Maandag 24 oktober vertrek 13h30   – dinsdag 25 oktober aankomst 9h30
Búzios – Rio de Janeiro: 92NM

Fons gaat met Pierre mee om diesel aan een benzinestation te halen. De voorzieningen voor de trouwpartij zijn opgeruimd. De bebouwing is goed in het landschap geïntegreerd, volgens Luc is er een wet die zegt dat een verdieping maar de helft in oppervlakke mag hebben als die eronder. Zo is er geen hoogbouw mogelijk De nachtelijke zeiltocht is wat frisser. Er is meer scheepvaart hoe dichter we bij Rio komen. Voor en in de wijde Baai “Guanabara” zien we op de AIS gigantisch veel schepen liggen. We varen rondom de Suikerbroodberg, een van de 7 granietbergen (morros) die uit de Atlantische oceaan oprijzen. Bij “Botafogo” wagen we onze kans bij ICRJ, maar hier is het te exclusief zeker voor wereldzeilers. We varen terug tot Urca aan de voet van de Suikerbroodberg, bij de motorboot van Giovanni (tip van Anastasia) zijn we welkom. Vanuit de kuip zien we het Christusbeeld In 2 etappes brengt een 1400m lange kabelbaan ons naar de 396m hoge Suikerbroodberg. Het is een groot rotsklim masief. Van hieruit hebben we een fantastisch zicht op het strand van “Copacabana” in de vorm van een halve maan, de vele favelas, geplakt tegen de heuvelruggen, grenzend aan de luxueuze zakenwijken, de 13km lange Rio-Niteróibrug, luchthaven, forten, de Sunshine en het Christusbeeld. De tandradbaan klimt via het regenwoud de “Floresta de Tijuca” en brengt ons in klein halfuurtje tot vlak onder het standbeeld van Christus de Verlosser. Het beeld staat op de 710 m hoge “Corcovado” berg en is 38m hoog en de spanwijdte tussen beide armen is 28m. Deze zonnige dag heeft vele toeristen naar hier gelokt. We stappen een heel eindje door de drukke stad, en proberen de metro. Als we uit het metrostation komen zijn we totaal ons richtingsgevoel kwijt. Een lieve man merkt dat en zet ons op het goede spoor. Het is nog een heel eindje stappen langs de grote weg voor we terug bij de boot zijn.

De naam Rio de Janeiro betekent “Januaririvier”, in januari 1506 dacht de ontdekker dat het een monding van een rivier was. Rio was tot 1960 de hoofdstad en is met meer dan 6 miljoen inwoners de tweede grootste stad van het land. De inwoners worden “Carioca’s” genoemd. Het woord komt van de indianentaal “Tupi” en betekent huis (oca) van de blanken (cari) en komt veelvuldig voor in de bossanova muziek. Rio staat ook bekend om de samba, carnaval en is de thuishaven van 4 voetbalclubs.

We laten ons met een taxi naar het vermoedelijk adres van de “Policia Féderal” brengen Langs een autovrije weg aan de haven met vele hangars versiert met grafitti’s stappen we terug. We worden telkens verder en verder naar het centrum gestuurd en komen het hoofdgebouw van de Olympische spelen tegen. Net voor 12 uur hebben het juiste kantoor “NEPON” aan de kade gevonden. Om te lunchen volgen we een bediende van “NEPON” en komen zo in een klein straatje met een heerlijk kilo restaurant. Bij de “Capitania” merken we dat we een document missen en moeten terug naar de “Policia Féderal”. Als al het papierwerk klaar is stappen we naar het overdrukke centrum en nemen de metro terug.

Vrijdag 28 oktober 2016: vertrek 13h30 – aankomst 16h30
Urca – Clube Naval Charitas: 4,2NM

Om de batterijen op te laden gaan we naar een jachthaven in Niterói aan de overkant van de baai. Het is kort bij de thuishaven van Mr. Melo, het koppeltje Fabiola en Pedro, dat we in Vitoria tegengekomen zijn. Hoe toeval, toeval kan zijn. Zonder duidelijk afspraken staan we in “São Francisco” met overvolle winkelzakken aan het restaurant waar zij wilden lunchen. Het is een gemoedelijk ongedwongen weerzien en ze hebben heugelijk nieuws. Ze nemen ons mee om het “Forte de Santa Cruz” te bezoeken. Er is veel wind en er zijn hoge golven op de oceaan. Reden genoeg om de verschillende weerberichten dubbel te checken voor we naar “Ilha Grande” varen.