Vooral de genua terug in de voorstag trekken heeft ons geduld op de proef gesteld en voor de nodige frustratie en ergernis gezorgd.
Op de steiger ontmoeten we Pascal Brosens samen met zijn mooi Kaapverdiaans dochtertje. Zijn ouders zijn voor een dag in Mindelo met een grote cruiseboot.
Santo Antão is het mooiste en groenste eiland van de Kaapverdië. De unieke gelegenheid om het te bezoek, met Pascal als gids, willen we niet aan ons laten voorbij gaan. Maandagmorgen stappen we op de ferry naar “Porto Novo”, waar Pascal al 8 jaar woont. Zijn bijnaam is “Stomperod”. Met behulp van dit drankje, een mengeling van grog en riethoning, heeft hij zich het Creools eigengemaakt. Pascal is van vele markten thuis. Hij is eigenaar van een sportvisboot, bouwheer, landbouwer. Hij rookt vis en geitenkaas en ontvangt gasten. Studenten kunnen op zijn steun rekenen, meer dan een ambassadeur. Hij wil starten met een plantage van Moringa, een heelkrachtige boom.
Via de oude weg met kasseien, aangelegd door gevangenen, verlaten we het havenstadje.
Met de hoogte neemt de kleur groen toe.
De wolken vallen in de krater Cova.
De weg loopt op een heuvelrug van harde lavastroom, aan beide kanten gaat het steil naar beneden. Wandelaars kunnen zich hier uitleven.

Langs de hoofdplaats “Ribreira Grande” rijden we naar het vissersdorpje “Ponta do Sol”. Het is hier een hele kunst om door de grote brekers het haventje binnen te varen.
In een plaatselijke stokerij wordt het suikerriet verpulverd met een molen aangedreven door ossen. Het sap gist in grote vaten en wordt daarna gedestilleerd.
De valleien zijn een groene weelde. In de vallei “Xôxô” wordt in de rivierbedding yam en groenten geteeld.

In de grote vallei “Paul” is er een overvloed aan bananenbomen, papaja, mango, suikerriet, koffie en maniok.
We hebben Sint Antonius gevonden, maar de zon stond aan de verkeerde kant om een mooie foto te maken.
Via de nieuwe weg die langs de ruwe kust loopt rijden we terug naar “Porto Novo”.
Onderweg wordt verschillende keren een lift in de laadbak gegeven aan jong en oud, vissers en boeren. Pascal is bij de plaatselijke bevolking gekend en geliefd, hem kan vooral het vrouwelijk schoon bekoren.
De watermaker is zo goed als geïnstalleerd. De stelschroeven voor de motor zijn aangekomen en worden morgen gemonteerd.
Hopelijk is er eind van de week een goede passaatwind die ons in een 15 tal dagen in “Fernando de Noronha” zal brengen.