annika: “We zijn aan het wachten, en jij? Een intense verjaardag”. Rond deze tijd verwacht ze haar 3de kindje (=ons 12de kleinkind). De hele tocht denken we dikwijls aan haar, we zijn razend benieuwd.
Met een achterlijke wind gaat de eerste dag de snelheid niet onder de 5kts. Zo mag het blijven. In de nacht zien we rondom in de verte weerlichten. ’s Morgens zijn we omringd door zware wolken, de wind stopt en de regen komt. Het volgende etmaal zeilen we scherp aan de wind. De Sunshine stampt en de golven overspoelen haar. Bij ons is de zeeziekte niet veraf.
Voor de grote haven krijgt de motor geen diesel en kan niet starten. Fons verwittigt via de VHF de Prefectura. Voor het strand droppen we het anker. Als het ontstoppen van het dieselkraantje niet helpt steekt Fons zijn hoofd in de motorruimte. Ook dit wil niet baten. We krijgen assistentie om ons in de haven te slepen tot aan een mooring buiten de jachthavenkom. Deze week is er een internationale zeilregatta en de jachthaven is volledig bezet.
Op de satelliet telefoon is er heugelijk nieuws: Nienke is op de verjaardag van haar mama geboren. We zijn super gelukkig en willen er zo snel mogelijk een glimp van opvangen. Fons steekt eerst het dieselpompje terug in elkaar en als de leidingen ontlucht zijn, start motor terug. Het probleem van vervuilde diesel zullen we drastischer moeten aanpakken. Door de drukte van de regatta duurt het heel lang voor ze ons komen ophalen om aan wal te gaan. Dan moeten we nog door de mallemolen van de administratie en internet vinden. Een ware oefening in geduld.
Vanuit de kuip aanschouwen we een spektakel met een massa Optimistjes en stoere zeilertjes. 
De Lasers scheren vlak achter de Sunshine. Een jonge gast roept “are you from Belgium?”. Meestal wordt onze vlag voor Duits aanzien. “my father too, he is in the club”. In de grote havenkom houden ze hun wedstrijd. Hier zijn ook dokken voor grote industriële, marine- en vissersboten. Soms zien we een vliegbootje en één oude man op de zee. 
Vrolijke kinderen op een grotere zeilboot roepen naar ons “How are you?” en “We love you.”
Om aan wal te gaan en omdat het dinghy dock overvol is, roeien we naar steiger 10 net buiten de jachthaven. Telkens banen we ons een weg door de gezellige drukte van het jong zeilgeweld die hun bootjes aan het klaarmaken zijn.
Zondag zijn er windvlagen tot 40kts. Geen bootjes op het water. De Sunshine hopt aan zijn mooring, deze houdt gelukkig goed stand. Wij cocoonen en kijken af en toe naar het natuurgeweld.
Op maandag vertrek ‘Maria’, een grote zeilboot en dinsdag nemen we haar plaats in.