Schulen – Scherpenheuvel – Salvador da Bahia

De mega pot zomerbloemen verwelkomt ons. Dank je wel, bloemenmeisje.

Bamboe, onkruid, slakken en mieren hebben het beheer in ons tuintje overgenomen en het overtollig vocht maakt het minder aangenaam in huis.

De regenachtige dagen zijn goed om de haak- en breinaalden terug boven te halen. De wasmachine maakt meer lawaai dan gezond is en Fons is dagen bezig om haar te reanimeren.

Onze dagen zijn goed gevuld en de tijd vliegt veel te snel voorbij. Natuurlijke is er prime time met de kleinkinderen: verjaardagfeestjes, schoolfeesten, sportkampen, blijven slapen, oppassen en babysitten. We zijn verwonderd hoe ze gegroeid zijn in hun grootte en in hun eigen unieke eigenheid. We gaan hun enorm missen. Kiezen is altijd een beetje verliezen.

Door al de verwennerijen: de smakelijke Belgische kost, de lekkere paella’s, de enorme BBQ’s zijn de verloren kilo op de oceaan er vlug terug bij.

Het is fijn om op de Parkies concerten bekende gezichten tegen te komen. Het ‘Theater op de markt’ in Hasselt is verrassend goed.

Het is bij 3 fietstochtjes gebleven; naar Luchtfabriek van Zolder voor tentoonstelling “Koppen”. Het gezelschap en de toelichting van Hilde maken het nog interessanter. De 75km naar Bleu Berries Field in Koersel en Ter Dolen zijn voor mij alleen mogelijk omdat Sigrid mij vleugels geeft. Door het laattijdig vertrek naar Schoot komen we in het donker terug thuis. De wandelingen rond het Schulensmeer zijn in mineur gebleven.

De gouden handen van Marika maken mij schouder pijnloos.

We pendelen veel naar Scherpenheuvel om Fons zijn huis verhuurklaar te maken. Hij wil dubbel puntjes op de i; dat geeft frustraties, teveel ergernis, onnodige discussies en de nodige vertraging.

Gelukkig zijn er op de valreep nog enkele deugddoende samenkomsten met de sterrenvrouwen om het leed te verzachten en me moed te geven. Hopelijk kunnen volgend jaar meer vrienden en familie ontmoeten.

De wasmachine maakt terug een hels lawaai. Ik durf alleen de hoogst nodige was te doen.

Wetend dat er goed over ons huisje gewaakt wordt, is het gemakkelijker om het achter te laten.

De valiezen worden dikwijls gewikt en gewogen en we slagen er in met de helft aan materiaal voor de boot niet in overgewicht te komen. Condor vliegt ons feilloos naar Salvador. Als we van het vliegveld naar de haven rijden vallen de armtierige woningen ons extra op. Na 4 maand ziet de binnenkant van de boot, op het eerste zicht, er behoorlijk uit. Het grootste vuil is er aan de buitenkant vanaf geschrobd. We zijn bij de douane en Capitania langs geweest om de boot terug vrij te geven. Eerst de zeilen er op zetten en binnen orde scheppen.