De Republiek Fiji bestaat uit meer dan 332 eilanden waarvan er 106 bewoond zijn. Het is gelegen in Melanesië, op het zuidelijk halfrond. Viti Levu is het grootste eiland met Suva als hoofdstad. Vanua Levu is het tweede grootste eiland

De eerste Europese ontdekkingsreiziger was de Nederlander Abel Tasman. Daarna trok de Engelsman James Cook door dit gebied. De echte ontdekking staat op naam van Kapitein William Bligh. Groot-Brittannië stuurden missionarissen, vele Fijianen namen het Christendom aan naast hun traditionele tradities en religies. Na een staatsgreep in 1987 werd Fiji uitgeroepen tot een republiek. De nationale sport is rugby, voor een klein land gespeeld op een hoog niveau.

Vriendelijk “BULA” en “NAKA” roept iedereen. Kort bij de marina stopt de lokale bus met open ramen. Geeft meer lucht in dit tropisch klimaat. Het bergachtig landschap schuift voorbij. Pieken kunnen boven de 1300 meter zijn. De tropische bomen zijn gigantisch. De meeste huisjes zijn van hout met afgebladderde verf. Enkele grote huizen met een hoge muur eromheen. Grote borden maken reclame voor de ressorts. Voor koeien, paarden, geiten en schapen is er geen omheining. Jongens van een grote school dragen witte winkelrokken. We zien verschillende Hindi tempels en een grote moskee korter bij de stad. Jammer van het plastiek afval dat zich verzameld aan de bus stop. Het wegdek wordt vernieuwd. Het is nu meer dan een half uur voor we uitstappen aan de markt van Lautoka.

Lautoka is de tweede grootste havenstad van Fiji. Het is het hart van de suikerrietteelt. Rond de eeuwwisseling bouwden de Britten suikerrietplantages en haalden duizenden contractarbeiders uit hun Indische kolonie. Vandaar een unieke culturele identiteit.

De eerste keer dat we naar Lautoka gaan is een zaterdag. Het is er megadruk. De chaos, sterke geuren en overdonderd lawaai zijn voor ons overweldigend. We vinden een winkelcentrum met heerlijke mokka ijskoffie. De tweede keer vinden we beter onze weg. Fons is zelf in de stemming om T-shirts te kopen. De derde keer vinden meer doe-het-zelf zaken. Op de grote markt kopen we bananen, ongekend fruit, ananassen en gember. Na lang zoeken vinden we kurkuma. Terwijl we een mokka ijskoffie delen vragen we ons af waarom we ons de eerste keer zo gestoord hebben.

Met onze fietsjes volgen we de treinsporen naar links. In het seizoen wordt het suikerriet vanuit alle hoeken met de trein naar Lautoka gereden. We fietsen tot Saweni Beach. Deze inham geeft een beschutte ankerplek.
Op zondag stappen we op de treinsporen naar rechts. We zien gebouwen en een man zittend op een bank. We veronderstellen dat we in Viseisei zijn, het oudste dorp van Fiji. Blijkt dat het een ressort is. Eerst mogen we niet verder, dan begeleiden ons voor 100m. We mogen geen foto’s nemen.

In Viseisei is een kerkdienst bezig. De preek duurt erg lang. Het enige woord dat we kunnen verstaan is heroïne. Bibi, van de Nederlandse zeilboot New Nexus, heeft gelezen dat Fiji meer en meer problemen heeft met drugs.

Het grootzeil is niet goed herstel, we brengen het terug naar Marahall Sails. Het voorste zeil intrekken doen we op een windstille dag.

Het dek is eindelijk rommelvrij om het met veel water poetsen. Liesbeth en Hans van SY DANCEME komen langs en vragen of we zin hebben om mee naar Denarau te gaan. Lang moet ik niet nadenken om de schrobborstel op te bergen. Denarau ligt iets zuidelijker dan Nadi airport. Hier bloeit het toerisme, met veel winkels, restaurants en terrassen aan de waterkant. Het is de toegangspoort tot de buitenste eilanden. Wij schuimen eerst de Nautical shops af om de juiste connectoren te vinden.

DANCEME nieuwe mast project heeft door vergissingen en misverstanden 8 maanden geduurd. Liesbeth en Hans beheersen de levenskunst om er het beste van te maken. Ze vertrekken. Het samen lachen, gaan we vooral missen.

Stilaan krijgt het dek een “Clean & Wax” beurt. De inox van de preekstoel blinkt weer. De elektrische ankerlier weer aan de praat krijgen, daar kijkt Fons niet naar uit. De kleine ruimte in de punt van de boot maakt het extra moeilijk. Fons monteert een ander relais.

Sanne, een Vlaamse, gekend van SY Pirlouit zeilt nu op de tweemater INCA. Ze is ook in 2014 in België vertrokken en is erin geslaagd om Patagonië te ronden.

Bij laag water zien we aan de kademuur voor de Sunshine een zeepaardje. Hoe uitzonderlijk is dit. Voor duikers is het moeilijk een zeepaardje te spotten.

Om 7h ‘s morgens yogalessen te volgen met Milli(ka), dat doet deugd. Vuda point is hiervoor een uitstekende locatie, het is aan 3 kanten omringd met water.

Fons heeft juist alles uit de bakken uitgespreid in de kuip en dan komt Tooks en zijn collega van Marshall Sails om de bimini (zonnescherm over de kuip) op te meten en heeft de kuipruimte hiervoor nodig.  De tweede keer is Fons in de kuip bezig om het motortje van de dinghy te onderhouden.  We hopen dat hij vlug terugkomt voor de afwerking.

De ijzeren diesel tonnen zijn verroest. Een lik verf verandert het roestgroen in donkerblauw

Behalve de muggen en het op en afstappen van de boot weten we het Marina leven te waarderen. De goede douches, grote wasmachines, restaurant met zijn lekkere specials, vriendelijke mensen, contact met andere zeilers.

Bij het begin van het zeilseizoen geeft de Marina aan haar gasten cocktails. De hapjes verdwijnen snel.

De zon is de meeste dagen van de partij met prachtige zonsondergangen.

Toch snackt de Sunshine en haar crew naar een bredere horizon en kristalhelder water.