Author Archives: Ritam

Papeete Marina

Het bureau van de Marina is rond gebouw met een panoramisch uitzicht over heel de haven. Artistiek! Een ronde patio met drie palmbomen geeft verbinding met de lounge-room en het sanitair. Een jaar na opening zijn de kussens van de zetels al vuil. De afvoer van de douches zijn niet praktisch gemaakt. Zeker als de overbevolkte Deense zeilboten langs geweest zijn, is er overstroming. Bij het Marina gebouw vraagt een dakloze aan Yorrit om zijn drinkfles met water te vullen. Aan de overkant van de steiger ligt een luxe jacht, met meer dan 10 bemanningsleden, voor enkele miljoenen te huur. Een groot contrast in bezittingen op korte afstand. Verblijven in een metropool is een aanslag op de zintuigen. De drukke weg vermindert onze verstaanbaarheid. Het gebrom van generatoren is ’s nachts hoorbaar. De vele sirenes overstemmen alles. In het weekend is de kakofonie volledig. Rondom ons zijn er luidruchtige feestjes.
Het geurenpalet is sterk, sigaretten, urine, zweet, uitlaatgassen……. Ik maak graag een omweg waar ze bloemenkransen maken. De felle kleuren op de markt en winkels prikkelen de ogen. Vele graffiti’s sieren muren.
’s Morgens wandelen we door het mooie park aan de waterkant om een verse baguette in de supermarkt te kopen.
Maandag is een hoogdag voor Fons. Bij ‘Les 3 Brasseurs’ is het bier van de tap en de ‘flammekueche’ aan de helft van de prijs. Er vloeien liters bier.
Het droogseizoen voor de Society eilanden is van april tot november. Niet normaal dat het nu dagen aan een stuk regent. Op Fons zijn verjaardag nemen we de ferry naar Moorea. We stappen voorbij het uitzichtpunt van het Sofitel “la Ora Moorea Beach Resort”. Na een veel te lange wandeling langs de luchthaven kunnen we lunchen in het restaurant van de Golfclub.
Dan openen de hemelsluizen zich weer. Een taxi brengt ons terug naar de ferry. Het wasgoed laten we drogen in de dure wasserette. Voorzichtig stuurt Fons de huurauto door de grote waterplassen op weg om het reddingsvlot te laten keuren. De man is zo vriendelijk om ons heel de werking van het vlot uit te leggen. De keuring van de drukfles zal een 3tal weken duren, zegt hij.
Een vuilbak vol zakdoeken. Yorrit heeft een snotneus van mij overgenomen. Snotteren brengen we hem naar de luchthaven en sieren hem met een kralen- en bloemenkrans. Herinneringen aan een fijne, aangename en leerrijke tijd blijven.
Er is tijd en ruimte om op te ruimen en te poetsen. De kuip wordt grondig onder handen genomen en in de wax gezet. De bronzen aanhechtingen van de verstaging worden gepoetst en gecontroleerd. De juiste maat rondelle vinden we, na lang zoeken, bij de goed georganiseerde ‘VBP Visserie’
De ankerketting is verroest en heeft zijn beste tijd gehad. Verschillende keren stappen langs de drukke straten naar ‘Sin Tung Hing Marine’, ‘Ocean 2000 en ‘NautiSport’ om prijs en kwaliteit te vergelijken. ‘Ocean 2000’ brengt de 110kg, 75m lange, 8mm dikke ketting tot aan de boot.
Van de ankerwinch is de vork om de ankerketting uit de werpen stuk.
Uit een inox plaat slijpt Fons een nieuwe.
De Volvo Penta motor krijgt een groot onderhoud. Nieuwe olie en filters. Regelen van de kleppen. Aan een injector is er een lekje. Bij het vastdraaien gaat de schroef over. Niet het beste scenario. De verdeler van Volvo Penta heeft de schroef niet. Bij ‘VBP’ hebben ze een schroef die een voorlopige oplossing biedt.
Katarine, ‘n Noorse van SY Santosa, is onze gids voor de sportieve uitdaging om naar het kruisbeeld op de heuvel te stappen. Na het stadsgedeelte is de weg steil met omheinde huizen bewaakt door grote honden. Het laatste stuk is een aardeweg door de jungle. We zijn juist op tijd voor zonsondergang.
De laatste weken blijven de meeste regenwolken in de bergen hangen en kunnen we de zon achter Moorea zien ondergaan. De avondschemering geeft mooie kleuren.
Bananendieven zijn actief. ‘Pierke, pierke, pierke’ kwetteren zwarte vogels met een rode poep. In een mum van tijd hebben ze van een gele banaan die op de tafel ligt gegeten. Net als een schildpad komt een koffervis kort bij de Sunshine.
Ik kan het niet laten om stof en katoenen garen te kopen. Een tafelkleed en placemat hebben we gemaakt. Ik zoek inspiratie voor haakpatronen.
De buiskap is aan vervanging toe. Charlotte van ‘Sellerie de Tahiti’ komt ze opmeten en na enkele weken instaleren.
De overschrijving van het voorschot is van ons van de rekening, maar niet bij hun toegekomen. Dit is nog niet opgelost of Worldline laat Fons weten dat er onregelmatigheden zijn gebeurd met zijn kredietkaart. Met beltegoed op skype kunnen we contact nemen. Ze blokkeren de kaart en sturen hem van het kastje naar de muur. Ergerlijk!!!
Zaterdagavond 17 september ’22 horen we via kanaal 16 op de VHF een paniekerige stem van JRCC die een MAYDAY uitroep voor een catamaran in nood, NO van Moorea. De opvarende worden met een helikoper gered.
Daarmee zijn de zorgen dat na 5 weken het reddingsvlot nog niet gekeurd is, er nog veel op de ‘to do’ lijst staat, de verkoudheden en bankperikelen niets.

