Zondag 13 november 2016: vertrek 9h30 – aankomst 15h30
Ilha Anchieta – Ilhabella: 23NM

Zon en wind geven forfait, regen niet. Er zijn betere zeiltochten. We krijgen een mooring bij de “Iate Club Illabella” en mogen 4 nachten gratis verblijven. Er is een taxiboot die ons komt halen. Zeker Fons, die ganse tocht de regen heeft getrotseerd, is blij met de warme douche. Er zijn weinig gasten in het clubrestaurant en wij worden met extra zorg bediend. Maandag is het druk in het stadje door het bezoek van een cruiseboot. Er zijn vele beelden gemaakt van aaneengeflanste inox stukken. ’s Avonds zien we dat de pizzaoven brandt en we kunnen het niet laten om er eentje te bestellen. De combinatie fijn gesneden porei met mozzarella en gorgonzola is overheerlijk.
Ilhabella of Ilha de “São Sebastião” is een van de grootste eilanden van Brazilië, bergen tot 1374m, overdekt met regenwoud. 15 november is in Brazilië een feestdag. De dag begint zonnig en we plannen een uitstap naar São Sebastião op het vaste land. Om bij de ferry te geraken nemen we een bus. Deze doet een omweg en rijdt door smalle, steile straatjes de bergen in. In de verte zien we grote watervallen. Een belevenis. Voor we aan de ferry zijn, is de zon weg en neemt de wind toe. Door de golven krijgen we op de ferry een zoute douche. De regen spoelt erna al het zout weg. Als verzopen katten staan we op de bus te wachten en toch brengt een vriendelijke Braziliaan ons met zijn auto terug naar het stadje Vila.
Woensdag avond is het meest geschikt om te vertrekken naar Santos/Guarujá. Dank zij Carlo Vendrix hebben we contact kunnen nemen met werf Supmar om de boot uit het water te halen voor onderhoud.

Zaterdag 5 november 2016: vertrek 10h – aankomst 13h
Ilha Grande – Angora dos Reis: 8NM

Met regen is alles minder paradijselijk. We varen terug naar het vast land. Aan “Praia do Bomfim”, alleen te bereiken via het water, vinden we geen geschikte ankerplaats en varen we verder naar “Angora dos Reis”. Van ver zien we de kleurrijke vissersboten aan de stadskade liggen. Aan de overkant liggen de jachtclubs en daar nemen we een mooring. We voelen ons niet welkom. Via de schamele steiger lopen we naar de receptie. R$ 240 per dag vinden we teveel. We doen ons beklag aan een clublid en hij biedt ons een gratis mooring van een vriend aan. Met het pakken van deze mooring geraakt pikhaak krom en mijn vingers geplet.

Zondag 6 november 2016: vertrek 10h – aankomst 17h
Angora dos Reis – Paraty: 27NM

“Cote Verde” doet zijn naam eer aan, heel de getande kustlijn is enorm groen door het Atlantis regenwoud. Ook de “Marina do Engenho” is prijzig. Walstroom, een echte douche en een wasmachine verleiden ons om er één dag te blijven. Met Luiz, de hoofdmarinairo, mogen we meerijden naar “Paraty”. Zo kunnen we dit historisch stadje “by night” bewonderen. Feeëriek toeristenbootje, Santa Rita kerk, artistieke winkeltjes, lekkere eethuizen. Het is hier zeer toeristisch, de taxi prijzen zijn extreem hoog.
Heel de grote baai van “Paraty” is niet veel dieper dan 3 m, ideaal om te ankeren. Fons is heel tevreden dat hij eindelijk een geschikt ankertje voor het bijbootje kan kopen voor een redelijke prijs. We kuieren door de aangename bloemrijke straatjes. De straatstenen zijn groot en ongelijk en komen bij vloed onder water te staan.

Woensdag 9 november 2016: vertrek 10h– aankomst 13h30
Paraty – Saco de Manangua: 12NM

We verlaten de wijde baai van “Paraty” en varen naar een nauwere met hoge bergen omgeven inham. Aan het einde gaan we met het bijbootje op zoek naar een waterval maar venijnige stekende beestjes verjagen ons als we door de mangroeven roeien. Bij het vissersdorp worden we door Lincoln gewaarschuwd dat er ’s nachts harde wind komt door het tunneleffect van de hoge bergen. Het wordt niet bepaald een rustige nacht.

