Brute pech – veel geluk

4 Replies

Het anker ophalen gaat niet goed. De kapitein leurt en sleurt aan de ankerketting. Niet bemoedigend als er 20 meter ankerketting terug in het water valt. Al goed dat de volgende geplande ankerplaats niet diep is. De koraalhoofden ontwijkend zoeken we een goede ankerplek voor de nacht, korter bij de bootpassage. Die vinden we niet. Terwijl wij nog twijfelen is Jordy al met snorkel in het water om een zandspot te zoeken waar we het anker kunnen droppen. Fons doet een poging om de ankerlier te repareren. De motor van de ankerlier heeft de geest gegeven. De vreugde van een goed werkende ankerlier is van korte duur geweest. Ik hoor de bilge pomp verschillende keren aanslaan. Dat is geen goed teken.

De kapiteins stellen de motorkleppen van Ritme. De dames snorkelen en nemen Daan mee in het bijbootje. Dat vindt hij leuk. Op een koraalhoofd, niet ver van de Sunshine, schuilen clown visjes in de anemonen.
We hebben de zon niet zien zakken in de zee. De oorzaak dat de bilgepomp dikwijls aanslaat is omdat de waterkeerring van de schroefas gebroken is. “Ik durf de motor niet meer gebruiken” zegt de kapitein, “als deze verder doorbreekt, komt er veel water binnen”. Met lichtseinen verwittigen we Ritme dat de Sunshine noodgedwongen uit water moet. De enige plaats dat we zeker weten dat het kan is in Vuda marine. Dat is zou 2 etmalen zeilen zijn. Kortbij de rotsen, een ankerlier die niet werkt, een motor die niet mag draaien, ankerketting die een schurend geluid maakt, niet geruststellen om op 2 oren te slapen.  Te veel scenario’s waar het fout kan gaan. Stap voor stap aanpakken is de beste optie.

 

 

Woensdag 14 augustus 2024; vertrek 7h  – donderdag 15 augustus 2024; aankomst 10h
Vanua Balavu Island noord – Vanua Levu Island, Valaga boatyard: 120 NM

Stap 1: Gelukkig heeft het anker goed gehouden.
Stap 2: Ritme sleept Sunshine door de bootpassage. Een geluk dat zeilers elkaar helpen.
Stap 3: Om 8h hebben we even een telefoonverbinding met Nawi marine en vernemen dat de nieuwe bootyard open is. Dit is maar 1 etmaal zeilen. Dat is geluk hebben.
Stap 4: De wind trek aan en de Sunshine gaat er als een speer vandoor. De kapitein kampt met zeeziekte en kan de noedelsoep niet waarderen. Het wordt donker. Nu wordt het gevoel alsof je in een wasmachine zit, te veel voor mij. Tevergeefs probeert de kapitein de snelheid te minderen. We gaan enkele uren bijliggen. Rustig wordt het niet.
Stap 5: Met het krieken van de dag zeilen we door de bootpassage van het rif richting Savusavu. Een boot van Nawi marine sleept ons dieper de baai in tot aan Valaga bootwerf.  Aan een boei moeten we wachten tot het hoog water is.
Stap 6: Langzaam getrokken, trek de kiel van de Sunshine een spoor door de modder tot aan de bootlift. Er zijn vele handen om de touwen aan te nemen.
Sunshine wordt uit het water gelift en op stellingen geplaatst. De jarige kapitein is opgelucht.
Stap 7: Bongi komt kijken en zegt: “Na de lunch kom ik helpen, deze avond is dat gemaakt”.
Stap 8: “Waar zou de nieuwe waterkeerring liggen?”. Na veel zoeken vinden we hem in de voorste bak.
Stap 9: Na de lunch verwittigt Bongi dat hij om 15h komt. Om 17h is hij er. De techneuten werken de hele avond door tot de nieuwe waterkeerring erop staat.
Stap 10: Met de toiletbezoeken komen we aan de 10000 stappen per dag.
Stap 11: Zaterdag met hoog water wordt de Sunshine terug in het water gelaten. Grote test of er geen lekken zijn bij de nieuw geplaatste waterkeerring.
We varen naar de gloednieuwe Nawi marine. We worden met bloemen onthaald.
Stap 12: Internet zoektocht naar een nieuwe motor voor de ankerlier.
Stap 13: De oude motor wordt weeral gedemonteerd en uit elkaar gehaald. De koolborstel nagekeken en contacten gekuist. Hij doet het weer!!!

