Verschillende clubleden komen langs om ons proficiat te wensen en van sommige krijgen we cadeautjes. Alfonso van boot Crescendo komt even langs gefietst. Zij zijn in de marina Olivos, ongeveer 7km richting Beunos Aires. Door sterke oostenwind schokte hun boot zo hard dat ze niet konden slapen. Wij liggen veel beter beschermd en hebben er bijna niets van gevoeld. Een goede filosofische uitspraak van Alfonso is: “Perfection, c’est pour Dieu”.
Wanneer zal Martin onze nieuwe zeilen brengen? Zwaar beladen komt hij na 17 uur toe. In een haast, want Martin moet nog met zijn vrouw gaan winkelen, worden de nieuwe zeilen gehesen en gekeurd. Ze zien er keurig uit.
Nu nog een plaatsje zoeken in de al overvolle Sunshine om de oude zeilen, die we als reserve willen meenemen te bewaren.
Fons berekent de lengte van de 3 reeflijnen en koopt er een blauw, rood en groen touw voor.
De procedure voor het taksvrij aankopen van zeilen is eenvoudiger als we Argentinië snel verlaten. Met de papieren, in zesvoud ingevuld, nemen we de rustige kusttrein naar de douane in Tigre.
De migratie stempelt ons paspoorten. We weten niet wat ons overkomt, de vriendelijke man van de douane stelt ons voor om met ons naar de Prefectura te rijden. In San Fernando kan de Prefectura ons niet uitklaren en we rijden verder tot San Isidro.
Volgens de dame van de douane is de “Seibo” de nationale bloem van Argentinië.
De douane neemt een foto van de Sunshine met zijn nieuwe zeilen en brengt ons dan tot de voordeur van North Sails. In de vlucht zien we Martin om het gestempeld papier van de douane te geven. We nemen de trein naar het centrum terug tot San Isidro, zo kunnen we nog lekker volkoren brood en verse empanada’s kopen.

Zaterdag 4 november 2017: vertrek 6h30 – aankomst 16h30
San Isidro – Colonia del Sacramento: 35NM

We zullen het missen. De rust, het groen, de vogeltjes, de boot die stil ligt, maar vooral de hartelijke mensen. Juan, mucho mucho gracias, om voor meer dan 14 dagen deel te mogen maken van YCSI; een club op mensenmaat.
Heel voorzichtige varen we door het ondiepe water. We zijn niet de enige die van deze ochtend glorie genieten, het is weekend en ideaal weer om te zeilen.
Voorbij de vaargeul is het water diep genoeg en zetten we de nieuwe zeilen. Met halve wind van rond 12kts. haalt de Sunshine een snelheid van 7 kts. Rondom ons zien we kleurrijke spinakkers.
In de Jachthaven van Colonia is het overbevolkt. We kunnen nog net een van de laatste vrije mooring nemen.
In het promofilmpje van de “Hoor&Moor” haak, gaat het nemen van de mooring gemakkelijk dan in werkelijkheid.
Het servicebootje vaart 4 keer op en af voor wij aan de beurt zijn. Eerst gaan we geld afhalen en wat kopen in de winkel om kleinere geldbriefjes te hebben. De vorige keer bij de immigratie hier, hadden ze zogezegd geen wisselgeld. In de grote ferryterminal is er weinig beweging. Wij moeten er 2 uur wachten voor we eindelijk onze stempels krijgen.
We trakteren ons op een parrilla; een chorizo voor Fons en groenten voor mij. Op de grote houten steiger kunnen we nog een glimp opvangen van de zonsondergang voordat het servicebootje ons terug naar de Sunshine brengt. Er kan niets boven het kuipterras. Zondag aanschouwen we de vertrekkende Porteñas, zo worden de mensen van Buenos Aires genoemd en betekend bewoners van de haven.
Plichtbewust brengen we de gestempeld papieren bij de Prefctura.
Met een gunstig weervenster voor enkele dagen zullen terug zuidwaarts varen, naar Mar del Plata.