Een terugblikmoment, we hebben een selectie foto’s van 2017 op onze website gezet. Je kunt ze vinden onder “FOTO GALERIJ”
De Engelse zeilboot Dandelion, met Sue, John en Michelle, zijn terug in Mar del Plate. Eind vorig jaar zijn ze een dag voor ons vertrokken naar het zuiden. Met een overvloedige kippenovenschotel vertellen ze ons over hun wedervaren. Usuahaia, Porto Williams en ze hebben Kaap Hoorn gerond. Voor Michelle zijn de Falklands (Malvinas) met hun gracieuze koningspinguïns duidelijk het hoogtepunt.
De bevoorrading bestaat nu enkel uit Argentijnse wijn, goede wijn is in Brazilië onbetaalbaar.
Voor we vertrekken zouden we ons moeten melden bij de Adouana. Maar zowel op Witte donderdag als Goede vrijdag is hun deur op slot.
We gaan het intussen vertrouwde leven en zeker de mensen van de club missen. Carola, onze engel in nood, dank je wel voor al de hulp.

 

Vrijdag 30 maart 2018: vertrek 15h – dinsdag 3 april: aankomst: 12h15
Mar del Plata – Rio Grande: 472NM

Na de Migracion kunnen we pas naar de Prefectura gaan. Ze willen nog een inspectie doen voor we fiat krijgen om te vertrekken.
’s Middags maakt Norman ons er attent op dat het om 14h laag water is en het dan voor de Sunshine niet diep genoeg is om over de drempel aan de brug te komen. Met zijn hulp maken we zo snel mogelijk de trossen los. Enkele meters van de steiger verwijdert stopt de motor, om het spannend te houden? Toch niet, in de haast vergeten de dieselkraan te openen. Aan de buitensteiger wachten we op de Prectura, deze bureaucratie komt pas om 15h.
Opgelucht hijsen we de zeilen. Met een voordewindse koers rond 12kts en kalme zee haalt de Sunshine een snelheid van 5kts.
De bewolking lost op, de zon zakt in het land en het is alsof de volle maan uit de oceaan geboren wordt. We krijgen een rustige nacht en een grijze dag. De tweede nacht neemt de wind toe, worden de golven hoger en krijgen enkele onstuimige uren. Paasdag ronkt de motor en is er geen enkel eitje te vinden. Paasmaandag is een aangename zeildag. De volgende morgen zien we in het oosten zwaar beladen donker grijze wolken. Wanneer deze naar ons komen, zouden we teveel wind kunnen krijgen en we strijken de zeilen. De vele geankerde grote boten laten vermoeden dat Rio Grande een grote haven is. 2 km lang strekken de pieren zich in de oceaan. De motor moet veel power geven om met tegenstroom, de 13 NM verdere gelegen jachthaven te bereiken.  De gratis steiger aan het Oceanisch Museum is volledig bezet. De Nederlanders Tom en Tilly van SY Shanty zijn er ook. Wij leggen aan bij de volgende steiger van Rio Grande Yacht Club. Voor ons is het niet diep genoeg om naar de jachtclub, die het hoekje om ligt, te varen. Hier ligt het Duits zeiljacht Hembadoo met Inge en Klaus. Ze vonden het veel te guur in de Chileense scheren en hebben met het terugvaren veel problemen gehad, hun bazaan mast is gebroken. Nu is deze Europese boot een schril contrast met de perfect onderhouden Braziliaanse boten. In de jachthaven is alles keurig en de prijs aanvaarbaar. Wat een leuke plek om te vertoeven, aan de ene zijde hebben we een uitgestrekt lagune aan de andere kant bomen. We horen de parkieten en zien witte ibissen met gele voeten. We maken het ons gemakkelijk en nemen een taxi om de nodige formaliteiten te vervullen en zo hebben we het in een halve dag geklaard. In het centrum staat veel oude koloniale gebouwen.
De geuren zijn zwoel en de omgeving kleurrijk. We vinden een simkaartje van Claro.
SY Hembadoo vaart naar Puerto Alegre voor de reparatie van hun mast. Op de samenkomsten met de andere cruisers vloeit de drank rijkelijk.