Panama kanaal

MARCO – POLO spelen in het zwembad met de Zouterikjes en de Morea’s is leuk.
Fons is zo druk bezig dat hij vergeet me een knuffel te geven als hij met de SY Zouterik vertrekt. Onderweg is zijn communicatie miniem. Ik doe de was, zorg voor extra slaapgelegenheid en deel witte wijntjes met Laurens en Kitty van SY Tiago. Zaterdagmiddag komt Fons terug van Panama met de bus en een half uurtje later vertrek ik om de laatste boodschappen te doen. Wagner vindt me het eerst aan de groenten afdeling van de REY supermarkt. Met Neusa overleg ik de menu’s en koop nog platanen. Bij de groenteboer bemachtigt Neusa de laatste avocado’s. Het laatste avondmaal aan de Atlantische Oceaan / Caribische zee, eten we in het restaurant van de marina.
Het Panama kanaal is 81km lang en geeft een snelle verbinding tussen de Atlantische en Stille Oceaan. In 1881 zijn Franse beginnen te graven. De pogingen zijn mislukt door tropische ziekten en gebrek aan middelen. VS nam het over en kreeg in ruil de rechten voor 99 jaar. Op 15 augustus 1914 werden de sluizen en het kanaal in gebruik genomen. In december 1999 heeft Amerika de rechten teruggegeven aan Panama. De sluizen zijn 33,50m breed en 305m lang. Panamax zijn schepen op deze afmetingen gebouwd. Nieuwe sluizen zijn in juli 2016 in gebruik genomen; hierin kunnen schepen van 49m breed en 366m lang die 12800 containers kunnen vervoeren. Gemiddeld varen per dag 40 schepen door het kanaal.
 

Zondag 23 februari 2020; vertrek 16 h – aankomst 20h45
Shelter Bay Marina – Gatun Lake: 10NM

6 autobanden zijn extra stootwilgen. 4 lange dikke blauwe lijnen liggen op het dek. Fons vindt het niet nodig om de zonnepanelen met een luchtmatrasje te beschermen. Na de voorbereidingen voor het eten onderweg nemen we een uitgebreide douche.

Rustig varen we de marine uit. We zien een Catamaran met extra dikke stootwilgen, hiermee zullen we waarschijnlijk met ‘nesten’. SY Tiago is maar juist buitengevaren en hun advisor springt al aan boord. Hector is onze advisor en hij vraagt “eerste keer voor jullie door het kanaal?” “Neen” zegt Fons “voor mij de derde keer”. De zon verstopt zich achter de wolken als we onder de nieuwe brug doorvaren. Voor de sluizen ‘nesten’ de zeilboten aan beide kanten van de catamaran. Op de kade branden vele lichten. Een patrouille schip van de ‘US Navy’ vaart eerst de sluis in.
Tjaart en Wagner vangen de ‘apenvuisten’ en knopen ze aan de dikke lijnen. De mannekens op de kade halen ze in en leggen ze om een bolder. De sluisdeuren gaan dicht. Bij het stijgen in de eerste sluis is er veel turbulentie. De linehandlers houden de lijnen strak, zo blijft het ‘nest’ in het midden. Als de sluisdeuren open zijn varen we in de middelste sluis. Na de 3 sluis zijn we 27 meter gestegen. De rode grote meerboei op het Gatunmeer is moeilijk te vinden in het donker. Onze Braziliaanse – Belgische keuken is een excellente combinatie.
 

Maandag 24 februari 2020; vertrek 8h10h – aankomst 16h30
Gatun Lake – Playita: 21NM

Voor het ontbijt krijgt Fons een vies werkje, het toilet spoelt niet meer door. De launchboot brengt de Advisors voor de andere boten en wij blijven verwees achter. Wat nu? 20miniuten later stap Hector terug aan boord. Veel Advisors vieren carnaval. Ons VolvoPenta motortje doet goed zijn best. Met snelheid van 7kts komen we toch terug in de buurt van onze ‘nest’ boten. De ‘Chagres river’ voedt het stuwmeer. Het Kanaal ‘Gaiillard Cut’ is terrasvorming in een bergrug gekapt. We passeren onder de ‘Puente Centenario’ brug. Als we toekomen zijn de sluizen nog niet open. De Advisors spreken druk Spaans tegen elkaar. Ze willen dat de Sunshine, de kleinste in het nest, tegen de kademuur aanlegt om te wachten. We hebben dat niet graag, maar we hebben geen keus. De Franse schipper van de catamaran stuurt voorzichtig naar de muur. Na de eerste sluis (Pedro Miguel lock) aan de Pacific zijde varen we in nest over het Miraflores meer en komen we aan de 2 Miraflores sluizen.
We hebben gewuifd naar de webcams. Er klinken vreugdekreten wanneer laatste sluisdeur opent. De Stille, Grote, Pacific Oceaan begint na de ‘Bridge of Americas’.
We bedanken Hector, onze Advisor. Panama city heeft een geweldige skyline.
Wij varen verder tot de ankerplaats van Playita. Het ankeren met Wagner aan het stuur verloopt vlot. Met een mooie zonsondergang ontkurken we de cava.

