Maandag 26 januari 2015
Nazaré – Berlengas: 24 NM; vertrek 10h00 – aankomst 14h30

Alles: de omgeving, de gewoonte, de mensen, de medeoverwinteraars, de vissen, de vissers, voelt zo vertrouwd als je een tijdje in een haven verblijft. Het wordt dan moeilijker om dit achter te laten. We zullen vooral de gezelligheid van de medeoverwinteraars missen. Met toetergeschal worden we de haven uitgewuifd. De meeuwen en vissersboten die regelmatig onze nachtrust verstoorden laten we graag achter.
Motorzeilend bereiken we de Berlengas en pikken een mooring op. Goed beschut tegen de noordenwind liggen we niet.Even dachten we dit eiland voor ons alleen te hebben. Een rode vissersboot neemt de mooring naast ons. Ze hebben blijkbaar een rustpauze. Wat doen ze dan: een sigaretje opsteken en een lijntje uitgooien om te vissen.Daarna komt een grotere witte vissersboot en neemt de mooring achter ons. Deze vissers doen plastieken handschoenen aan en beginnen de vis te kuisen. In een mum van tijd ziet de lucht wit van de meeuwen. De communicatie van meeuwen is formidabel.
Kleine jachtjes laten schrikken is blijkbaar een hobby van de vissers, ze vertrekken vlak naast ons in volle vaart.
Ook de avond en nacht brengen niet de verwachte rust. De wind laat de Sunshine en de inhoud danig door elkaar schudden.

Dinsdag 27 januari 2014
Berlengas – Penische: 9NM; vertrek14h – aankomst 16h

De zon schijnt ’s morgens overvloedig in de kuip. De ganse voormiddag genieten we van de omgeving, de fruitsalade en een broodje smos. Het idee om het bijbootje op te blazen, zodat we voet aan wal kunnen zetten, laten we varen. De parkwachter komt even langs met de vraag of we weten dat dit een natuurpark is en dat je zomaar niet alles mag doen. Ook meldt hij dat er terug harde wind wordt voorspellen.

Na een foto ronde zetten we koers naar een veilige haven Penische

We leggen ons aan de binnenkant van de bezoekersteiger, hier is de swell minder voelbaar. Dit is aan hoger wal, het afstappen en vastleggen moet snel gebeuren, anders blaast de wind de boot van de steiger weg. De visserskade bevindt zich een heel einde van de jachthaven. Bij de havenmeester melden we ons aan, we zijn al gekend in de havens van Portugal.

Voor internet gaan we op restaurant, hier delen we een visspies en trakteren ons op een nagerechtje. ’s Nachts horen we de wind door het wand gieren en zijn blij dan we in de haven liggen. De weersverwachting is niet gunstig om verder naar het zuiden te trekken.