Lau groep: doolhof van paddenstoel eilanden

5 Replies

Zondag 4 augustus 2024; vertrek 7h30 – maandag 5 augustus 2024; aankomst 12h
Naigani eiland – LAU Group North; Vanua Balavu Island; Bay of Island: 158 NM

Er is op deze mooie ankerplaats geen menselijke activiteit te bespeuren, toch wekken kraaiende hanen ons. We ontbijten dobberend in alle tinten helderblauw water en uitzicht op alle tinten groen begroeide rotsen. Een plaatst die uitnodigt om langer te blijven. Toch halen we het anker op. We mogen een mooi weervenster richting oosten niet laten voorbijgaan. Naar Lau eilanden zeilen is doorgaans tegen de windrichting. Met 10 knopen wind dartelt de Sunshine door het water.
Tot zonsopgang als de kapitein de wacht overneemt. Dan neemt de windsnelheid toe en de golven bouwen zich op. Met 25 knopen wind is de Sunshine opstandig. Eenmaal door de bootpassage Nggilanngila van het rif zijn de golven verdwenen. Nu is het onze weg zoeken tussen de grote en kleine eilanden. We droppen het anker naast SY Ritme in de ‘swimming pool’. Feeststemming door de welkom lunch van Lee-Ann en de 11 maandencake voor Daan.
Dinsdagmorgen doet Fons een herstelling aan de watermaker terwijl ik opruim. Dan stappen we in het bijbootje op zoek naar Jordy & Co. Passeren vele kalksteeneilandjes, die met laag water op grote paddenstoelen lijken. We varen verschillende diepe inhammen in en steken een grote baai over. We kunnen hun niet vinden. We keren om en dan stop ons motortje. Niet het goeie moment om ons in de steek te laten. Het is een heel eind om tegen de wind terug te roeien. Er zijn vele pogingen nodig om hem terug aan de praat te krijgen. Jordy & Co hebben een grot en een strand gevonden. Samen hebben nog een leuke zwempartij. Bij valavond vliegen er veel vleermuizen. Zou dat blaffend geluid komen van de hond vleermuis?
We komen tekort bij de buurboten, en doen verschillende pogingen om te herankeren.
’s Nachts komen er druppelsgewijs WhatsApp berichten binnen.

 

 

Woensdag 7augustus 2024; vertrek 10h39 – aankomst 13h
Bay of Island; Swimming pool – Bavatu Habor: 8NM

Langzaam laveren we tussen de koraalkoppen naar een andere baai. Onvoorstelbaar dat op de kalk kliffen bomen kunnen groeien.
We verkennen de 3 baaien van Bavatu Habor. Waar we ankeren hebben we geen zicht meer op open zee. Hier liggen we goed beschut tegen de voorspelde harde wind.
We maken een praatje met de drie mannen die bezig zijn om de trappen te herstellen. De oude man weet veel over Europa en ons kleine landje. Dat verwacht je niet in zo’n kleine gemeenschap. Een jonge man geniet van het woordloos contact met Daan. We komen hier te weten dat het blaffend geluid van duiven komt.
Op het open plateau lopen er koeien en zijn er een paar mannen aan het werk met een kleine rode tractor. Bij de blauwe huisjes zijn er schapen met zwarte lammetjes. Ganzen hebben het terras van het zomerwinkeltje ingepalmd.
Langs het pad naar het uitzichtpunt staan limoen, citroen en mandarijnboompjes. In de schaduwrijke wandeling merkt Lee-Ann een boom op met nog een zuurzak in.
Het is een fantastisch uitzicht op de Bay of Island.
Terug bij het dorp in de richting van de 2 grote huizen, staan paarden gezellig bij elkaar. We hopen er wat internet te spotten. Helaas. Wel hebben we een mooi zicht op Ritme en Sunshine.
Aan hoge bomen prijken broodvruchten. We krijgen er enkele van.  Gestoomd, in kokosmelk curry en als frietjes zijn ze heel lekker. Van de, ik weet niet hoe te gebruiken pikante citroen pikkels, op de gekregen makreelvisfilet en bakken in de oven. Het is ik weet niet hoe lekker.
“Wat moet ik hiermee? ”Vraagt Jordy terwijl hij een grote vis omhooghoudt. Het is een Benito die hij van een lokale visser gekregen heeft. Fons vilt en fileert de vis. Zo kunnen wij allen smullen van de in oven gebakken vis met pikante citroenpikkels.
We varen met het bijbootje de hoek om. Ik zie een schildpad wegvluchten. Op het zandstrandje tussen 2 waters zie ik een ander klein strandje. Ernaartoe zwemmen is moeilijker dan ik dacht. Bij het snorkelen kunnen we de schildpad niet spotten.
Zondag gaan we aan land om onze benen te strekken. Een smal koeienvlaaien pad loopt kronkelen tussen de bomen en struiken omhoog. Zo gaan we het strand aan de overkant niet bereiken. Een pad omlaag loopt dood. Na omwegen komen we bij open ruimte met hoge kokospalmen. Bij de poort krijgen we een bericht ‘U heeft mogelijk nieuwe WhatsApp berichten’. Het pad naar beneden leidt naar een strand omgeven door mangroven.
Regenbuien op maandag brengen verkoeling. Wij bakken cacaocake en brood.
Om de koraalhoofden langzaam te passeren plannen de kapiteins om morgen korter bij de bootpassage van het rif te ankeren.

