Vrijdag 13 februari 2015
Peniche – Cascais: 41NM; vertrek 8h15 – aankomst 19h30

Samen met de eerste zonnestralen kiezen we het zeegat. Het is de eerste keer dat we de oceaan zo rustig ervaren. De beloofde wind in de namiddag blijft uit. Een drietal dolfijnen welke ons, een paar mijl voor “Cabo da Roca”, vergezellen maken alles goed.
“Cabo da Roca” is het meest westelijk punt van het Europese vasteland.
In de schemering worden we door de marineros van Cascais verwelkomd.
In Cascais is van vergane glorie weinig te merken. In de jachthaven liggen boten waar we van duizelen. De Sunshine is hier een lilliputter. Alles is er mooi verzorgd. Toch ruikt het in het stadje wat je in de naam Peniche zou verwachten.
Een treinticket naar Lissabon kost 4,5 euro heen en terug. Het mooie uitzicht over de oceaan en vanaf Oeiras de rivier Taag krijg je er gratis bij. In Belém, een voorstad van Lissabon, slenteren we langs de brede Taag. In de verte zien we de ijzeren brug van Eiffel (of een van zijn leerlingen) en aan de overkant het Christusbeeld zoals in Rio de Janeiro.
Natuurlijk kunnen we niet nalaten om de jachthaven van Belém te observeren. Voor de rust moeten we niet komen en blijkbaar zijn bezoekers niet welkom. Die moeten in de grotere haven achter de brug gaan liggen.
We passeren “Padrão dos Descobrimentos”, het monument van de ontdekkingsreizigers, en de fameuze Toren van Belém.
De krokusvakantie brengt een grote stroom toeristen mee, zelfs Vlamingen. Even verder is het rustiger, hier staat een mooi modern monument voor de vrede waarin al de elementen in verweven zijn.

Nadat we bij een shipchandler de lang gezocht elektrische bilgepomp kopen bezoeken we aan de overkant van de grote weg het “Mosteiro dos Jeronimos”.
Hier is het maritiem museum gevestigd. Alle dagen open behalve maandag en het is…..
Bij het koffiehuis bekend van de zoete “pastéis de Belém” staat een lange file.
We sporen verder naar het centrum van Lissabon. We lopen hier wat verloren rond, drinken iets op een terrasje aan de Taag en betalen dit veel te duur.
Terug in Cascais laten we ons verleiden door de wereldkeuken van “House of Wonders”, heerlijk.
De volgende uitstap is Sintra. Met een dagticket van 12 euro brengt de bus ons tot Sintra station. Daar nemen we een andere bus tot het oude stadcentrum, waar het “Palácio de Sintra” daterend van de 14de eeuw met zijn flesvormige schoorstenen staat.
Verder langs vele haarspeldbochten rijdt de bus naar het hoger gelegen Moors kasteel uit de 8ste eeuw. De omwalling heeft dikke muren, hoge trappen en geeft een machtig uitzicht op de groene omgeving met vele kastelen. Op een kaart staan de Berlengas aangeduid, zover reikt het zicht vandaag niet.
Via de 2de omwalling van het Moors kasteel en een mooi natuurlijk begroeid wandelpad komen we bij de poort van het “Palàcio da Pena”. Het is hier terug 6,5 euro inkom. We nemen genoegen met de indrukken die Vlaanderen vakantieland ons geeft en nemen de bus terug naar het station.
Daar wachten we, samen met een hele boel chinezen en andere toeristen, op de bus 403 die ons naar “Cabo da Roca” zal brengen. Van op het water hebben we dit meest westelijk punt van het Europees vasteland al gerond. De zee is woest, de harde wind geeft ons tranen in de ogen.
De bus volgt het kustpad en zo kunnen we de zon zien zakken in de zee.

Donderdag is het een prachtige dag om met de fietsjes het kustpad naar “Cabo Raso” te verkennen. Het eerste gedeelte staan aan landzijde gigantische huizen, dan een golfterrein en erna een natuurgebied. In het natuurgebied loopt de camino naar Santiago en Fatima. Aan de zeezijde staan er chique restaurants.
In het filmpje kunnen jullie zien hoe wild de zee hier is en dit op een windstille dag. Om jullie een idee van de grote te geven, op de linker kant zit ik.

Om deze superdag afteronden eten we paella in Casa da Guia met zicht op de oceaan.
Vrijdag is een grijze dag, goed voor een museumbezoek. Het Maritiem museum lost de hoge verwachting van Fons niet in.
De file voor het koffiehuis met de pastei de Belém is nog altijd even lang.
In Lissabon vinden we de drukke winkelwandelstraten met een overvloed aan resto’s. De beroemde lift staat in de steigers.

Zaterdag een bewolkte dag, goed om dit blog te schrijven en een was te doen.

De havenkom van Peniche is enorm groot, zeker in vergelijking met de jachthaven.We hebben minder swell omdat we aan de binnenkant van de bezoekersteiger liggen met de punt naar het noorden. De kuip naar de zon gericht geeft een wijds uitzicht naar de haveningang. Dit is optimaal voor de zonnepanelen. De windmolen doet ook zijn werk, maar hij zingt geen mooi liedje. Buiten de meeuwen zijn de aalscholvers en strandlopertjes ons buren.

Door een meeuw telkens op te jagen kunnen we een strandlopertje redden.
Peniche is van oudsher een belangrijke vissershaven. De noordkant van het schiereiland heeft een gigantisch zandstrand en is een surferparadijs.

De westkant heeft hoge kliffen en rotspartijen.Het fort op de rotsen, een gevangenis tijdens de dictatuur, is nu een museum.

Met de bus gaan we naar Obidos. Als we door de poort stappen komen we in een andere wereld.Het middeleeuws stadje heeft smalle gezellige straatjes. De huizen zijn wit gekalkt en omlijnt met gele, blauwe of rode strepen. Rood staat het hoogst in rang.

Het oudste gedeelte met het kasteel is volledig ommuurd. Van op deze omwalling is er een geweldig uitzicht op de oude stad en de omgeving.

In de musea en de kerkjes schuilen we voor de regen. Het is een eeuwigheid geleden dat ik nog echt kaarsjes liet branden, daarom ontsteek ik er twee, eentje voor ons en eentje voor het thuisfront. Het plafond is beschilderd met naakte onzijdige engeltjes.

Is de lente op komst?

De volgende haven Cascais, niet zo ver van Lissabon, ligt ongeveer 47 NM van hier, ongeveer 9 uur varen. De moeite om te wachten op goede weersvoorspellingen. De ene keer is het te koud of regent het, de andere te veel wind of uit verkeerde richting. Ondertussen kennen we elk drempel in het stadje waar we met de fietsjes gemakkelijk op kunnen en hebben we voorkeur producten van elke supermarkt. Maar lekkere choco hebben we nog niet gevonden.