In het centrum van Mar del Plata zijn er veel parken en lanen met hoge platanen, soms ook enorme eucalyptusbomen.Rond de haven zijn er jammer genoeg minder bomen. De grote havenkom is omsloten door een noord en een zuid pier.
De pier in het zuiden is wel 2km lang, hier liggen de meeste karakteristieke kleurrijke vissersboten. De kolonie zeeleeuwen die hier huist wordt beschermd. Grommen dat ze kunnen, het zien er geen lieverdjes uit.

CNMP is een super jachthaven, ik kan zonder hulp van de boot en Fons moet maar 10 stappen doen voor een koel pintje. Het is een club voor vele sporten, ook tennis en zwemmen, en voor alle generaties.
Na de wedstrijd van de kleine zeilboten maken de grote zich klaar. Het blijft druk, telkens laveren we er ons tussendoor. Wereldzeilers vinden hier een rustpunt. Hun verhalen fascineren ons. Clara en Rodolfo van Argentinië, hebben met hun boot “Bastardo” samen met een hond en twee katten, in 12 jaar heel de wereld omzeilt. Clara is van Noorse afkomst en spreek voortreffelijk Engels. De reismicrobe zit nog altijd in hun bloed. Ze zijn erg met ons begaan, staan ons bij met goede raad. We gaan samen op uitstap naar de ‘Laguna de los Padros’ met een reconstructie van de eerste Jezuïeten kerk en een standbeeld van een gaucho. In ‘Sierra de los Padres’ lunchen we met een prachtig view.
Ze offeren een ganse dag op, om door de drukke stad, voor ons op zoek te gaan naar een dieselpomp en een bus gas.
Krestin en Helmut, van de Duitse boot “Lop To”, zijn al 18 jaar wereldzeilers. Samen nemen we de bus naar een grote Carrefour. Ze wachten ongeduldig op een goed weervenster om naar St. Helena te zeilen en hun lange trip naar huis aan te vangen. Dat het hondenliefhebbers zijn is te merken aan de havenhond die hun komt uitzwaaien. De Belgische vlag aan een Kets “Le Grand Jack” is van de Brusselaar Dimitri. In 6 maanden heeft hij het gepresteerd om tot hier te geraken. Hij wil naar de Malvina’s varen, maar het is moeilijk om een vergunning te krijgen. “Libertaire” een grote blauwe Franse zeilboot met een jong gezin is ook in 6 maanden van Bretagne tot hier gezeild.
Het weer in ondoorgrondelijk, hoewel we de tropen verlaten hebben blijft de zon genadeloos en de onweren onverbiddelijk.
“Proto” is verdeler van Volvo Marina. Zij bestellen voor ons een nieuw aanzuigpomp voor diesel. Maar de aansluitingen passen niet en een nieuwe is niet meer verkrijgbaar. Bij “Casa del Flexible” maken ze een nieuw stukje en ineens ook een nieuwe aanzuigleiding.
Om de vuile diesel uit de tank te halen, moeten we eerst de kaartentafel afbreken en een geschikt pompje vinden.
Eindelijk is de moed verzameld om de kaartentafel af te breken om zo de vuile diesel uit de tank te pompen. Om onder in de tank te geraken maken we de opzuigdarm vast aan een balein van een kapotte parasol. Het plastiek handpompje is na 15 liter niet meer te gebruiken. Voor het elektrisch pompje van Rodolfo is de diesel te vuil. Dan pas komt het geniale idee de oliepomp te gebruiken en zo kunnen we zonder veel te morsen de vuile diesel er uit halen. De witte panty’s van Clara zijn na het filteren van de diesel vlug pikzwart.

We willen nieuwe panty kopen, maar Rik, panty’s zijn hier geen gemeengoed. Fons is nog nooit zo gelukkig geweest panty’s te vinden en de winkelbediende is verwonderd dat een man er zoveel interesse in heeft. We spoelen de tank zeker zeven keer met zuivere diesel om alle vuil eruit te halen.
Vooral de vuile diesel heeft roet in onze planning gestrooid. Het is nu te laat op het seizoen om nog comfortabel verder zuidwaarts te varen en zo door de Straat van Magelaan Chili te bereiken. Dit heeft het voordeel dat we vlugger terug naar België kunnen komen om onze jongste telg te bewonderen. De optie om de boot op het droge achter te laten in Buenos Aires laten we varen wegen te duur. We overwegen om ze hier in het water te laten of terug te varen naar Uruguay.