Het gezelschap in de marine is internationaal, veel Engelsen, enkele Fransen, Duitsers, Nederlanders, Zweden, één Ierse, één Amerikaanse en één Griekse vlag. Onze buur uit Noorwegen heeft heimwee naar het noorderlicht en de vele eilanden. Zijn vrouw heeft vliegangst, het duurt 4 dagen voor ze per boot, trein en bus in Lagos arriveert.
Lagos is een vriendelijk toeristisch stadje. Het gezellige oude stadsgedeelte is omwald.
Het krioelt hier van allerhande boottrips, wij wonen op een boot en houden het dus op voet en fietstrips. Aan de westkant van de rivier zijn er hoge okerkleurige kliffen met rotspartijen en grotten.

Deze zijn bij het vuurtorentje Ponta da Piedade fenomenaal.

Aan de oostzijde van de rivier zijn er grote zandstranden die overgaan in de lagune van Alvor. De oceaan is hier veel rustiger, behalve bij sterke wind uit het zuiden.

De weg naar Alvor loopt langs de spoorweg. Aan de ene kant ligt het perfect onderhouden golfterrein en de andere kant een slordig bidonville. In de nabijheid van de lagune zijn er vis en oesterkwekerijen. Het is een ideale plaats voor watervogels.
Langs de weg bloeit de mimosa weelderig. De bloesem van appelsienenbomen geven een fijne geur die alomtegenwoordig is.

De aandacht die Fons krijgt van jonge Portugese dames streelt zijn ego.
Op zondags gaan we ooievaars spotten, op elke toren of hoog gebouw in de omgeving zijn er nesten. Zelfs in het midden van een rond punt doen ze gewoon hun ding.

We hebben heerlijk weer, maar blijven niet gespaard van onweer en regen. De riolering is hier niet op berekend, de havenkom verkleurt in koffie met melk. Dan bakken wij pannenkoeken en verliezen ons in LOST.
Het batterij spook is nog niet helemaal onder controle. Na metingen in de kleinste hoekjes en vele berekeningen worden de batterij schakelaars vervangen
Eind april gaat de Sunshine op het droge en vliegen wij naar België om onze kleinkinderen voor een 3 tal maanden extra te verwennen.