De dagen rijgen zich aan elkaar, toch is er geen verveling. Alle dagen zijn mooi gevuld met navigeren, zeilen, eten maken en opeten, lezen, films bekijken, slapen enz. In deze tweede week zijn we voorbij de Galapagos eilanden gevaren. Het weer was zeer wisselvallig en nat wat extra aandacht en werk meebracht. De weersbestanden (GRIB) gaven niet wat we kregen, dit samen met een sterke stroming uit het zuiden maakte dat we heel anders moesten navigeren als gepland. Op dag 10 waren we ruim voorbij de Galapagos eilanden maar de sterke stroming verhinderde om echt naar het zuiden te varen. Er waren mooie momenten, Champagne zeilen, maar deze duurde nooit langer dan enkele uren. Nu na twee weken hebben we nog fruit voor een paar dagen, groentjes als witte kool, rodekool, Chinees kool, ajuinen, aardappelen, zijn er ook nog Deze nacht zijn we de evenaar overgestoken, Neptunus heeft zich niet laten zien. Deze man zal ook moeten slapen. Wij waren wel wakker en hebben een klein flesje CAVA gedronken als beloning. Ook vandaag merken we verandering in de stroming, een halve knoop mee. Als nu nog de wind wil krimpen naar het oosten dan zitten we op de snelweg naar de Markiezen. Iedereen bedankt voor het sturen van de leuke berichtjes. Zo voelen we dat we niet alleen zijn op deze mooie planeet. Tot de volgende post vanop de grote oceaan.
Eén week op Zee
Verleden week, net één week geleden zijn we begonnen aan de grootste overtocht die we al gemaakt hebben. De overtocht naar Frans Polynesië. Vanaf Panama is dit 4000NM of ruwweg 7410km. Aan een gemiddelde van 5kts zullen we hierover 33 dagen doen zonder ergens aan land te gaan. De langste tijd ooit! We vertrokken op maandag 01/02/2021 om 16h00 LT (21:00 UTC) vanuit Vista Mar Marina onder luid getoeter van SY MACH3. Het is tot nu een voorspoedige reis geworden met veel goede wind en stroming mee vanuit Panama. Na 3 dagen was deze wind op en zijn we west gaan varen richting Galapagos. Net nu, na één week varen we in de wateren van de Galapagos. We gaan niet stoppen hier maar varen direct door naar Huku Hiva in de Markiezen. Van de Frans Polynesische overheid hebben we toestemming gekregen om hier te landen in Frans Polynesië. Een uitzondering in deze Covid-19 tijden. We hebben dus nog enkele weken te gaan. Voor de trouwe volgers en mensen die comments schrijven, jullie commentaren zullen pas verschijnen als we toegekomen zijn en over internet beschikken. Ja, er gaat niks meer zonder internet, alleen deze post zonder foto’s versturen we via Iridiumtelefoon. “Hasta la pròxima” of moet het nu “Jusqu’á la prochain fois”
Uitklaren
Uitklaren kan in Panama met een agent voor 150$ of zelf naar Panama City gaan, 90km van Vista Mar. Wij krijgen het geklaard dankzij de charme van Dennis SY Mach3. Hij heeft veel connecties in Panama. De Port Captain is moeilijk te overtuigen.
De nakende strenge lockdown en drukte van de feestdagen bemoeilijken het bunkeren van de Sunshine. Dinsdag, de dag dat alleen mannen mogen winkelen, vindt Fons bijna geen verse groenten en fruit in de supermarkt Rey. Woensdag staan ellenlange rijen aan te schuiven voor de supermarkten daarom scharrel ik in een groenten/fruitkraam langs de weg in Coronado. Debbie brengt voor ons selder en gember mee en Dennis extra wortelen en broccoli. Laat ons hopen dat we de belangrijkste zaken niet vergeten zijn.
Donderdag 24 december 2020: vertrek 12h – aankomst 18h
Vista Mar marina – Isla Bono: 23NM
Zeilend scherp aan de wind. Baken zoutwater spoelt over de pas gepoetste Sunshine. In de schemering vallen de ankers van Mach3 en Sunshine in de kleine diepe inham. Bubbels dat hebben we verdiend.
Veel sterren zijn te zien in de balk donkere nacht. Gerust slapen doen we niet, de rotsen zijn te kortbij.