Cristobal: Shelter Bay Marina

Donderdag 6 februari 2020; vertrek 7h20 – aankomst 16h25
Chichime Cays – Linton Bay: 44NM

We wuiven Wagner en Neusa tot ziens en hijsen de zeilen als we ver van het rif zijn. Met noordoosten wind van 10 kts en koers west halen we een comfortabele snelheid van 6kts. We zeilen over een onverklaarbare scheiding tussen diepblauw en groenblauw water. Tussen Isla Grande en het vastenland is het windstil. We zien verschillende gekleurde huizen en…. een auto rijden. Het is meer dan 7 weken geleden dat we een fiets of een auto gezien hebben. We ankeren voorbij Linton Bay Marina samen met andere zeilboten van allerlei pluimage. Zwaluwachtigen scheren over het water. Heel de avond en de nacht horen we huilende honden.
 

Vrijdag 7 februari 2020; vertrek 10h – aankomst 15h20
Linton Bay – Shelter Bay Marina: 28NM

Niet genoeg wind om te zeilen. Tussen de geankerde grote schepen zien we soms dolfijnen. De kranen om containers te lossen zijn van ver zichtbaar. Voor het havenhoofd van Colon Habor steken we haaks de trafic lane over en volgen de west pier tot aan Shelter Bay Marine. De prijs om voor meer dan 15 dagen in de marine te verblijven is 0,80 $/ft per dag. Tweemaal per dag rijdt het marine busje naar het winkelcentrum “4 Alto” in Colon. Sinds de nieuwe brug open is, amper 4 maand, neemt het maar 1/2h in beslag. Het zwembad zorgt voor afkoeling en speelplezier.
Nadat Fons een mail verstuurd heeft met al onze gegevens, maakt hij een telefonische afspraak voor de meting van de boot. Met zoethoudertjes zoals espresso, een koekje en een chocolaatje, geeft de opmeter duidelijke uitleg en vult een heleboel papieren in. Dank zij Mariska en Tjaart krijgen we voldoende dollars vergaart om onze transit bij de CITI bank te betalen. Dezelfde avond mogen we bellen voor onze transitdatum.
Op 12 februari zijn we line-handelers op SY Liberté van de Nederlandse broers Rob en Peter. Bij de ‘New Flats’ wachten we op de advisor. Het overspringen van de launchboat is een seconden- timing. 3 zeilboten vormen een ‘nest’. Eerst wordt door treintjes een tanker bijna zo breed als sluis zelf, in de sluis getrokken. Van op de hoge kade gooit, vanuit ons oogpunt klein mannekens, een apenvuistje (=klein balletje) met een touw naar de pleziervaartuigen. Het dikke touw wordt er aangeknoopt en op de bolders gelegd. Langzaam sluiten de sluisdeuren. Er is veel turbulentie bij het stijgen. De mannekens op de kade worden steeds groter. De vele lichten in het donker maakt het een beetje mysterieus. Tijdens het wachten steelt Michiel de show.
Onze pilot in opleiding doet uitstekend zijn baan en loods ons deskundig door de drie sluizen. Heel het kanaal/sluizen complex is meer dan 100 jaar oud en steun nog steeds op dezelfde techniek. Aan een grote rode boei overnachten we op het Gatummeer. Rond 8h krijgen we onze tweede adviseur aan boord, weer een aangename man. In het Gatummeer zijn er vele eilandjes en het ligt in een groene oase. Voor de 3 sluizen aan de Pacific zijden moeten de pleziervaartuigen voorop. We moeten afmeren langs een toeristenboot. We voelen ons klein voor een dergelijk grote mastodont. Een massa toeristen kijkt toe vanuit het bezoekerscentrum aan de Miraflores sluizen. Na de brug ‘Los Americas’ begint de stille oceaan. Moe, maar een ervaring rijker brengt een taxi ons terug naar de Sunshine.
Donderdag gaat Fons mee op SY Zouterik

De transit van de Sunshine is voorzien voor zondag 23 februari. Jullie kunnen ons volgen op de website van het Panama Canal. https://www.pancanal.com/eng/photo/camera-java.html
Waarschijnlijk zondag rond 19h (+6h voor België) voor de eerste sluizen en maandag rond 16h (+6h) bij Miraflores sluizen.