Viti Levu: vuurdans

3 Replies

Viti Levu is het grootste eiland van Fiji, het is 146km lang en 106 km breed. In oppervlakte iets kleiner dan Vlaanderen. Het heeft circa 580.000 inwoners, dit is 70% van de bevolking. Aardbevingen en vulkaanuitbarstingen zijn verantwoordelijk voor het ruige beboste landschap. De oostelijke kant krijgt meer regenval. De westkant ligt in de regenschaduw van de bergketen.
In Saweni bay zien we de grote mooie rode Nederlandse zeilboot Oxinite verschillende keren herankeren. Wij liggen met ons Rockna anker rotsvast. Deze investering hadden we veel eerder moeten doen. Maar de deining komt in de baai en laat de Sunshine rollen.

 

Donderdag 25 juli 2024; vertrek 11h30– aankomst 13h45
Saweni bay – Nadi airport: 11NM

Jordy laat ons weten dat de ankerplaats bij de luchthaven rustig is. We halen het anker op en varen voorbij Vuda marine naar Nadi airport.
De weg naar Nadi centrum is langer dat het op “Google Eart” lijkt. Een Taxi brengt ons naar ‘Zen Medical’. Door geknoei met zalven tegen irritatie heb ik een allergische reactie gedaan.
Nadi is toeristisch, men probeert ons in souvenirs winkels binnen te lokken.
Op weg om de Indische tempel te bezoeken komen we Daan en zijn ouders tegen. We gaan met hun mee naar het ‘Bula feest’. Hier zijn vele eettenten, oude kermisattracties en veel lawaai.
Daarna nemen we een overvol busje naar Denarau. Een vriend van Jordy is kok op een van de boten die deelneemt aan de Oyster around the World rally. We krijgen een steiger aperitief aangeboden. ’s Avonds kijken we geboeid naar de vuurshow.

Zondag zeilen we terug naar Saweni baai.

 

 

Maandag 29 juli 2024; vertrek 9h– aankomst 15h
Saweni – Lautoka – Vitogo bay: 8NM

We maken een tussenstop in Lautoka, kopen er verse groenten en fruit. We ankeren in Vitoga baai in het noordwesten van Vitu Levu. Ook hier ontkomen we niet aan de zwarte roetpluimen die op het dek neerdwarrelen. Dorre beplanting op de heuvels en rietsuikerplantages worden afgebrand.

 

 

Dinsdag 30 juli 2024; vertrek 7h – aankomst 12h30
Vitogo bay – Vatutaviu: 20NM

In het noorden van het eiland is er weinig scheepvaart. We steken de delta van de rivier Ba over.
De kapiteins overleggen voor de beste routes en ankerplaatsen de weerberichten in acht nemend.

 

 

Woensdag 31 juli 2024; vertrek 6h30 – aankomst 13h40
Vatutaviu – Nananu-i-cake Island: 31NM

Terug helderblauw water. Zeilboten liggen achter hun anker. Nananu-i-cake is een privé eiland. Op het tussengelegen kleine Dolfijn eiland zou er een resort zijn. Met het bijbootje varen we naar grotere Nananu-i-ra eiland voor een strandwandeling. Er staan veel grote goed verzorgde strandvilla’s, meestal leegstaand, enkele zijn te koop.
De lokale bevolking leeft in kleine povere huisjes. Volledig rond het eiland wandelen, zal niet lukken, we keren om.

 

 

Vrijdag 2 augustus 2024; vertrek 10h20 – aankomst 19h
Nananu-i-cake island – Naigani island: 38NM

Het is voornamelijk motoren. Het is pikkedonker als we aankomen in de noordelijke baai, dat maakt het ankeren in een ongekende baai extra spannend. De inwoners van het zuidelijk gelegen dorpje hebben niet graag dat er in de volgende baai geankerd wordt. Ze beschouwen deze als een heilige baai voor visvangst.
Het is hier mooi. Groen begroeide rotswanden, helderblauw water en kleurrijk koraalrif.
De overheersende oostelijke passaatwinden draaien tijdelijk naar het zuiden. Dat vinden de kapiteins goed om de sprong naar de moeilijk bereikbare Lau eilanden te wagen.