Vrijdag 20 juli:

Er is goed weer voorspeld, bijna alle bezoekers in de haven van Dieppe vertrekken. Wij ook. Alleen op genua ( voorste zeil) met een aangename achterlijke wind. De golven zijn nog vrij hoog en dan heeft de stuurautomaat het moeilijk. Als het middag is varen we al de voorhaven van Le Tréport binnen.

De kliffen zijn hier hoog, het stadje is groter dan verwacht. De vissersboten zijn talrijk en varen telkens voor ons de sluis binnen zodat we meer dan een uur moeten wachten. We krijgen de laatste steiger toegewezen, het is er echt niet breed. Om de kliffen meer te ontdekken zullen we hier enkele nachten blijven.

Zaterdag 21 juli:

Het is weekend en mooi weer. Grote drukte op de kleine steigers. Vele kleine vissersboten varen buiten, wij nemen de fietsjes en laten ons door de kabellift tot boven op het west-klif brengen.

Het is een veldcross op het GR wandelpad langs de kliffen met adembenemende uitzichten.

We zien witte stipjes van de vissersbootjes die als een kolonie bij elkaar liggen. Aan het volgend dorp zoeken de weg terug langs verschillende kleine wegen met graanvelden tot bij het pittoreske Eu. We treffen hier een Inter Marché en volgeladen met Cider en kip fietsen langs een riviertje terug naar de boot. Deze avond is het BBQ en we ontsteken de Cobb.

Zondag 22 juli:

Topjesweer!

Om naar de oost-kliffen te gaan komen we voorbij Mers-le-Bain. Daar is er feest in de stijl van de “Belle Epoque”. De huizen, oldtimers en de kledij passen bij elkaar.

Er heerst een gezellige drukte.

Na heel wat klim werk zijn we boven bij het Mariabeeld en genieten van het geweldige uitzicht.

Op deze GR staan verschillende meldingen dat fietsen niet toegelaten is. We doen het toch en dat hebben we gevoeld. Het gaat meer bergop en af en is te steil om te fietsen. Ook moeten we over omheiningen klauteren.

We keren terug langs landelijke wegen. Zondagavond is het opnieuw rustig op de steigertjes.

Op het ontiegelijk uur van 1h30 vragen we aan de Port Control of we de haven mogen verlaten. Het is windstil en de zee is rustig en we varen met de motor tot voorbij Boulogne; Rond 6h hijsen we de zeilen met een aangename wind van 10 knots. Na een regenbui begint de zon te schijnen en de wind neemt toe. Rondom ons is geen land te bespeuren. De golven worden groter en hoger en nog hoger. De wind en golven blijven toenemen en we krijgen enkele fikse onderdompelingen. Het geeft ons het gevoeld dat er geen einde aan komt. Na 86 mijl en 18h de zee te hebben getrotseerd zijn we opgelucht in Fecamp aan te leggen. We kunnen ons de vraag stellen waarom we deze uitdagingen nodig zijn.

Maandag 16 juli:

We nemen de tijd om onze wonden te likken, en de boot weer bewoonbaar te maken.

Dinsdag 17 juli:

Vandaag eerst op pelgrimstocht naar de kapel “De notre Dame” (Veel meer bergop als naar Scherpenheuvel gaan!).

Morgen plannen we om over te steken naar de Solent (UK)

Zaterdag 14 juli:

De dag begin in mineur, regen en nog eens regen. Ons handdoeken kletsnat en de fietsjes staan mistroostig op het dek. Wat met ons plan om de kaap van Le Blanc-Nez met te fiets te halen?

Als er in de namiddag opklaringen zijn verzamelen we onze moed. Deze hebben we nodig want met een klein fietsje, met serieuze tegenwind en dan nog bergop (zeker voor degene die voorop rijdt).

De gedachten dat het straks (bergaf, wind mee) beter zal gaan geven hoop. Boven is er een wijds uitzicht en de zee heeft een prachtig kleurenschakering.

De graanvelden ruisen en wuiven mee met de wind. In een oogwenk zijn we terug aan de boot.

We nemen de voorbereiding om de brug bij hoogwater (rond 22h) te nemen en aan de mooring te wachten tot het tij gunstig is. Van het vuurwerk voor Franse feestdag merken we niet zoveel.