Zo’n luxe, een wasmachine te hebben in de marine.
De leegte die overblijft na het vertrek van Wim, Marijke en Janne vullen we op met een paar troostduikjes. Bij de vriendelijk duikorganisaties huren we een duikfles voor 15 NAF. Bij Kokomo beach wurm ik me in mijn 5mm volledig duikpak. Met 10kg lood en een fles van 12 liter, ben ik blij met de afkoeling van het water. Bij de gewichtloosheid onder water vergeet je het gesleur. We blijven 74min onder water. Niet slecht voor iemand, waar het 5 jaar geleden is dat ie nog gedoken heeft. Uit het water komen gebeurd op een niet zo elegante manier. De volgende dag gaan we naar PortoMari, daar waar Janne voor het eerst gesnorkeld heeft.Nu probeer ik een 3mm shorty en 6kg lood. Het dubbel rif is prachtig, de kleurrijke vissen in de ogen kijken heeft iets magisch. Fons denkt dat ik het koud heb en keert terug.
Bij Curaçao Marine maken we een afspraak om de Sunshine van eind mei tot eind september uit het water te halen en te stockeren voor ons verblijf in België.
De bloedmaan kunnen we vanuit onze kuip bewonderen.Fons installeert de nieuwe grotere zonnepanelen. Er zijn klinknagels te kort. Met het busje hebben we deze keer geluk, we worden tot voor de deur van Kooyman gebracht. Daarna lopen we door het mega Building Depot en lunchen er. We vinden de juiste afdichtingstrip voor de koelkastdeur.
Over het oefenterrein van de golf stappen we naar de Meditiontrail. Het is een stekelige wandeling met een prachtig uitzicht over het Spaans water, de Marine en Fuik baai.

In Willemstad trekt de kleurrijke galerij van NENA SANCHEZ me aan. Ze is de bekendste kunstenares van Curaçao. Op 71 jarige leeftijd is ze overleden, vertelt haar kranig zusje van 80 jaar. “We woonde samen en ik mis haar” zegt ze. Als ik vraag of ze haar eenzaam voelt, antwoordt ze: “Neen hoor, ik heb een hond”
De verstandhouding tussen ons Mercury motortje, voor het bijbootje, en Fons is niet optimaal. Het heeft vreemde kuren als we terugvaren van Santa Barbara Beach. Uiteindelijk na het verwisseling van de bougie is hij weer gewillig. We vinden een reserve bij NAPA autoparts. De testrit terug naar Santa Babara Beach is geslaagd.
Als we uitgeklaard zijn, stoppen we nog bij Budget Marine om een watergekoelde koelkast te bestellen.

Donderdag 31 januari 2019 vertrek 07h20 – aankomst 12h30
Seru Boca Marina – KleinCuraçao: 20NM

Er is minder wind uit oostelijke richting voorspeld, we maken hiervan de gelegenheid om die koers te varen. Zeilend worden we te ver weggezet, om Bonaire voor zonsondergang te bereiken en pikken een mooring voor de vuurtoren van Klein Curaçao.

Vrijdag 1 februari 2019: vertrek 8h – aankomst 15h
Klein Curaçao – Bonaire Kralendijk: 32NM

De motor helpt mee met het opkruisen. We pikken een rood/witte boei op een rustiger plaats niet zover van de Harbour Village Marine. Hier betalen we onze 10$/dag ankerfee. Omdat er geen groot Cruiseschip is kunnen we aan de Noord pier, kortbij de douane en immigratie, het bijbootje vastleggen.
Het is druk bij Karelsbar. Van goede lucht (vertaling van Bonaire) merken we niet veel. Aan ene kant is iemand een dikke sigaar aan het roken, aan de andere kant roken luidruchtige Nederlandse dames.
Vanuit onze kuip hebben we het voorrecht om rustig de zon achter Klein Bonaire te zien ondergaan.Elke dag nemen we een plons in Caribische zee om te snorkelen of te zwemmen.
Sandra en Andy van de Duitse zeilboot Pico, die we kennen van Secu Boca Marine, liggen hier nog aan een mooring. We krijgen van hun tip en een aanwijzigen waar we een zeepaardje kunnen vinden.
Bonaire wordt ook duikersparadijs genoemd. Er zijn meer dan 60 duikplaatsen en op Klein Bonaire 25. Onze mooring ligt op duikplaats 32: Something Special. We zien veel duikers in en uit het water komen.
Via Dive Friends worden onze duikflessen opgepikt door BHM Bonaire voor keuring. We varen naar de pier van Wannadive, iets verder dan de Marine, om de flessen met gepeste lucht te laten vullen.
Zo kunnen we onze eerst deugddoende duik onder de Sunshine maken. Direct zien we 2 grote tarpons. Vele grote en kleine kleurrijke vissen huizen in het koraalrif met grote paarse buissponsen. Een puntstaart slangaal, grijs met witte stippen, zoek bescherming. Bij de boot zwemt een barracuda.
De tweede duik vanaf de Sunshine, nu richting noord, verloop vlotter. Onder de Brussels catamaran Divelander zijn kerstboomachtige structuren geplaatst om nieuw koraal op te kweken.
Helaas, helaas, de propeller van het buitenboordmotortje is weg. Te kort aan de kant gevaren bij Klein Bonaire. Het is 2 km om, tegen de wind, terug te roeien. Twee motorboten, een gele watertaxi en een vissersbootje bieden hulp aan, maar Fons vindt het een goede oefening om terug te roeien.