Je kunt ons ook volgen op Marinetraffic https://www.marinetraffic.com/en/ais/home/centerx:-79.949/centery:9.368/zoom:13
Om ons te vinden vul MMSI nummer 205664900 in.

West Guna Yala

Het archipel, vroeger San Blas genoemd, is meer dan 200km lang, Snug Harbor ligt ongeveer in het midden.
 

Donderdag 23 januari 2020; vertrek 8h30 – aankomst 14h15
Snug Harbor – Coco Bandero Cays oost: 26NM

Er staat een dubbele regenboog als Fons het groot zeil op trekt. Het is een leuke zeiltocht. We strijken de zeilen voor het begin van het rif. Een felle regenbui belemmert het goede zicht op de ondiepte. De eerste achterplaats vertrouwt Fons niet. Juist achter de Sunshine is het helder turkooizen en dus een ondiepe zandvlakte. Zouterik is juist geankerd en dolfijnen zwemmen voorbij. Deze eilanden liggen ver van het vaste land, hier is er geen slib afzetting van de rivieren en het water is kristalhelder. Op een gegeven moment zijn er 12 ARC boten geankerd.
Wij palmen het eilandje kort bij de Sunshine in. Hangen de hangmat, stoken een vuurtje, keuvelen, picknicken, spelen met de klankschalen, doen wat yogaoefeningen, luieren en zwemmen in alle tinten blauw.
Heerlijk om omringd te door helder turkooizen. Linde en Neusa zijn specialisten in het vinden van uitzonderlijk mooie schelpen.
Een prachtig luchtshowspel bij het partydiner op Leva Vento.
We horen niet het gebulder van de brekende golven op het rif. De kleine eilanden liggen beschermd achter een gigantisch buitenste rif. Op dit rif willen de jongens langoesten pakken, de meisjes gaan mee om te snorkelen. Linde en Mariska zien een verpleegsterhaai en springen vlug terug in de bijboot. Neusa en ik snorkelen de volgende dag bij Guarladup eiland. Het blijft lang te ondiep en we zijn ver van het eiland. We keren terug op de rand van het diepere water en wie komen we hier tegen? Een verpleegsterhaai! Ze zwemt rustig onder ons voorbij.
De blauwe tinten verdwijnen als het regen. Met het opgevangen regenwater was ik de lakens, het is een beetje schipperen om ze droog te krijgen. Hemels om in frisse lakens te slapen. De meeste plaatselijk boten hebben hier een buitenboordmotor. Eentje verkoopt andere verse groenten en fruit dan bananen en kokosnoten. Het maken van yoghurt lukt me aardig. Ik slaag erin, om elke dag met de weinig middelen die beschikbaar zijn, volledige maaltijden te bereiden.
 

Donderdag 30 december 2020; vertrek 12h40 – aankomst 15h10
Coco Bandero Cays oost – Holandes Cays oost: 8NM

Met weinig wind heeft de Sunshine alleen op genua een goede vaart. We ankeren kort bij de “swimming pool”. Ik ben boos op Fons omdat ik vermoed dat hij het anker laten vallen heeft op koraalbommen. Gelukkig is het alleen de Sunshine die erboven ligt. Neusa is fier, Leva Vento heeft een pilotfish; zo schattig. De windgolven storen ons en we ankeren achter het eiland Banedup. We wandelen rond het eiland en de dag erna het eiland achterons waar gezinnen wonen.
Het leven op het rif is buitenverwachting mooi. Tussen het mooi koraal zwemmen scholen vissen, hun ogen stralen in het zonlicht. De ogen van een grote kogelvis zijn groot. In een spleet zijn er 3 langoesten. Een ‘Indigo hamlet fish’ zwemt vinnig rond.
Met onze laatste eitjes maken we op zondag een pannenkoekenontbijt om de uitreiking van Berber’s Leva Vento diploma te vieren. In de namiddag drinken we een pintje met de bemanning van de Zweedse zeilboten Hakuna Matata en Moana.
 

Maandag 3 februari 2020; vertrek 10h25– aankomst 13h45
Holandes Cays oost – Chichime Cays: 14NM

Zouterik en Sunshine vertrekken samen. Eindelijk is de poging om een vis te vangen gelukt. Een zeilboot en een grote ferry die gestrand zijn op het rif geven geen bemoedigend indruk. ’s Morgens vroeg vertrek Joy. En na een wandeling op het eiland vertrekt ook Zouterik.
Wij hebben het moeilijk om afscheid te nemen van Guna Yala en de Leva Vento’s.