De frangipane bloemen verspreiden een heerlijke geur. Uitbundig rode bloemen op bladloze bomen kondigen naderende Kerst aan.
Zeilers nemen koortsachtig maatregelen voor het komend cycloon seizoen. Het is bloedheet in de Marine. “Het zal veel motoren worden” zegt de kapitein, “er is weinig wind voorspeld”. In gezelschap van Jocelyne en Roland van SY Croix Sud wachten we geduldig op de Douane.
De toon van het afscheidslied is getemperd.
Donderdag 31 oktober 2024; vertrek 7h45 – zaterdag 9 november 2024; aankomst 9h
Fiji Momi Bay– Opua NZ: 1291NM
An uit NZ stuurt in een Whatsapp bericht “Nog niet weg? Ik zag jullie stipje lekker liggen dobberen in een baai vanmorgen.” In plaats van tegen 10kts wind in te varen hebben we de nacht doorgebracht in het rustig water binnen het rif. Driekwartiers heeft de kapitein nodig om al de modder van het anker te spoelen. De eerste dag eten we met veel goesting de voorbereide maaltijden. Om 16 h kan de motor uit. De windsnelheid blijft onder de 20kts en de golven niet hoger dan 2m. Nieuwe maan, bewolking, pikdonkere nacht. De kapitein is het eerste slachtoffer van zeeziekte. Door de aan de windse koers overspoelen golven de Sunshine. Met lede ogen zie ik het zeewater door het luik op mijn bed druppelen. Hoeveel pilletjes ik ook neem, de zeeziekte blijft hangen. Nood gedwongen ga ik in overlevingsmodus. Minuten kruipen voorbij. De voorbereide maaltijd blijven in de frigo. Zelfs de zon kan me niet opbeuren. Zondagmorgen gaan we overstag, we hebben te veel naar het westen gezeild. Middernacht is de koers gecorrigeerd. Regen maakt van maandag een triestige dag. Dinsdag hebben we halve wind, dat geeft de Sunshine vleugels. Volgens de AIS zijn er 3 Chinese vissersboten dichtbij. Woensdag is een overgangsdag. Een cargoschip met de naam SUNSHINE ACE passeert ons.
Regelmatig komt ten noorden van NZ een front van lage druk met veel wind over. De schrik van menige zeilers.
Donderdag is het zonnig en windstil. De kapitein tankt 60 liter diesel over. Ik waag het om enkele pannenkoeken te eten. Vrijdag, vlakke zee. De zeilboot Azemout en de catamaran Sauvage zijn in de buurt. Zaterdag begint met een mooie zonsopgang.
Daarna belemmert mist het zicht over de Bay of Island. Op de lange Q steiger helpen Alex en Noemie van Sauvage ons met het aanmeren. Het pannenkoeken ontbijt doet deugt. ‘s Middags komen de douane langs met veel vragen. De meneer van Bio Security controleert zelfs de banden van de fietsjes.
We hebben het gehaald!!!
Super, wat een reis. De beloning van in NZ te zijn was de ontbering zeker waard. Succes!
Fijne groeten Alex.
Waw! Dat is toch weer een hele stap.
Veel nieuwe dingen te ontdekken. Het ga jullie goed.
bravo! belangrijke overtocht voor jullie veiligheid!