TAHITI

Een wild varken, 10h gebraden op een spit, dat staat op het menu voor het dinerbuffet. Wij lunchen op het terras kort bij de lagune. Liza heeft heerlijke ‘Poisson cru’, kip met frietjes of rijst geserveerd en Fons kan een koel Hinao bier drinken.
De kokosnotenjacht levert kokoswater voor punch.De weerberichten blijven sterke zuidoostenwind geven.

 

Maandag 1 augustus 2022; vertrek 10h – woensdag 3 augustus 2022; aankomst 7h
FAKARAVA Hirifa – TAHITI Point Venus: 250NM

We durven het kleine weervenster niet laten voorbij gaan en wagen onze kans. Met spijt in het hart dat we in de zuidpas niet kunnen stoppen. Het ziet er mooi uit.
“Joehoe” juicht Yorrit als hij de Sunshine door de hoge golven buiten de pas stuurt. Het vreugdegevoel vermindert, golven overspoelen de kuip. De overkomende ‘squals’ geven sterke wind en hevige regenvlagen. Niemand blijft droog. Met 2 reven in het groot zeil bereiken we snelheid van meer dan 6kts. Op een onbewaakt moment worden we door de kracht van de golven van de ene kant naar de andere kant van de boot gekatapulteerd. De nachten duren lang. Het berglandschap van Tahiti doemt op. Om de 5sec licht de vuurtoren van Point Venus 1sec op. We droppen we het anker in de baai. Blij dat de boot niet meer zo beweegt.
Yorrit, de kapitein van de dinghy, vaart ons naar het zwarte zandstrand. Een vrouw, omringt door wel 30 honden, zegt dat het veiliger is om korter bij de vuurtoren de dinghy achter te laten. Wij vinden ‘Mama’s Beach house’ een excellent restaurant.
Mahina is een schiereiland aan de noordkust van Tahiti. De vuurtoren op Point Venus is 34m hoog en gemaakt door Cook in 1770 ter de observatie voor het traject van de planeet Venus.
Yorrit heeft de gave om de regendagen op te vrolijken. Hij dans en zingt mee met zijn boom-box. “Kijk eens hoe snel die hobby Cats zeilen en hoe vlug ze in de draai hun spi optrekken” merkt hij op.

