Auckland heeft de meeste inwoners, maar Wellington is de hoofdstad van NZ.
De intercity bus rijdt door het groene glooiend landschap. Naar mate we dichter bij Auckland komen overheerst een grijze kleur. Bij een mega brug, ligt een mega Marina. An komt ons ophalen en gids ons door de drukke straten. An en Ivan zijn zeilers die hier gestrand zijn. Onze eerst ontmoeting was in 2015 in Porto Santo. Een rode draad bij onze ontmoetingen is rode wijn. Het zijn sluimervrienden. Hun enthousiasme heeft ons tot NZ gebracht.
Ze wonen op 25km van Auckland. Hun huis is verscholen in het subtropisch regenwoud, gebouwd op een steile helling. Hun 2 katten zijn heel schichtig. An is een NZ-vogelexpert geworden. Vogelgids, verrekijker en fototoestel liggen in aanslag.
Na het diner in een Indisch restaurant sluiten we de avond af op het uitzichtpunt ‘Huia Point’
Terwijl An en Ivan gaan werken, gaan wij wandelen.
De ‘Beveridge track’ leidt ons naar ‘Arataki Visitor Center’. Het heeft een prachtig uitzicht. Hier kan ik wel uren rond snuisteren.
Op terugweg komen we veel schoolgaande jeugd tegen.
‘’Ben je ook bij het 360° uitzichtpunt geweest?’’ vraagt An ‘’het is iets verder’’. Dat hebben we niet gevonden. ‘’dan rijden we er wel even langs’’ zegt Ivan. We kunnen de ‘Sky Tower’ van Auckland zien.
We rijden verder naar Piha. Het terras van Memorial RSA heeft een mooi uitzicht. RSA is de oudste NZ-organisatie voor ex-militairen van de wereldoorlogen. Het strand van Piha is zwart en een gekende surfplek.
De intercity bus vertrek kortbij de ‘Sky Tower’
Door de vele haltes komen we laat toe in Paihia. We moeten noodgedwongen het 6 km kustpad teruglopen naar Opua.

We hebben de rode bloemen van de ‘NZ Christmas Tree’ zien open bloeien. Een streling voor het oog. Pohutukawa is voor de Maori’s een heilige boom.
We wensen jullie een gezellige kerst en warme vriendschappen.