Sunshine op het droge
Windstil, dat is goed om het voorste zeil uit de voorstag te trekken. Het is gemakkelijker om de zeilen op de steiger op te plooien. Met de grote pakken zeil wordt de binnenruimte erg krap.
Het regent. De brug, tussen de marine en Norsand, gaat te snel dicht. We roepen opnieuw op. Het is bijna vloed. Mannen in gele regenjassen helpen ons met afmeren aan de wachtsteiger. Een korte broek en onverzorgde baard typeert een Nieuw-Zeelander. Ze doen terug een ruwe meting van de Sunshine en maken haar stoel klaar. Begeleid met touwen wordt de Sunshine erin getrokken.
Langzaam trekt de trailer Sunshine uit het water. Met een hoge druk wordt het onderwaterschip afgespoten. Dan krijgt de Sunshine haar vaste standplaats.
‘s Nachts laat een zondvloed de Sunshine beven. ’s Morgens stappen we in de wind en in de regen 4 km naar het busstation. We hebben het koud en zijn kletsnat. Dat maakt de 4 uur durende busrit niet aangenaam. Uber brengt ons naar het mobilehome verhuurkantoor. Het is gelegen dichtbij de internationale luchthaven. Het is hier heel druk. Ze laten ons wachten, erg lang wachten. De intro is erg kort.
We parkeren op het strand niet ver van An en Ivan. Ze hebben voor ons een lithium batterij opgehaald. Het lekker eten en de gezelligheid doet deze mindere dag snel vergeten.
Het is spannend om in het donker een plaatst te vinden waar we kunnen overnachten.
Ongewild maken we op terugweg naar Whangãrei een grote, maar mooie, omweg. Het duurt langer dan gepland om alles klaar te maken.
De laatste zaterdag van januari vertrekken we, in de regen, naar de eerste camperplaats bij Gulf Habour Marine.
Zondag is een goeie dag om door Auckland te rijden. Kortbij een golfclub, ten noorden van het meer van Rotorua, zijn de vrije plaatsten vlug bezet. Zwarte zwanen bevolken het meer. Als de regen ophoudt doen we een wandeling.
In stad Rotorua hangt een geur van rotte eieren. De weg langs ‘Lake Taupo’ is Alpine steil.
Op Discovery Camping zijn er verschillende bergtoppen te zien.
De skigondel van Whakapapa nemen is de zomer is geen aanrader. De inpakt op het milieu is dan extra zichtbaar
Het MAKATOTE viaduct is een stalen spoorwegbrug die 79 meter hoog en 262 meter lang.
We overnachten aan het zwarte zandstrand van Castlecliff Beach, niet ver van de Whanganui rivier. We zien de zon zakken in de zee.
De wegenwerken zijn alom tegenwoordig. Nieuw-Zeelanders zijn in hun auto heel ongeduldig, Fons laat ze regelmatig passeren.
Op een stadsparking van Wellington zijn we juist op tijd voor het laatste camperplaat. Wellington is gekend voor zijn museums. Wij gaan op zoek naar AdBleu voor de mobilhome. Op de vierde plaats hebben ze die op voorraad.
Foto wellington 1+2
We ontbijten als we staan aan te schuiven voor de ferry. Een bandje fleurt de oversteek op.