 

Zaterdag 6augustus 2022; vertrek 10h30 – aankomst 13h
Point Venus – Taina Marina: 10NM

De zon schijnt en er is weinig wind. Bij de ingang van de haven vraagt Fons via VHF toestemming, ook bij het passeren van de luchthaven roept hij 2 keer op. Enorm veel boten liggen aan een mooring. De wind steekt op en bemoeilijk het oppikken van een mooring. Het gaat niet van een leien dakje. Via VHF horen we dat de marine tegen een boot zegt dat er geen mooring-bouy mee vrij zijn. Op onze email hebben ze ook geantwoord dat al de boeien verhuurd zijn.
“De boot van de boei waar jullie nu aanliggen komt waarschijnlijk vandaag terug” zegt Hendrique.“ De boot van de witte boei is naar de Markiezen en zal nog een tijdje vrij is”. We hebben nog maar net veranderd of de andere boot is er al. De dinghy steiger beweegt veel. Ik ga op zoek naar een wasmachine. Yorrit heeft meer interesse in de grote catamarans en zeilboten. Met het terugvaren naar de Sunshine krijgen we, vooral ik, een zoute douche door de windgolven. Dit is niet meer leuk.

 

Zondag 7augustus 2022; vertrek 13h30 – aankomst 14h45
Tania – Papeete Marina: 6,5NM

Oef, er is nog een plaats vrij in Papeete Marina. We varen terug naar de andere kant van het vliegveld. Fons stuurt de Sunshine feilloos in een box. Na 18 maanden liggen we terug aan een steiger. Yorrit is gefascineerd door het motorjacht Lürssen van 80m. Hij is blij met het free wifi.Papeete is de hoofdstad van Tahiti. Tahiti is het grootste eiland (61x29km) van Genootschapseilanden (Archipel de La Société), hier woont 70% van de Frans Polynesische bevolking.
Op de kleurrijke markt zijn er veel standjes met parels, de geur van de Tiara bloem overheerst. Veel opschriften van winkels klinken chinees. De zoektocht naar koelgas voor de frigo is geslaagd. De verdamper is vervangen en er is geen lek meer. Koel bier en cola smaken beter.
Met een huurauto doen we een rondtrip. Tahiti is vulkanisch en verdeelt in 2 cirkels. Langs de grootste Tahiti Nui kunnen we volledig rondrijden. Langs de noordzijde gaat de kustlijn steil om hoog. De hoogste piek is 2241m. De golven beuken op de rotsen en veroorzaken spuiters. Van de 3 watervallen zien we de hoogste.
Aan de zuidkant is er heel druk verkeer.
We willen de hoge surfgolven van Teahupoo op Tahiti-Iti (klein Tahiti) zien. We zien alleen de opbouw voor het kampioenschap. De lekkere Chao Men als lunch maakt de verre rit goed.
Op het gloeiend weidelandschap naar ‘Belvedère du Plateau de Taravo’ staan er veel koeien. Niet normaal voor de tropen.
Op de terugweg langs de noordzijde van Tahiti-Nui zien we veel surfers.

FAKARAVA

De inhoud van 3 grote reiszakken hebben een voorlopige plaats gekregen in de beperkte ruimte van de Sunshine.
Regelmatig vaart Yorrit met het klein bootje een toertje. Vlug heeft hij alle knepen onder de knie.
We zwemmen over naar een andere Motu, hier vindt Fons een geschikte boei en zwemt ermee terug. Kort bij de waterkant zijn er mooi begroeide koraalhoofden met kleurrijke vissen. De kwallenbeten vinden we minder leuk.
De windstille zondag laten we voorbijgaan om de genua erin te trekken. Maandag blijft het de hele dag goed doorwaaien met regenvlagen. Dinsdagmorgen is de klus juist op tijd geklaard.

