Dinsdag 5 januari 2016: vertrek 8h30 – aankomst 14h
Tenerife San Miguel – La Gomera San Sebastian: 31NM

We hebben de hoop dat de simkaart gaat toekomen opgegeven en nog langer wachten zou onze planning in gedrang brengen. Carine verwent ons met een heerlijk kippetje en Luc maakt het ons gemakkelijk voor de laatste inkopen.

Om de motor onder belasting te testen varen we naar La Gomera.

Juist voor de havenmonding van San Sebastian krijgen we een sms dat de simkaart gearriveerd is. Er zit dus niets anders op dan zo snel mogelijk terug naar Tenerife te varen.

Driekoningen is hier een groot kinderfeest. In het stadje is er een grote drukte, een stoet met fanfare.

 

Woensdag 6 januari 2016: vertrek 11h – aankomst 16h
La Gomera San Sebastian – Tenerife Las Galletas: 26NM

In Las Galletas kunnen we onze tanken vullen en krijgen we een plaatsje tussen de mega catamarans, waar Fons de Sunshine feilloos tussen stuurt. Aan de steiger liggen vooral charterboten bevolkt met drukdoende Polen of Russen.

Eindelijk hebben we de lang verwachte simkaart in handen. Fons installeert ze dadelijk in de satelliet telefoon.

 

Donderdag 7 januari 2016: vertrek 15h45 – zaterdag 16 januari 2016: aankomst 15h30
Tenerife Las Galletas – Gambia Banjul: 990NM

Wij zijn in de weer met de laatste voorbereidingen om een aantal dagen op zee door te brengen. Ons langste oversteek en het verlaten van het Europees continent.

Dank je wel om voor ons te duimen. Het gezicht van de oceaan is heel mild, geen deining, geen golven, geen rimpeling. De Sunshine glijdt in een slakkengangetje voort en het leven aan boord is eenvoudig comfortabel. Een zee van tijd om te niksen, te rusten, te overpeinzen, te lezen, te turen. Een walvis laat enkele spuiters zien, dan zijn enorme staartvin voor hij in de diepte verdwijnt. Af en toe is er aan de horizon een vrachtschip te bespeuren. Een vis te vangen is niet gelukt, de lijn in de molen is verward geraakt.

De maanloze nachten geven een uitgesproken heldere sterrenhemel waar het melkwegstelsel goed zichtbaar is. De sterren weerspiegelen op het wateroppervlakte. Soms is er ook een vallende ster. We vinden de nachten koud. De fluoriderende algen geven, vooral als dolfijnen langskomen, een fascinerend lichtspektakel. In de vroege morgen komt in het oosten de maan op als laatste kwartier. De maansikkel ligt hier vlak. De 2 opvolgende nachten is er geen maan te bespeuren NM. De liggende, wassende maansikkel is in de late avond te zien in het westen. Elke nacht groeit ze en blijft ze langer en geeft ze een maangloed over de oceaan. Vele nachten houdt ’n flauwe plezante het kanaal 16 van marifoon gegijzeld met merkwaardige geluiden. Het is even schrikken als in het donker een vliegend vis in de kuip spartelt.

Onze nachtwachten wisselen naar gelang de omstandigheden. Als de wind tot 43kts toeneemt (voorspeld pieken tot 25kts) en er veel (vissers) boten in de buurt zijn, verlengd Fons zijn wacht. De wind geeft meer golven en vermindert het comfort aan boord. Als we de kaap van Dakar passeren op 30NM, ruiken we de houtskoolvuurtjes en worden de golven terug milder. Het duurt een etmaal om de baai tot Gambia over te steken.

We volgen het kanaal tot we in Half Die (Banjul) het anker droppen op aan wijzingen van Famara. Hij helpt ons ook om naar de immigratie te gaan. Het is broeierig warm. Onderweg komen we veel wrakken van truck tegen. En jonge kerel in een schoffel bureau controleert grondig ons paspoort. Om te wachten op zijn chef, lopen we door de smerige straten, opgefleurd door grote, slanke, krachtige vrouwen en kinderen met sprekende ogen, naar de chaotische markt.

Als we terug op het bureau zijn komt een nog jongere kerel, de chef, onze stempel in het paspoort zetten en moeten we voor het visum niets betalen.

Na verschillende nachten op zee is het verlangen naar: het zout van de boot te spoelen, een echte douche i.p.v. wat af te spoelen en een ongestoorde nachtrust zeer groot. Wij worden uit onze nachtrust verstoord door: gezangen, batterij alarm, anker alarm en ontelbaar keer door zeer agressieve muggen. Die het vooral op mij gemunt hebben. Waar zijn we aan begonnen! Waarom niet direct naar de Kaap Verden varen zoals de meeste vertrekkers?

De volgende morgen komt Kunta, navigator bij de Gambia Navy, een babbeltje doen en neemt hij Fons mee om de vuilbak weg te brengen en water te halen. Met een liter water was ik het zout van de ramen en Fons maakt muggengaas voor de ramen. Door een klamboe in de kuip te zetten voor zonsondergang hopen we de muggen op afstand te houden.

Om de dieseltank te vullen leggen we aan de steiger die duidelijk bedoeld is voor grotere boten. Tijdens de wachttijd gaat Fons verschillende keren de flessen water vullen en krijg ik het gezelschap van een jonge matroos. Regelmatig krijgen we de vraag of we getrouwd zijn. Fons antwoord dan heel overtuigend met “ja”. Veel jonge mannen zijn geïnteresseerd in blanke vrouwen.

Maandag brengen we na de boodschappen en geld pinnen, de paparassen bij de douane in orde. Er wordt onderhandeld om geen inspectie aan boord te krijgen. Bij de havenautoriteiten kennen de Pilots (loodsen) België goed, zelfs de rode lichtjes in Antwerpen.

Fons herstelt de windvaan, deze stuurt de boot zonder extra energie. Op de stang is schroefdraad gelast en deze is tijdens de oversteek krom gegaan. Een nieuwe batterijlader is ook geïnstalleerd. Mijn wasmachineobsessie zal ik met handwasje moeten oplossen.

De volgende zorg is om de losgekomen septerpoot van de zeereling te herstellen. Ook de zeereling, die we pas 6 maanden geleden bij Sopromar vernieuwd hebben is terug aan vervangen toe.

Maar eerst gaan we de Gambia rivier verkennen.