Topprestatie: Fons klimt op eigen kracht in de mast (16m hoog) om de voorstag te poetsen. Daarna wordt de genua erin getrokken.
Woensdag 26 augustus 2015
Lagos – Armaçâo de Pera: 14NM; vertrek 11h45 – aankomst 15h30
Met een heerlijk zonnetje en een briesje schuiven we langs de lagune van Alvor, Portimão en okerkleurige kliffen met grotten en rotsformaties. Het strand is goed bevolkt. Bij idyllische strandjes alleen bereikbaar langs het water, liggen verschillende jachten geankerd.
Wij ankeren voor Armação de Pera. Niet alleen toeristen- of vissersboten varen voorbij maar ook een discoboot die zijn bassen over de oceaan laat galmen. De oceaan wiegt ons de hele nacht.
Donderdag 27 augustus 2015
Armaçâo de Pera – Ria Formosa Ponte Cais: 30NM; vertrek 9h45 – aankomst 16h15
We hijsen het grootzeil terwijl we op anker liggen. Er is weinig wind en het stalenzeil sleurt ons huisje verder. De eilandjes voor Faro worden bij laag water veel groter. Het is een geliefd oord voor zonnekloppers, deze worden met massa via de ferry aangevoerd. Voor het eiland Ilha da Gulatra is een populair ankerdorp. We ankeren niet zo ver van een grote steiger. Met moeite wordt het bijbootje opgepompt, het motortje erop gehesen en we varen naar de kant. De kleinen huisjes hebben een overdekt terras, zijn versierd met bloemen, azuelos of schelpen. De straten zijn van zand of betonplaten, in de hoofdstraat kan een tractor langs een zandspoor, geen auto’s! Er hangt een rustige sfeer, regelmatig verstoord door laag overkomende vliegtuigen voor Faro. Nog juist bemachtigen we de laatste broodjes bij supermercado Rita. De gebakken zeebaars smaakt ons waarna we terug tuffen naar de Sunshine. We liggen kort bij de aanvaarroute naar het haventje met veel schommelingen en overwegen om wat ver te ankeren. Hier zou het te ondiep kunnen zijn bij laagwater. Bij 3de ankerpoging is de zon al onder de horizon en staat de bijna volle maan in het oosten. Om 7h ‘s morgens komt daar de zon terug op.
De catamaran Attitude herinnert mij eraan om meer bootyoga te doen.
We tuffen met het bijbootje een heel eind om Olhão te bezoeken. Tijdens de lunch in een gezellig restaurantje kunnen we even met Liesbeth en Leo skypen. Ze zijn in de Spaanse Ria’s en hebben nog niet veel van de Spaanse zon gezien.
Op de grote overdekte markt bevoorraden we ons met vers fruit.
Om meer sfeer van het eiland Gulatra op te snuiven, wandelen we het dorp uit. We volgen het lange houten pad dat over de stugge begroeiing loopt naar het strand bij de oceaan. Op blote voeten stappen we langs de vloedlijn naar de vuurtoren.
Langs de andere kant keren we terug, zonder rekening te houden met het ven. Via een tractorspoor door het ven komen we met zonsondergang terug bij de boot.
Zondag 30 augustus 2015
Ria Formosa – Vila Real de Santo António: 42NM; vertrek 9h45 – aankomst 17h15
De lucht is beladen. Als we naar de monding varen horen we de misthoren en begint het echt te regenen met een paar donderslagen. We besluiten om terug naar het ankerdorp te varen en ankeren naast het mooie Nederlands schip Rita. Als de bui overgewaaid is, beginnen we opnieuw aan onze geplande tocht.
De vaarrichting is zuidoost en de wind komt uit het zuidoosten. De woelige oceaan maakt van de Sunshine een schommelboot, teveel voor Fons.
In de haven Vila Real de Santónio kan er veel stroming zijn. We worden aangenaam onthaald door Geert en Martine van PANTAH. Eén gekende stem op het SSB radionet, nu in levenden lijve.
Bij opkomend tij krioelt het van vissen langs de steiger.
Rio Guardiana vormt de grens tussen Algarve en Andalusië. Vanuit Vila Real de Santo António is het gemakkelijk met de ferry over te steken naar Ayamonte. Hier is een mooie haven met weinig boten. Volgens de Nederlandse ship Chandler hebben ze de prijzen ineenkeer met 30 % verhoogd. De stad heeft een echte Spaanse sfeer met heerlijke tapas.
Op 1 september denken we aan onze kleinkinderen die terug starten met school, maar extra aan Fien, Yarne en Seth. Zij gaan naar het eerste leerjaar, een mijlpaal.
Donderdag 3 september 2015
Vila Real de Santo António – Ria Formosa: 32 NM; vertrek 8h45 – aankomst 17h
We hebben het vertrek een dagje uitgesteld omdat de weervoorspelling niet denderend zijn. Martine en Geert wuiven ons uit. Met zulk een achterlijk wind zeilen we graag, ideaal zeilweer. Dan wordt het windstil en de oceaan spiegelglad. Als we nog 13 NM moeten afleggen wakkert de wind aan recht op de neus. De oceaan vertoont venijnige Noordzee golven. Het wordt een gevecht tegen wind en golven. De snelheidsmeter varieert tussen de 0,5 en 3knts. Fons neemt het over van de stuurautomaat. Een guts zoutwater komt langs de verluchting van het achterst luik naar binnen. De mijlen en uren kruipen voorbij. Een aanslag op het zenuwstelsel. Bij de vuurtoren telt de windmeter 30knts. Gelukkig houdt het anker bij de eerste poging. We blijven de volgende dag cocoonen op de boot, uit schrik dat de wind terug zou aantrekken en we in het bijbootje kleddernat zouden worden. Pannenkoeken en brood bakken werkt therapeutisch.
Zaterdag 5 september 2015
Ria Formosa – Portimão: 39NM; vertrek 9h – aankomst 18h
Er is weinig wind en geen zon. Ons pad kruist een groep dolfijnen. Wat zijn ze groot! Wij hebben meer interesse in hun dan zij in ons. We volgen ze voor een uurtje en vervolgen verder ons eigen pad.
We dropen ons anker achter de pier van Portimao.
Met het bijbootje doen we een uitstap naar de stad. Hier kunnen we skypen met Janne en krijgen veel handkusjes. De wekelijkse zondagse Skype met Morris en Marleen zal voor een andere keer zijn.
Maandag 7 september 2015
Portimao – Lagos: 10NM; vertrek 9h45 – aankomst 13h
We werpen nog een blik op de kliffen die ten westen van Lagos liggen. Om te snorkelen is het te druk met al de toeristenboten.
Om de Sunshine van de vele zoutkristallen te ontdoen spoelen we ze grondig met zoetwater. We maken duchtig gebruik van de 4 wasmachines.
Op Skype zien we hoe goed Isolde groeit en de guitige lach van Freek als hij zijn opa herkend.
De motor vraagt meer aandacht. Bij het groot onderhoud merkt Fons dat de 1ste injector wat lekt.
