Bestaan witte paradijsvogels? Ja? Dan hebben we ze, met hun sierlijke lange staart, zien vliegen in de diepe kloof aan de waterval.
Valwinden; zotte windstoten door het turbine effect van de kliffen, nemen Fons zijn oude fancy hoed mee. Ze laten de windgenerator goed draaien, bevestigen ons dat we goed geankerd zijn en verluchten de boot.
Er is schaduw in de kuip en het is rustig. Goed moment om de losgeslagen venster van de buiskap te herstellen. We testen verschillenden dikte van naalden en steken. Het vereist doorzettingsvermogen. Het stikken langs de binnenkant lukt het best. Om al de stiksels te verstevigen is het naaimachine niet groot genoeg.
‘s Morgen is er minder wind en beter om terug naar Taiohae te varen. De motor wil niet starten. De startbatterij is stuk. Fons koppelt de starter op de servicebatterijen. Een nieuwe startbatterij kopen we in een supermarkt.
We hebben te doen met Debbie en Luc van Plucky Lady (een gaffel getuigde zeilbootje). Ze hebben 56 dagen gezworven op de grote oceaan. Nu hebben ze hebben problemen met inklaren.
Tohua Koueva archeologische site vinden we met hulp van Maps.me. Het is een geur strelende wandeling: bloesems van pompelmoezen, mimosa, tiara (nationale bloem), frangipanes, stervruchten, noni’s en andere ongekende.
Een oude man met een jonge hengst zegt tegen mij “votre couleur de peau n’est pas Marquisienne, il sent ça”. Het gekwetter van vogels wordt overstemd door het geluid van bosmaaiers.
“Niet krabben!”zeggen we herhaalde tegen onszelf en de andere. Bijtende en stekende insecten blijven ons te slim af.
Varend met het bijboot zien we een kleine rugvin op een grote donkere rug: een walvis en dit in de baai.
Genoeg geschommeld. We halen nu het motortje van het bijbootje en bergen het veilig op en varen 7NM oostelijker naar Baie du Contrôleur.
Pas geankerd ziet Fons iets groot uit het water springen. Een paar ogenblikken later zwemt een Manta naast de Sunshine.
In het dorpje Taipivai is er een vanille plantage. Er bloeit één orchideeachtige bloem. Enthousiast demonstreert de dame hoe de bloem bevrucht wordt.De andere verrassing die het dorpje voor ons in petto heeft is het Pfizer vaccin. We worden, als het ware, van straat geplukt en krijgen een prik in de arm. Binnen 3à4 weken zullen we ergens de tweede prik moeten halen.
Aan een kraan bij het strand is ook in deze baai bronwater verkrijgbaar. Om alles bij te vullen varen we 3 ritten met het bijbootje. Bij het terugvaren krijgen we telkens een zoute douche, we hadden beter geen proper T-shirt aangedaan.
Het onderwaterschip moet dringend ontdaan worden van al zijn aangroei. Daarvoor varen we naar een andere inham bij het dorpje Hooumi, in de hoop dat het water klaar is en de boot niet zoveel beweegt. Op de bergflanken zijn hier niet alleen geiten maar ook koeien en paarden te spotten. Hanen horen we de ganse dag kraaien.
Een heel biotoop huist op de romp van de Sunshine. Het is een hele klus om alles weer pokkenvrij te maken.
Hoe kleiner het dorpje hoe guller de mensen zijn met het geven van fruit.