Donderdag 10 november 2016: vertrek 7h30 – aankomst 17h
Saco de Manangua – Picinguaba: 34NM

De kust tussen de staat “Rio de Janeiro” en de staat “São Paulo” is hoog, groen en onherbergzaam met soms een eenzaam zandstrandje. Het vissersdorp “Piciguaba” is voor ons een aangename verrassing. Helder water, proper strand, gemoedelijke mensen.
We hebben geluk, vrijdag is er een marktkraam waar we verse groenten en fruit kunnen kopen. De andere zeilboot van een Frans/Duits koppel is hier ook per abuis beland en verblijven er al verschillende maanden. Jammer dat we in een vissersdorp geen verse vis kunnen eten.

Zaterdag 12 november 2016: vertrek 9h30 – aankomst 14h30
Picinguaba – Ilha Anchieta: 16NM

De regen geeft weinig kleur aan de omgeving en aan het gemoed.

Maandag 31 oktober 2016: vertrek 4h30 – aankomst 19h00
Club Naval Charitas – Enseada do Abraão: 64 NM

Een visser is bezig zijn netten uit te zetten als we voor dag en dauw willen vertrekken, hij merkt ons pas op als we de motor starten. Hij stopt met zijn netten rond de Sunshine te leggen en zegt verschillende keren ‘smoke’ voordat ik het kan verstaan. Wij hebben nog een pakje sigaretten van Gambia en hij is er heel blij mee, maar begrijp het niet zo goed dat ik niet wil dat hij het plastiek in het water gooit. Jammer dat het mensdier zijn eigen nest zo vervuilt.
Voor dat de zon wakker is zijn we de baai uit en voorbij Rio. We vertrekken op motor, dan motorzeilen en daarna alleen op Genua. Het is een heerlijk dagje varen.
De eerste twee baaien van Ilha Grande zijn niet goed beschermd. De derde baai is deze van de hoofdplaats “Abraão” en geeft goede bescherming voor de heersende wind. We herankeren omdat we bij valwinden anders te kort bij een Charter catamaran “Luminia” van Pieter een Nederlander terecht zouden komen. Veel taxispeedboten varen op en af. Zondag is zonnig en we willen zo snel mogelijk van boord, kleine pechjes verhinderen dit. Wisselen van olie in het buitenboordmotortje, de bodem van onze dingy lekt en moet geplakt worden, dit alles voor we naar het stadje kunnen varen. Nu is het Fons zijn buurt om in het water te rollen als we op het strand landen. Het zijn kleurrijke smalle straten en auto’s hebben we niet gezien. Als we na risotto met zeevruchten en wat inkopen, terug gaan merken we dat de Sunshine aan het driften is. Ze is op de 2 uurtjes meer dan 300m van haar oorspronkelijke ankerplaats verwijderd, deze is nu door andere jachten ingenomen.
Fons trekt het anker op en we varen naar de volgende baai: “Saco do Ceu”. We krijgen een gratis mooring aangeboden bij ‘Pousada Coqueiro Verde’. We hebben eens een rustig nacht totaal omringd door groene heuvels. ’s Middags doen we een toertje met het bijbootje een gaan wat eten bij de eigenaar van de mooringbooi. Het is hier prijzig, maar we moeten ook niets voor de mooring. We beginnen met de plaatselijke cocktail: “Caiprinha”. Wat is die straf zeg! We zijn in de wind en niet meer in staat om naar de volgende baai te varen. Ooit was “Ilha Grande” het territorium van piraten, later een leprakolonie en daarna een gevangenis. De volgende eeuwen heersten de Portugezen, Spanjaarden en Nederlanders er. Hun sporen zijn te zien aan Brazilianen met blonde haren en blauwe ogen.

Dinsdag is een grijze druilerige dag. We varen naar “Ilha de Macacos”, bekend als “Lagoa Azul” (Blue Lagoon). De aapjes verstoppen zich in de jungle. Er komt nog een zeilboot op anker liggen. Met dit weer zien de eilandjes er minder paradijselijk uit.