 

Dinsdag 19 juli 2022; vertrek 10h30 – aankomst 17h
APATAKI Carenage – TOAU Anse Amyot: 36NM

Het anker ophalen is een ander verhaal. Fons wil naar het anker duiken. We komen gevaarlijk kort bij een koraalhoofd, dan is het anker vrij. Alleen op genua zeilen we naar de pas. We hebben stroom mee. Op de oceaan trekken we het grootzeil op. De roze LuLu koekjes bevallen Yorrit niet goed.
Het laatste stuk zeilen we scherp aan de wind. Er liggen veel zeilboten in de valse pas. De laatste gele mooring is nog vrij en die pikken we op. Het is niet de rustigste plaats.

 

Woensdag 20 juli 2022; vertrek 8h45 – aankomst 16h45
TOAU Anse Amyot – FAKARAVA Rotoava: 39NM

De botsende ankerboei houdt ons uit onze slaap. De weersverwachtingen zijn goed en Fons zet de route uit naar Fakarava noord pas. We tuffen op motorkracht door de vlakke oceaan. De Garuae pas in het noorden is een van de grootste. Yorrit staat op de boeg en ziet een paar kleine dolfijnen. 6NM verder bij het hoofddorp Rotoava worden we verwelkom door een prachtige regenboog gevolg door een mooie zonsondergang met een oranje gloed.
Fakarava is een rechthoekig atol, met 30 x14NM op één na de grootste. Het is een Unesco Biosfeer Reservaat. Het is belangrijk de natuurlijke hulpbronnen en menselijke ontwikkelingen harmonieus te combineren. Fakarava betekent ‘mooi of dingen fantastisch maken’. De Franse schilder Matisse (1889-1954) vond dat de oneindige verscheidenheid aan blauwtinten je doen dromen om jezelf te bevrijden.
We zijn de hemel te rijk dat we inkopen kunnen doen. De manen zijn blij met een steak of een hamburger. Zingend “Ia Orana” zo begroeten de mensen ons. Een koeltechnieker vult gas bij. Het is de eerste keer dat hij op een zeilboot komt. Helaas heeft de frigo maar enkele dagen gekoeld.
Vrijdagnacht horen we het gebrom van een bevoorradingschip dat aan de kade ligt. In het weekend bouwen jongeren een feestje op de kade. Uit hun bomboxen, groter dan die Yorrit mee heeft, klink luide muziek. Voor de kerk staat een gedenkteken voor de 193 Franse kernproeven die tussen 1966 en 1996 zijn gebeurd.
Op een gemoedelijk manier kunnen we een duik regelen voor zaterdagnamiddag. Fons begeleidt Yorrit zijn doopduik op het buitenrif op een diepte van 6m. Hij doet dat voortreffelijk. Ik ben trots dat ik dit met mijn kleinzoon kan doen.
Zondag bij het ophalen van het anker zien we een schildpad. We gaan korter bij Yacht Service Fakarava ankeren en brengen maandagmorgen ons wasgoed er naar toe. Met het bijbootje laveren we tussen de koraalhoofden om op het strand te landen. We kunnen Nederlands praten met Ad en Yolande van SY Windsong. We snorkelen op het rif achter hun boot. Op hun Sup plank peddelt Yorrit enkele rondjes. Een grote schildpad steekt haar kop boven water achter de Sunshine. ’s Avonds is de harde zuidenwind voelbaar.

 

Woensdag 27 juli 2022; vertrek 8h30 – aankomst 15h
Rotoava – Hirifa: 28NM

De Sunshine danst de hele nacht op de windgolven en maakt ons dikwijls wakker. Na een sportieve start van de zeiltocht wordt het te scherp aan de wind zeilen en staat de motor bij. We zijn niet  de enige zeilers die gaan schuilen voor de zuidenwind, we tellen meer dan 30 masten. Op de grote zandplaat zien we gekleurde kites in de lucht. Het is hier het walhalla voor kitesurfers.  “Dat zou leuk zijn om te doen” zegt Yorrit