Vrijdag 25 december 2020: vertrek 8h15 – aankomst 16h20
Isla Bono – Las Perlas archipel; Isla Contadora: 38,5NM
Fons vloekt, in de ankerketting is een touwtje verstrengeld. Mach3 zeilt om het eiland, Sunshine tussen de eilanden door. Bij de traffic-line moeten we 2 keer in de regen gaan bijliggen om voorrang te verlenen aan de cargoschepen. Na een windstilte krijgen we beter wind. Het anker van de Sunshine ligt terug op de voorkeur plaats van het voorjaar.
Dennis en Juan brengen bubbels en andere lekkernijen. Een super kerstfeest.
Het voorste zeil trekt ons 3NM verder tussen de eilanden Chapera en Mogo-Mogo. In dit helder water kan ik het niet laten om naar het strand te zwemmen. Maandag morgen verkennen we Isla Mogo-Mogo. Met eb zijn er grote zandstranden met aangespoelde schelpen en koraal. Verschillende rotsformatie, grote vlakke okerkleurige stenen met insnijdingen en merkwaardige lavabubbels zijn te zien. De zon staat hoog en schijnt genadeloos.
Zeilend op weg naar Punta Viveros vangen we 2 grote Pacific Sierras. Helaas is er met vloed geen strand voor een BBQ.
Dinsdagmorgen ligt het zandstrandje bij het één palmboom eilandje er uitnodigend bij. Hier nemen we het onderwaterschip onderhanden. De vissalade van Dennis smaakt heerlijk.
Een regenboog valt uit de wolken. Zonsondergang in het westen en een prachtige bijna volle maan in het oosten bij Isla Bolano en Mogo-Mogo. Ze bieden niet voldoende bescherming voor de nacht en we ankeren terug achter Isla Chapera. De jongens kunnen het niet laten om op het strand een vuurtje te maken. Het zou een perfecte avond zijn zonder al die bijtende beestjes.
Woensdagmorgen met weinig wind en veel stroming varen we om het eiland naar Isla Bayonetta. Fons vaart kort naar het eiland toe om de diepte te peilen, te kort naar mijn zin. Nog tijd voor het vuurritueel en vispapiotten op de BBQ. Bijtende vliegjes storen zich niet aan de insectenspray.
Voor het mooie strand Don Bernardo aan de oostzijde van Isla Pedro Gonzales is SY Plucky Lady geankerd, met de Belgen Luc en Debbie aan boord. Op de Sunshine heeft het kraantje van de badkamer het begeven. Fons verzint een noodoplossing.
Oudejaarsavond op een mooi strand, met bubbels, filosoferen rond het vuur en vers gevangen vis op de BBQ. Meer hoeft het niet te zijn. Het nieuwe jaar goed inzetten met Champagne in kristalen glazen op het strand en een beetje vuurwerk. Alleen ik volledig het volle ritueel door in het schijnsel van de maan in de oceaan naakt zwemmen.
Motorboten komen het nieuwe jaar in de baai vieren. Het idyllische is weg. Door het prima internet hebben we een goede connectie met het thuisfront. De origineelste wens komt van Seth: “Voor opa Fons een nieuw scheermachine”. Van Rafaello kopen we een stam bananen. De aansteker van gasfornuis doet het niet meer. De knop van de batterijhouder is gebroken. Fons lijmt het en verstevigt het met een blauwe stop van een waterfles.
Niet lang nadat SY Bad Bunny in de baai geankerd heeft, krijgen we van John en Kay een uitnodiging voor de Sundowner. Kay heeft, na 3 weken cruisen, nood aan gezelschap. Tostitos met gebakken curie kikkererwten is een goede combinatie.
Zondag is er terug rust in de baai. Kay en ik zwemmen naar het strand. Slenteren wat rond en kijken naar de heremietkreeftjes. Langs de waterkant teruglopend zien we een zwarte haai met zijvinnen en lange staart zwemmen. Dennis is onze reddende engel.
De weervoorspelling geven te veel noorden wind om in deze baai comfortabel te liggen. We verkassen naar het zuiden van Viveros, de vele eilandjes houden de deining tegen.
Veel Pelikanen komen hier vissen.
Er staat nog wat op het to-do lijst voor we het grote sop kiezen.
We hopen na 30 tot 40 dagen op zee in de Markiezen te landen.