Zaterdag 13 juli 2013
Breskens – Nieuwpoort: vertrek 9h30 – aankomst 14h50 : 23 NM
Ook al vertrekken we een week later dan normaal het inpakken blijft hectisch. Het heeft de voorbij week serieus gekriebeld, het is zonnig en er is wind.
We kunnen zeilen tot voor Oostende, dan moet de motor helpen en er is stroming. In Nieuwpoort kijken we uit om toch eens Alex te ontmoeten maar helaas. We fietsen naar de Okay voor bieropslag, deze waren we met het metabolisme dieet vergeten.
Zondag 14 juli 2013
Nieuwpoort – Dunkerque: vertrek 10h40 – aankomst 14h30 : 15 NM
Er is weinig wind en de motor brengt ons verder. De vislijn wordt bovengehaald, maar we krijgen allen zeewier aan de haak. Het is de franse nationale feestdag 14 Juillet. We komen te laat aan voor de marktfestiviteiten geen vuurwerk dit jaar in Dunkerque. Gelukkig kunnen we nog 1kg kersen kopen, die we op het strand opeten, het smaakt dubbel zo lekker.
Maandag 15 juli 2013
Dunkerque – Boulogne: vertrek 9h45 – aankomst 18h30 : 46 NM
De zon blijft ons gezelschap houden, we kunnen zeilen in T-shirt, wat uitzonderlijk is. De wind is eerst WSW en we kruisen op scherp aan de wind. Dan wordt het wisselvallig en moet de motor opnieuw helpen. Omdat het heiig is en de wind de chemische geur van ons weg blaast lijken de industriële fabrieken van Dunkerque minder agressief. Het kopje van een zeehondje komt even liefelijk boven water kijken en wenst ons goede vaart. We laten de ferry’s die van en naar Calais varen passeren. De stroming bij Cap Gris Nes valt er goed mee. Het is zeer druk in de haven van Boulogne. We worden langs een catamaran geloosd. Om over te stappen zijn lange benen wel handig. Dan komt er nog een grotere zeilboot naast ons liggen. Het is een Zweed die zijn boot met hefkiel in La Rochelle gekocht heeft om in zijn thuisland bij de 1000 eilanden te varen. We overwegen om onze planning bij te sturen, omdat de grootste drukte zal meegaan naar Fecamp en daar hebben we geen zin in. We gaan het kanaal over.
Dinsdag 16 juli 2013
Boulogne – Eastbourne: vertrek 8h00 – aankomst 19h30 : 57 NM
Wat een onrustige nacht in Boulogne, de hele tijd lawaai en geklost van vooral vissersboten die vertrekken. Na het buitenvaren van de haven komt opnieuw het kopje van een zeehondje boven zeker om ons een goeie oversteek te wensen. De zee blijft zeer vlak, af en toe komt de zon piepen, meestal hebben het water en de lucht dezelfde grijze tint zodat de horizon moeilijk te onderscheiden is. De avond is te kort, internet verbinding zoeken, witte diesel met de fietsjes gaan halen, naar de supermarkt (oei sleutel fietsslot vergeten, terugrijden 2 keer voor de brug staan. Binnen in de ASADA wordt er omgeroepen dat vandaag uitzonderlijk wordt gesloten om 22h00).
Woensdag 17 juli 2013
Eastbourne – Bembridge: vertrek 8h00 – aankomst 21h00 : 69 NM
De wind laat ons opnieuw in de steek, maar de zon is van de partij. Het ankeren voor Hayling Island lukt niet, teveel keien als ondergrond. Voor Bembridge is er geen probleem.
Donderdag 18 juli 2013
Bembridge – Poole Studland Bay: vertrek 9h30 – aankomst 17hoo : 38 NM
We varen door het drukke Solent gebied met weinig wind. Old Harry laat zich in al zijn glorie zien en we zijn niet de enige die het hier mooi vinden. In de nacht steek de wind op wat een oncomfortabel deining geeft.
Vrijdag 19 juli 2013
Poole Studland Bay – Weymouth : vertrek 9h30 – aankomst 15h15 : 30 NM
Fons wou graag in Weymounth geraken om naar JG Technics te gaan, hiervan komen de meeste nieuwe boordinstrumenten. Het eerst wat we doen is hier naar toe fietsen maar we kunnen hem niet vinden. Bij de boat chandler in Hopestreet, Weymounth vragen we waar er een Raymarine Dealer te vinden is, deze verwijst ons naar de Marina van Portland. De volgende morgen, na de dieselinslag, fietsen we langs een mooie fietsweg naar Portland. De Raymarine man is zelf gaan zeilen maar de vriendelijke verkoper belt naar iemand die ons waarschijnlijk wel verder kan helpen. Dat is John van JG Technics. De verkoper toon om via Google bij welk huis we moeten zijn. Na de frietjes (Chips, de eerste na 1maand) op het terras van de marine rijden we terug naar Weymouth om aan John zijn deur te kloppen. Met een ruk wordt de deur geopend door een man die liever met rust gelaten wordt. Hij heeft alles op voorraad. De Seatalk to SeatalkNG bridge, het begeerde stuk om alles met elkaar te verbinden en de afstandsbediening van de stuurautomaat te laten werken (man & toys). Terwijl we wachten op de stoep van de afhandeling zien we toevallig de man terug die bij onze aankomst de boot tegenover ons aan het poetsen was. In de ASADA bunkeren we voedsel en water. De Cobb BBQ wordt ontstoken en het is de hoogste tijd om de gegeerde bridge te installeren, de bilge wordt geopend, kabels eruit, andere erin, enz. De Cobb krijgt onvoldoende aandacht en brandt op een laag vuurtje, de lookaardappels, champignons en makreelfilet zijn pas rond 21h30 klaar. Morgen gaan we onze grenzen verleggen door de Lyme Bay oversteken naar Dartmouth.
